από Kulturosupa
Γράφει ο #ΚωνσταντίνοςΠρωτόπαπας για την #Κουλτουρόσουπα
Τα τελευταία νέα του πλανήτη δεν είναι καλά και αυτά από τη Γάζα μοιάζουν μάλλον απαισιόδοξα, η σκόνη από την Αφρική έρχεται κάθε χρόνο και συχνότερα και εγώ μένω στο ίδιο σπίτι.
Τα τελευταία νέα από την Ευρώπη δεν είναι καλά ενώ αυτά από τη Ρωσία είναι χειρότερα, η θάλασσα κάθε χρόνο είναι πιο ζεστή και συνεχίζω να μένω στο ίδιο σπίτι.
Τα τελευταία νέα από την αύξηση που ζήτησα δεν είναι καλά και πριν λίγο καιρό μπήκαν κλέφτες στο σπίτι μου, οι δικηγόροι κοιτάνε πως να βρουν παράθυρα στους νόμους για πρόωρες αποφυλακίσεις και μένω στο ίδιο σπίτι με την προσθήκη συναγερμού.
Τα τελευταία νέα από την ακρίβεια δεν είναι καλά και αυτά από τον Αμαζόνιο είναι χειρότερα, η ποίηση που πέφτει στα χέρια μου είναι ώρες ώρες ανυπόφορη ενώ μένω στο ίδιο σπίτι τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Τα τελευταία νέα από τη Λατινική Αμερική δεν είναι καλά, ούτε φυσικά από τη Βόρεια είναι καλύτερα, τα κεράσια πωλούνται με πέντε και μισό ευρώ το κιλό και μένω στο ίδιο σπίτι πηγαίνοντας στην λαϊκή κάθε Σαββάτο.
Τελευταία νέα από την τελευταία μου σχέση δεν έχω, ούτε από τον τελευταίο μου εκδότη, ούτε από την τελευταία μου μπάντα, ούτε από το τελευταίο μου αφεντικό και αυτό είναι ίσως το καλύτερο ως τώρα νέο.
Τα τελευταία νέα από την Ελλάδα είναι μάλλον άσχημα συναγωνίζονται με τα νέα μουσικά άλμπουμ, το πετρέλαιο τελειώνει και εγώ μένω στο ίδιο σπίτι στο κέντρο της πόλης.
Τα τελευταία νέα της κλιματικής αλλαγής δεν θες να τα ξέρεις, ο αέρας που αναπνέουμε είναι μολυσμένος με βακτήρια λένε, οι δημοσιογράφοι συναγωνίζονται τους δικηγόρους ενώ μένω στο ίδιο σπίτι κοντά στα δικαστήρια.
Τα τελευταία νέα από το σερβίς μου είναι άθλια ενώ κάτι τρέχει με τον θυροειδή, οι τρίχες όλο ένα και ασπρίζουν μα στο μεταξύ μένω ακλόνητος στο ίδιο σπίτι.
Τα τελευταία νέα της τέχνης είναι σχεδόν άοσμα ενώ με ανησυχεί βαθύτατα η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, τα δάση το καλοκαίρι θα καταστραφούν με μαθηματική ακρίβεια και εγώ θα μένω στο ίδιο σπίτι με τον ανεμιστήρα στα πόδια.
Εκεί μέσα στο κατακαλόκαιρο καβαλάω το καλάμι και παύω να τροφοδοτώ με τελευταία νέα το κορμί μου. Ξεχωρίζω τον εαυτό 1 από τον εαυτό 2 σύμφωνα με τον Τίμοθι Γκάλουει αλλά μερικές στιγμές που με πιάνω εκτός εαυτού αφήνω τον 1 να ξεθυμάνει ελπίζοντας αυτό να μην επηρεάσει τον 2. Μέσα στο κατακαλόκαιρο γίνομαι αυθόρμητος τύπος που γελάει πιο συχνά κάτω από το μουστάκι του στις όχθες του Ιόνιου πελάγους. Γίνομαι λιποτάχτης των νέων, γίνομαι ο Στιβ Μακ Κουίν, γίνομαι ο Τζων Φάντε και ο Μπατσινίλας, γίνομαι ο Κέρτις Μέιφιλντ και ο Σκαρίμπας. Γίνομαι η Μητέρα του Σκύλου και γίνομαι η αγαπημένη μου ομάδα. Γίνομαι ο Χίμαν και το τραγούδι A Change Is Gonna Come. Γίνομαι η μπέρτα του Σούπερμαν, γίνομαι το τραγούδι Μαλαματένια Λόγια και γίνομαι Πωλ Νιούμαν στο Coul Hand Luke ενώ προς τα τέλη του Αυγούστου κατεδαφίζομαι στο ίδιο σπίτι που εδώ και μπόλικα χρόνια λέω πως μένω.
Πηγή: https://kulturosupa.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.