ΠΟΙΗΜΑ: "ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ"!

Της Αναστασίας Γεωργακοπούλου –Μπρούσα //

Σκόρπιες σκέψεις

Σκόρπιες σκέψεις στο βάθος του μυαλού.

Θολά πρόσωπα χωρίς χρώματα.

Κενές λέξεις δίχως άρωμα.

Χάρισες την καρδιά σου, τη ζωή σου.

Απέμεινε το τίποτα.

Στην ώρα μηδέν αποχώρησαν όλοι.

Και η αξία σου παρέμεινε φυλαγμένη, στα έγκατα της ανεκτίμητης

ψυχής σου.

Σε κάποιες θολές στιγμές, σε δηλώσεις βαρύγδουπες…

Αφήνεις τη πίκρα να καταλαγιάσει, τις μνήμες να παγώσουν.

Δεν έχει νόημα να απευθυνθείς σε κανέναν.

Επί της ουσίας δεν κερδίζεις κάτι.

Αποπνέεις μια βαθιά ωριμότητα.

Δεν αντιδράς σε εκκωφαντικούς θορύβους.

Οι κινήσεις μετρημένες πια.

Και παρόλο που η καρδιά σου έχει ραγίσει, έχεις την ικανότητα να

αναγεννηθείς μέσα από τις στάχτες σου.

Ανάμεσα στο θρόισμα των φύλλων και τις απαλές σταγόνες μιας

βροχής… η γλυκιά μελαγχολία παίρνει βαθιές ανάσες, απ’ τη

μοσχοβολιά των ανθισμένων λουλουδιών.

Και οι σκόρπιες σκέψεις ανασταίνονται.

Οι λέξεις γεμίζουν νόημα στα χείλη.

Κι εσύ, μπροστά στο μεγαλείο ενός μικρού περίπατου στο

μονοπάτι της ζωής, αρχίζεις να γκρεμίζεις τα τείχη της θλίψης…

ατενίζοντας το μέλλον με πείσμα!

©️2023

Πηγή: https://www.fractalart.gr