Γράφει ο Χρήστος Μιχαηλίδης
Το σχήμα αυτό, όπως ενημερωθήκαμε από πηγές του Μεγάρου Μαξίμου, αποτελείται από στελέχη της ΕΕ, της ΕΚΤ, και του ΔΝΤ, καθώς βεβαίως αξιωματούχους της ελληνικής Κυβέρνησης. Δηλαδή, την πρώην «τρόικα», που είναι απαγορευμένη λέξη πλέον στην Ελλάδα και δεν πρέπει να την λέμε. Επίσης, προαναγγέλθηκε ότι όταν χρειαστεί να μεταφερθεί το κλιμάκιο αυτό στην Αθήνα, τα στελέχη του θα βλέπουν «μόνο ομόβαθμά τους στελέχη».
Όλα αυτά είναι ωραία, είναι καλά, και κατανοητά επίσης, λαμβάνοντας κάποιος υπ' όψιν ότι το έως τώρα θέαμα των 3 εκπροσώπων των δανειστών να μπαινοβγαίνουν στα υπουργεία λες κι ήταν δικά τους, και πολλές φορές, όπως συνέβη και με τον Γιάννη Στουρνάρα, να κουνούν τα δάχτυλο στον υπουργό Οικονομικών θαρρείς κι ήταν υπάλληλός τους, ήταν απεχθές και εξευτελιστικό. Το ζητούμενο όμως, είναι να μην χάσει ο τόπος άλλο χρόνο τακτοποιώντας τέτοιες «εκκρεμότητες», γύρω από τις οποίες ως Έλληνες είμαστε ικανοί να συζητάμε επί χρόνια, και να μη γίνει ουσιαστική δουλειά.
Διότι, είτε πούμε το κρέας ψάρι, που το είπαμε, η χώρα έχει μακρύ δρόμο ώσπου να βγει από το σκοτάδι, τα ταμεία είναι άδεια, βρισκόμαστε ήδη σε στάση πληρωμών (όχι μισθών και συντάξεων, αλλά σε αμοιβές τρίτων, προμηθευτών προς το Δημόσιο κ.λπ.), ενώ εταιρείες του εξωτερικού έχουν πάλι αρχίσει να ζητούν από Έλληνες επιχειρηματίες και βιομηχάνους να προκαταβάλλουν τα χρήματα για προμήθεια πρώτων υλών, ή να προσκομίζουν τραπεζικές εγγυητικές επιστολές.
Ειν' αδιάφορο, λοιπόν, για τους πλείστους Έλληνες, που θέλουν να δουν τη μηχανή να πάρει μπρος και να ξαναρχίσει να δουλεύει, αν την τρόικα τη λένε τώρα Brussels Group, και εάν αυτή θα έρχεται στην Αθήνα σπάνια και στα μουλωχτά. Οι πολλοί Έλληνες, που δεν περιφέρουν την αξιοπρέπειά τους στις πλατείες, αλλά δουλεύουν έντιμα και σκληρά για να μεγαλώσουν οικογένειες και να σταθούν στον τόπο τους στα δύσκολα, θέλουν πραγματικές μεταρρυθμίσεις, που να ανοίξουν δρόμο για δουλειές, και όχι δουλειές που θα φράσσουν τις μεταρρυθμίσεις, όπως είναι οι αθρόες επαναπροσλήψεις στο Δημόσιο που έρχονται.
Τα περίπου 2 εκατομμύρια των ανθρώπων που έχασαν δουλειές στον ιδιωτικό τομέα, δεν έχουν τη «συλλογική φωνή» να εξαναγκάσουν κάποιον να τους ξαναπάρει πίσω. Ήδη, πολλοί από αυτούς, μη αντέχοντας να κάθονται και να πληρώνονται από το ταμείο ανεργίας, ή έχουν στραφεί προς άλλα επαγγέλματα, ή έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, κυρίως στην ΕΕ. Αλλά, είναι Έλληνες όσο και εκείνοι που μπορούν, λόγω της αέναης πελατειακής σχέσης των ελληνικών κυβερνήσεων, όλων μέχρι τώρα, μαζί τους, να απαιτούν, να πιέζουν, και συχνά να κερδίζουν.
Το Brussels Group (που, by the way, το είπαμε έτσι για να μη νομίζει κάποιος ότι είναι δικό μας πράγμα!), είναι η μικρή φωτογραφία μας. Εκεί που τώρα εστιάζουμε τις αιώνιες πλάνες και εμμονές μας, ότι τάχα κάποιοι πάντα θέλουν το κακό μας. Η μεγάλη φωτογραφία είναι η ανάγκη μας να συνεννοηθούμε καθαρά και έντιμα, χωρίς προσμίξεις και καμουφλαρίσματα, για να βγούμε απ' αυτήν την φυλακή και να γίνουμε επιτέλους κανονικό κράτος.
Πηγή: http://www.philenews.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.