ΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ...

"Αν ο άνθρωπος μπορούσε να πει για την αγάπη του 

Αν ο άνθρωπος μπορούσε να ανυψώσει τον έρωτά του στον ουρανό 

όπως ένα σύννεφο στο φως. 

Σαν τους τοίχους που καταποντίζονται 

για να χαιρετήσουν την αλήθεια που ορθώνεται ανάμεσά τους, 

θα μπορούσε να βουλιάξει το σώμα του, αφήνοντας μόνο την αλήθεια της αγάπης του 

Την αλήθεια αυτού του ίδιου 

Που δεν ονομάζεται δόξα περιουσία, η φιλοδοξία 

αλλά αγάπη ή επιθυμία 

Εγώ θα ήμουν εκείνη που φανταζόμουν 

Εκείνη που με τα χείλη της, τα μάτια της και τα χέρια της 

διακηρύσσει μπροστά στους ανθρώπους την αλήθεια που αγνοούν 

Την αλήθεια της αληθινής αγάπης 

Ελευθερία δεν γνωρίζω άλλη από την ελευθερία του να ανήκω σε κάποιον 

Του οποίου το όνομα δεν μπορώ να το ακούσω χωρίς ανατριχίλα 

Κάποιον που εξ αίτίας του ξεχνάω την ταπεινή υπαρξή μου, 

Εξ αιτίας εκείνου που η μέρα και η νύχτα είναι για μένα αυτό που επιθυμώ, 

Και το σώμα και το πνεύμα ταξιδεύουν στο σώμα και στο πνεύμα του 

Σαν κούτσουρα που η θάλασσα βουλιάζει ή ανυψώνει 

Ελεύθερα, με την ελευθερία της αγάπης 

Την μοναδική ελευθερία που με συγκινεί 

Την μοναδική ελευθερία για την οποία πεθαίνω 

Εσύ δικαιώνεις την ύπαρξή μου: 

Αν δεν σε γνωρίσω, δεν έχω έχω ζήσει, 

Αν πεθάνω χωρίς να σε γνωρίσω, δεν πεθαίνω , γιατί δεν έχω ζήσει."

-LUIS CERNUDA-

Πηγή: http://sevisdreams.blogspot.gr