Θάνος Οικονομόπουλος
«Καλά» πήγε, λοιπόν, και η τελευταία… ολονυκτία στην Βουλή.
Ξαναμετρήθηκαν τα κουκιά (τρία πάνω- τρία κάτω, κάτι τρέχει στα γύφτικα, εδώ που φθάσαμε…), τα εκ μεταφοράς προαπαιτούμενα των δυο προηγουμένων μνημονίων που επίσης είχαν αποφασισθεί αλλά ουδέποτε εφαρμόσθηκαν…ξαναεγκρίθηκαν «μες σε καπνούς και σε βρισιές», η Πρόεδρος (νυν και… αεί;) Ζωή έδωσε ακόμη μια τραγελαφική stand up κακοπαιγμένη παράσταση, και η νυσταλέα Ελλάς έπεσε να κοιμηθεί. Ελπίζοντας να δει ένα αισιόδοξο όνειρο, πως όσα ζει στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένας εφιάλτης…
Είχε και το… μπουρλέσκο ενδιαφέρον της αυτή η τηλεοπτική κοινοβουλευτική παράσταση, κάτι σαν εκδοχή του «Στην υγειά μας ρε παιδιά!» , αλλά με τσιρίδες αντί για καλλίφωνες κορώνες τραγουδιστών, και κωμικά κείμενα αντί για γλυκοτραγουδισμένους στίχους! Όπως και να το κάνεις, είχε το γούστο να βλέπεις πολιτικούς μανιώδεις και ορκισμένους αντιπάλους, να βρίζονται επί… πέντε ώρες, να καταμαρτυράει ο ένας στον άλλον τα χίλια όσα και να του καταλογίζει ευθύνες για το «που καταντήσαμε», η συζήτηση να θυμίζει… καυγάδες σε επαρχιακό κοινοτικό συμβούλιο για το αν ο δρόμος στο χωριό θα περάσει από την… «Πάνω Παναγιά» η την «Κάτω Παναγιά», και λίγο πριν χαράξει ο ήλιος να ψηφίζουν όλοι μαζί μια συνταγή-δυναμίτη, χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας ταυτόχρονα, την οποία κανείς δεν πιστεύει!
Η εγχείρηση «πέτυχε», όσο για τον ασθενή… ας ευχηθούμε να μην πληροφορηθούμε την πορεία του από το πόρισμα της νεκροψίας! Γιατί, κατά την διάρκεια της «επέμβασης» και τους καυγάδες των «χειρουργών» πάνω από τον ανοιγμένο ασθενή, η λέξη grexit ακούσθηκε πολύ περισσότερες φορές από τις λέξεις «σκληρή δουλειά», «αλλαγή νοοτροπίας», «μεταρρυθμίσεις», «εκσυγχρονισμός», «αλήθεια» προς τον κόσμο που περιμένει με αγωνία έξω από το χειρουργείο… Όταν ο άνθρωπός μας είναι σοβαρά άρρωστος, καλούμε ιατρικό συμβούλιο για να συναποφασίσουν οι θεράποντες μια κοινή συνισταμένη αγωγής και επέμβασης, πριν… τον επιθανάτιο ρόγχο . Στην κινδυνεύουσα άμεσα και σε κώμα κοινωνία μας, γιατί δεν κάνουμε το ίδιο;
Όσο για την «αισιόδοξη» προοπτική, είναι μετά το ξεκαθάρισμα (;) εντός του ΣΥΡΙΖΑ και την υπογραφή (;) του τρίτου μνημονίου, να …ξαναπάμε στις κάλπες (τις τρίτες σε διάστημα 10 μηνών!), πάνω στην ώρα δηλαδή που θα έπρεπε 11 εκατομμύρια συνέλληνες με την καθοδήγηση της πολιτικής τους τάξης ν’ ανασκουμπώνονται, να ματώνουν και να ιδρώνουν, έχοντας αποδεχθεί ότι «αυτά που ξέραμε, τέλειωσαν»!
Δεν σας κάνουν εντύπωση τα έγκυρα ρεπορτάζ από την Εσπερία, που λένε ότι οι εταίροι-δανειστές μας (φανατικοί εχθροί των πρόωρων εκλογών στην Ελλάδα, από την αρχή της κρίσης…), αυτή την φορά δεν βλέπουν με άσχημο μάτι την προοπτική εκλογών με το που θ’ αρχίσουν τα… πρώτα κρύα; Προσβλέποντες , μήπως,πως αυτή την φορά την αφορμή (και την απόφαση…) ενός ήδη σχεδιασμένου grexit, θα τους την… προσφέρουμε εμείς οι ίδιοι; Για να… πραγματοποιηθεί «επιτέλους!» το όνειρο της ανίερης συμμαχίας Σόϊμπλε και Βαρουφαλαζανοστρατούληδων-κι’ από κοντά και διάφοροι άλλοι επικίνδυνοι και χρήσιμοι ιδεοληπτικοί ηλίθιοι; Κι’ εμένα, αυτή η «ανοχή» είναι που με προβληματίζει περισσότερο…
Για να πετύχουμε την όποια κανονικότητα… «θέλει δουλειά πολλή». Θέλει να καταλάβει η κοινωνία ποιους και γιατί ψηφίζει δεκαετίες τώρα (παλιότερα για πελατειακά ανταλλάγματα, επ’ εσχάτοις από άκρατο θυμό για τις επιλογές που ή ίδια έκανε(!) και ανεδαφικές ελπίδες για… νέο πάρε-δώσε), και θέλει ταγούς αποφασισμένους να πουν την αλήθεια και να φανούν αταλάντευτοι στις σκληρές αποφάσεις που παίρνουν. Κι’ όχι να λένε ( ο κ. Τσίπρας, για δεύτερη φορά…) πως υπέγραψαν και ΘΑ υλοποιήσουν μια συμφωνία που… δεν πιστεύουν! Γελοία και φτηνιάρικα πράγματα. Να οδηγήσουν την κοινωνία, όχι με τα μάτια στραμμένα στην εξουσία να της λένε ότι ανεδαφικό και καταστροφικό θέλει ν’ ακούσει…
Έχουμε τέτοιο πολιτικό προσωπικό; Κι’ αν όχι πώς θα το εξασφαλίσουμε; Το παλιό πέθανε, και το νέο (παρά τις ελπίδες…) δεν έχει ακόμη γεννηθεί, αποκρυσταλλωθεί. Και χρόνος, δεν υπάρχει… Σήμερα τι κάνουμε, είναι το πιεστικό ερώτημα. Και απευθύνεται και στο εκλογικό σώμα (που ψηφίζει ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και λέει όχι στις θυσίες της συμφωνίας, αλλά… θέλει να μείνει στο ευρώ και την Ευρώπη, «τζαμπατζίδικα», με κουτοπονηριές. Μάγκικα…), και στις πολιτικές δυνάμεις. Οι οποίες με ρητορείες του περασμένου αιώνα (φλομώσαμε στην τελευταία ολομέλεια!), ιδεοληψίες και ψευδαισθήσεις για να αποφεύγει τη σκληρή πραγματικότητα ,και υπουργούς τύπου φραπο-Φλαμπουράρηδων, Χαϊκάλη (και νομίζαμε ότι ο τελευταίος ανασχηματισμός Σαμαρά, ήταν ο γελοιωδέστερος!) και κυρά Τασίας που βλέπει τους λαθρομετανάστες ως… λουόμενους στην παραλία, δεν μπορούν να κάνουν ζάφτι…
Πηγή: http://www.iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.