Άρθρο του Γιάννη Β. Καραπανάγου
Τραγούδι: ''Δεν ανήκω εδώ'' του Βασίλη Μπαμπανιάρη
Η απόφαση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού να ψηφίσει ‘‘ΟΧΙ’’ στο δημοψήφισμα και να μην αποδεχθεί την πρόταση-τελεσίγραφο του Ζαν-Κλοντ Γιούγκερ, με τα όποια σκληρά και επώδυνα μέτρα, αψηφώντας την ανελέητη τρομολαγνεία και την αστείρευτη κινδυνολογία των μέσων μαζικής ενημέρωσης υπέρ του ΝΑΙ, μας έκανε υπερήφανους.
Ένας λαός, ταπεινωμένος και υποχείριο των τοκογλύφων-δανειστών του, αποφάσισε να διεκδικήσει την εθνική κυριαρχία του και να πάρει το μέλλον του, κυρίως το μέλλον των παιδιών του, στα χέρια του.
Το υψηλό ποσοστό, 61,31%, υπέρ του ΟΧΙ, απόφαση γνήσιας ελληνικής συλλογικής συνείδησης, δήλωνε πως είχε αποφασίσει να υποστεί επιπλέον ατομικές θυσίες για τη σωτηρία της πατρίδας, αρκεί να αποδεσμευτεί από τα μνημόνια. Σημαντικό στοιχείο αφύπνισης υπέρ του κοινού συμφέροντος και όχι του ατομικού.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα αποτελούσε διαπραγματευτικό όπλο, σε συνδυασμό με το κοινό ανακοινωθέν κυβέρνησης και κομμάτων αντιπολίτευσης, το οποίο δεν προσυπέγραψαν η Χρυσή Αυγή και το Κ.Κ.Ε.
Όμως, είχα επισημάνει, σε άρθρο μου, ότι η ανάγνωση της σκοπιμότητας της διεξαγωγής του συγκεκριμένου δημοψηφίσματος είχε πολλές πτυχές. Δεν φαινόταν και τόσο αθώο γιατί είχε προδιαγραφές ενός δημοψηφίσματος, χωρίς αντίκρισμα, αφού ο Πρωθυπουργός, λίγες ημέρες πριν το δημοψήφισμα, είχε δηλώσει, σε συνέντευξή του, στον Ant1: «Οι τράπεζες θα ανοίξουν σύντομα, θα ανοίξουν όταν υπάρξει συμφωνία. Να μην ανησυχεί ο κόσμος, σε 48 ώρες μετά το δημοψήφισμα θα έχουμε συμφωνία». Επομένως, ήταν προαποφασισμένο από τα διεθνή κέντρα αποφάσεων πως θα έχουμε συμφωνία. Όπως και έχουμε νέο μνημόνιο, αν και το 48ωρο μετατράπηκε σε εβδομάδα των παθών, του διασυρμού, της ταπείνωσης και της πλήρους υποταγής των Ελλήνων από τους άτεγκτους της ευρωζώνης.
Παράλληλα, είχα αναρωτηθεί για το ρόλο της σημερινής κυβέρνησης στο δημοψήφισμα. Γιατί να το αποφασίσει τώρα, μετά από πέντε μήνες όποιας διαπραγμάτευσης και μάλιστα με κλειστές τράπεζες και απειροελάχιστη ρευστότητα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, παρέχοντας χρυσή ευκαιρία στα κόμματα του μνημονικού τόξου να ξεσπαθώσουν υπέρ του ΝΑΙ;
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος πήγε στο καλάθι των σκουπιδιών στα γραφεία των θεσμών και η λαϊκή ετυμηγορία αγνοήθηκε επιδεικτικά. Επί μία εβδομάδα και μέχρι τη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης τα σενάρια περί εξόδου από το ευρώ ξεπέρασαν και την προπαγάνδα των υπερασπιστών του ΝΑΙ στο ελληνικό δημοψήφισμα, αφού δόθηκε η ευκαιρία στους στυγνούς εκβιαστές-εκπροσώπους των θεσμών να πάρουν το αίμα τους πίσω, για τα όσα τους καταλόγιζαν οι υπερασπιστές του ΟΧΙ στην Ελλάδα.
Η ελληνική αντιπροσωπεία ξέχασε, κατά τη διάρκεια των εβδομαδιαίων διαπραγματεύσεων, πως υποστήριζε το ΟΧΙ και πως ήταν εντολοδόχος απόρριψης των τελεσιγράφων. Η ερμηνεία του ΟΧΙ, γι' αυτήν, αποδείχθηκε ενδυναμωμένη διαπραγμάτευση εντός ευρώ. Το μόνο που την ενδιέφερε, πλέον, ήταν η συμφωνία, με κάθε θυσία. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ΟΧΙ αλλά ευχόταν να ψηφιστεί το ΝΑΙ.
«Το μνημόνιο το βράδυ των εκλογών, που ο ΣΥΡΙΖΑ θα έρθει πρώτο κόμμα, δεν θα υπάρχει. Κι αυτό το ξέρουν πάρα πολύ καλά στις Βρυξέλλες και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού». Αυτό είχε δηλώσει ο σαραντάχρονος Πρωθυπουργός μας, σε τηλεοπτική εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015. Κι έγινε πραγματικότητα με την αποδοχή του τρίτου μνημονίου.
Ξαφνικά, ο Πρωθυπουργός ανακάλυψε το ρόλο του εθνοσωτήρα για να προστεθεί κι αυτός στον κατάλογο των εθνοσωτήρων του μνημονιακού τόξου. Ένας ρόλος που υποδεικνύεται και καθοδηγείται από τα διεθνή κέντρα αποφάσεων, απαραίτητη προϋπόθεση για να κυβερνήσεις, αφού η Χώρα μας έχει μετατραπεί σε αποικία.
Πικρία και απογοήτευση για τον προδομένο ελληνικό λαό που επιτέλους σηκώθηκε από τους καναπέδες, ώστε σε μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος, να βροντοφωνάξει ΟΧΙ και στη συνέχεια να γιορτάσει το αποτέλεσμα. Πολύ σύντομα διαπίστωσε ότι το σενάριο του έργου που αμήχανος παρακολουθούσε, μέχρι το δημοψήφισμα, δεν άλλαξε και ότι η πολιτική της λιτότητας και της ύφεσης θα συνεχιστεί με τη δαμόκλειο σπάθη των θεσμών ακόμη πιο κοντά στο κεφάλι του.
Και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό! Παρά τις πιθανές διαφωνίες των γλωσσολόγων, έμαθε πως, κάποιες λέξεις, που μέχρι σήμερα γνώριζε πως είχαν αντίθετη σημασία, ταυτίζονται, όπως η “αλήθεια” με το “ψέμα”, το “ΟΧΙ” με το “ΝΑΙ” και η έννοια “δημοκρατία” που, σύμφωνα με τα λεξικά, είναι “το πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και που λειτουργεί με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών”, αλλάζει και επιδέχεται πολλές ερμηνείες κατά το δοκούν, κάθε φορά.
Ταυτόχρονα, το πολιτικό ψέμα και τα κυβερνητικά τεχνάσματα επιβεβαίωσαν ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ και ότι η εξουσία στην Ελλάδα δεν έχει καμία απόχρωση, όποιο κόμμα κι αν κυβερνά. Είτε δεξιό είτε αριστερό!
Ένας λαός, ταπεινωμένος και υποχείριο των τοκογλύφων-δανειστών του, αποφάσισε να διεκδικήσει την εθνική κυριαρχία του και να πάρει το μέλλον του, κυρίως το μέλλον των παιδιών του, στα χέρια του.
Το υψηλό ποσοστό, 61,31%, υπέρ του ΟΧΙ, απόφαση γνήσιας ελληνικής συλλογικής συνείδησης, δήλωνε πως είχε αποφασίσει να υποστεί επιπλέον ατομικές θυσίες για τη σωτηρία της πατρίδας, αρκεί να αποδεσμευτεί από τα μνημόνια. Σημαντικό στοιχείο αφύπνισης υπέρ του κοινού συμφέροντος και όχι του ατομικού.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα αποτελούσε διαπραγματευτικό όπλο, σε συνδυασμό με το κοινό ανακοινωθέν κυβέρνησης και κομμάτων αντιπολίτευσης, το οποίο δεν προσυπέγραψαν η Χρυσή Αυγή και το Κ.Κ.Ε.
Όμως, είχα επισημάνει, σε άρθρο μου, ότι η ανάγνωση της σκοπιμότητας της διεξαγωγής του συγκεκριμένου δημοψηφίσματος είχε πολλές πτυχές. Δεν φαινόταν και τόσο αθώο γιατί είχε προδιαγραφές ενός δημοψηφίσματος, χωρίς αντίκρισμα, αφού ο Πρωθυπουργός, λίγες ημέρες πριν το δημοψήφισμα, είχε δηλώσει, σε συνέντευξή του, στον Ant1: «Οι τράπεζες θα ανοίξουν σύντομα, θα ανοίξουν όταν υπάρξει συμφωνία. Να μην ανησυχεί ο κόσμος, σε 48 ώρες μετά το δημοψήφισμα θα έχουμε συμφωνία». Επομένως, ήταν προαποφασισμένο από τα διεθνή κέντρα αποφάσεων πως θα έχουμε συμφωνία. Όπως και έχουμε νέο μνημόνιο, αν και το 48ωρο μετατράπηκε σε εβδομάδα των παθών, του διασυρμού, της ταπείνωσης και της πλήρους υποταγής των Ελλήνων από τους άτεγκτους της ευρωζώνης.
Παράλληλα, είχα αναρωτηθεί για το ρόλο της σημερινής κυβέρνησης στο δημοψήφισμα. Γιατί να το αποφασίσει τώρα, μετά από πέντε μήνες όποιας διαπραγμάτευσης και μάλιστα με κλειστές τράπεζες και απειροελάχιστη ρευστότητα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, παρέχοντας χρυσή ευκαιρία στα κόμματα του μνημονικού τόξου να ξεσπαθώσουν υπέρ του ΝΑΙ;
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος πήγε στο καλάθι των σκουπιδιών στα γραφεία των θεσμών και η λαϊκή ετυμηγορία αγνοήθηκε επιδεικτικά. Επί μία εβδομάδα και μέχρι τη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης τα σενάρια περί εξόδου από το ευρώ ξεπέρασαν και την προπαγάνδα των υπερασπιστών του ΝΑΙ στο ελληνικό δημοψήφισμα, αφού δόθηκε η ευκαιρία στους στυγνούς εκβιαστές-εκπροσώπους των θεσμών να πάρουν το αίμα τους πίσω, για τα όσα τους καταλόγιζαν οι υπερασπιστές του ΟΧΙ στην Ελλάδα.
Η ελληνική αντιπροσωπεία ξέχασε, κατά τη διάρκεια των εβδομαδιαίων διαπραγματεύσεων, πως υποστήριζε το ΟΧΙ και πως ήταν εντολοδόχος απόρριψης των τελεσιγράφων. Η ερμηνεία του ΟΧΙ, γι' αυτήν, αποδείχθηκε ενδυναμωμένη διαπραγμάτευση εντός ευρώ. Το μόνο που την ενδιέφερε, πλέον, ήταν η συμφωνία, με κάθε θυσία. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ΟΧΙ αλλά ευχόταν να ψηφιστεί το ΝΑΙ.
«Το μνημόνιο το βράδυ των εκλογών, που ο ΣΥΡΙΖΑ θα έρθει πρώτο κόμμα, δεν θα υπάρχει. Κι αυτό το ξέρουν πάρα πολύ καλά στις Βρυξέλλες και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού». Αυτό είχε δηλώσει ο σαραντάχρονος Πρωθυπουργός μας, σε τηλεοπτική εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015. Κι έγινε πραγματικότητα με την αποδοχή του τρίτου μνημονίου.
Ξαφνικά, ο Πρωθυπουργός ανακάλυψε το ρόλο του εθνοσωτήρα για να προστεθεί κι αυτός στον κατάλογο των εθνοσωτήρων του μνημονιακού τόξου. Ένας ρόλος που υποδεικνύεται και καθοδηγείται από τα διεθνή κέντρα αποφάσεων, απαραίτητη προϋπόθεση για να κυβερνήσεις, αφού η Χώρα μας έχει μετατραπεί σε αποικία.
Πικρία και απογοήτευση για τον προδομένο ελληνικό λαό που επιτέλους σηκώθηκε από τους καναπέδες, ώστε σε μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος, να βροντοφωνάξει ΟΧΙ και στη συνέχεια να γιορτάσει το αποτέλεσμα. Πολύ σύντομα διαπίστωσε ότι το σενάριο του έργου που αμήχανος παρακολουθούσε, μέχρι το δημοψήφισμα, δεν άλλαξε και ότι η πολιτική της λιτότητας και της ύφεσης θα συνεχιστεί με τη δαμόκλειο σπάθη των θεσμών ακόμη πιο κοντά στο κεφάλι του.
Και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό! Παρά τις πιθανές διαφωνίες των γλωσσολόγων, έμαθε πως, κάποιες λέξεις, που μέχρι σήμερα γνώριζε πως είχαν αντίθετη σημασία, ταυτίζονται, όπως η “αλήθεια” με το “ψέμα”, το “ΟΧΙ” με το “ΝΑΙ” και η έννοια “δημοκρατία” που, σύμφωνα με τα λεξικά, είναι “το πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και που λειτουργεί με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών”, αλλάζει και επιδέχεται πολλές ερμηνείες κατά το δοκούν, κάθε φορά.
Ταυτόχρονα, το πολιτικό ψέμα και τα κυβερνητικά τεχνάσματα επιβεβαίωσαν ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ και ότι η εξουσία στην Ελλάδα δεν έχει καμία απόχρωση, όποιο κόμμα κι αν κυβερνά. Είτε δεξιό είτε αριστερό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.