ΑΝΤΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΕΞΑΔΕΛΦΕ!

Γράφει ο Γιάννης Β. Καραπανάγος

Ο αείμνηστος Γιάννης Π. Καραπανάγος με τη σύζυγό του Ελένη και την αδελφή του Ευαγγελία

Η ζωή κρέμεται από μια κλωστή. Το νήμα της ζωής δεν είναι το ίδιο ανθεκτικό για κάθε άτομο. Κόβεται πολύ εύκολα και πολλές φορές χωρίς να το περιμένεις. Εντελώς απροσδόκητα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που μονολογούν ότι δεν ξέρουν τι θα τους συμβεί το επόμενο δευτερόλεπτο, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι θα συμβεί στη ζωή μας αυτό που είναι γραφτό να συμβεί, ως θέλημα ΘΕΟΥ.

Γι΄αυτό εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στον ΘΕΟ και προσευχόμαστε να μας χαρίζει το μεγαλύτερο ΘΕΙΟ δώρο, την Υγεία μας, την οποία εκτιμούμε όταν χάνουμε, ενώ μας είναι πολύ δύσκολο να δεχτούμε την ξαφνική απώλεια αγαπημένων προσώπων, η οποία μας συνθλίβει συναισθηματικά.

Ως θέλημα Θεού θα μπορούσε να εκληφθεί το τροχαίο δυστύχημα που έγινε το απόγευμα της Τρίτης, 13 Δεκεμβρίου 2016, στην Π.Ε.Ο. Κορίνθου-Πατρών, στη θέση ‘‘Καντερέ’’, αμέσως μετά την Κόρινθο προς Βέλο, με αποτέλεσμα να υποκύψει στα τραύματά του, στο Νοσοκομείο Κορίνθου, αφού έδωσε τρίωρη, περίπου, μάχη με τη ζωή ο εξάδελφος Γιάννης Καραπανάγος, του Παναγιώτη.

Έφυγε από τη ζωή, παρά τη μάχη που έδωσαν οι γιατροί για να αποσοβήσουν το μοιραίο, χωρίς να γίνει βάρος κανενός και χωρίς ο ίδιος να ταλαιπωρηθεί.

Ο Γιάννης Π. Καραπανάγος γεννήθηκε, πριν από 77 χρόνια, στο Βυζίκι Αρκαδίας. Η οικογένειά του μετακόμισε, όταν ήταν εννέα ετών, στο Βέλο Κορινθίας, όπου και τελείωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο. Σπούδασε λογιστικά και ασχολήθηκε επαγγελματικά με το αντικείμενο αυτό.

Δημιούργησε μία υπέροχη οικογένεια, αποκτώντας, με τη σύζυγό του Ελένη, τρία αγόρια. Μαζί πέτυχαν να τα αναθρέψουν και με το παράδειγμά τους να τους δείξουν το δρόμο της αρετής, της αγάπης και της αξιοπρέπειας. Ευτύχησε να δει και εγγόνια. Χαμογελαστός, ιδεολόγος, κοινωνικός και αγαπητός διακρινόταν για την προσφορά του προς τον άνθρωπο αλλά και προς το κοινωνικό σύνολο γενικότερα, με ευγένεια, αρχοντιά και καλοσύνη, έχοντας όλα τα χαρίσματα του ανθρώπου που γνωρίζει να δίνει τον αγώνα του στο στίβο της καθημερινότητας για ένα καλύτερο αύριο.

Αγαπημένε εξάδελφε, 

Η επικοινωνία σου με μένα και τον άλλο μας εξάδελφο Γιάννη Ν. Καραπανάγο, κάθε πρώτη του μήνα, για να ευχηθούμε ο ένας στον άλλον καλό μήνα και να σχολιάσουμε την επικαιρότητα ανήκει στο παρελθόν και ήδη μας λείπει. Η απουσία σου εξίσου αισθητή και σε όλα τα εξαδέλφια μας.

Ταυτόχρονα αισθάνομαι την ανάγκη να σου απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ουσιαστική και αυθόρμητη συμπαράστασή σου, τόσο προς εμένα όσο και προς την οικογένειά μου.

Ας είναι ανάλαφρο το χώμα του Βέλου που σε σκέπασε μαζί με τον παππού, τη γιαγιά και τους θείους. Εύχομαι ο ΘΕΟΣ να κατατάξει την ψυχή σου σε τόπο ένθα οι δίκαιοι αναπαύονται. Η μνήμη σου θα παραμείνει σε όλους μας αιώνια.