ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*

• Αποκλειστικά για το παρόν ιστολόγιο

Και έγραψε ο ΄Αρθουρ Σοπενχάουερ στο βιβλίο του "η τέχνη να είσαι ευτυχισμένος": "επειδή στη ζωή τα δεινά υπερέχουν και είναι θετικά, ενώ οι απολαύσεις αρνητικές, όποιος έχει στη ζωή του για οδηγό τη λογική, άρα σε όλα όσα κάνει σκέφτεται τις επιπτώσεις και το μέλλον, πρέπει οπωσδήποτε να χρησιμοποιεί την αρχή του ανέχεσθαι και απέχειν, για να εξασφαλίσει όσο γίνεται πιο ανώδυνη ζωή, θυσιάζοντας τις περισσότερες φορές τις απολαύσεις και τις χαρές".
Να λοιπόν που φθάσαμε στο σημείο να αισθανόμαστε ένοχοι απέναντι στις απολαύσεις. ΄Οποιες και να είναι αυτές, μικρές ή μεγάλες, στην δυτική φιλοσοφία ενοχοποιούνται. Οι πρόγονοί μας έλεγαν "μέτρον άριστον". ΄Ομως η φιλοσοφία δείχνει τον δρόμο. Λογική, ο στρατηγός που δεν αφήνει τον άνθρωπο να παρεκλίνει. Τα δεινά είνα θετικά ενώ οι απολαύσεις αρνητικές. Τι θηριωδία απέναντι σε έναν εαυτό που σπαράζει καθημερινά για ελευθερία;

 

Να ανέχεσαι. Να απέχεις. Να είσαι σε κατάσταση έξαλλη με το κοινωνικό γίγνεσθαι και να το ανέχεσαι. Και από την άλλη να απέχεις από κάθε δραστηριότητα που θα σε κάνει να χάσεις τη λογική σου.
΄Οτι φοβάται το κράτος είναι ο σκεπτόμενος άνθρωπος. Αυτός που κρίνει και κριτικάρει τα γενόμενα και αντιδρά με όποιον τρόπο μπορεί. Αν βεβαίως μιλήσουμε για τον ενεργό πολιτικά κοινωνό, τότε έχουμε να κάνουμε με βόμβες μεγατόνων. Αξίζει να θυσιάσουμε τη λογική μας για επιλογές που μας πάνε ένα βήμα παραπέρα και μας καταξιώνουν σαν καλύτερα άτομα. Οι επαναστάσεις, οι δημοκρατίες, δεν είχαν φόβο απέναντι στη λογική. Αντίθετα είχαν πάθος και ορμή.
Η δειλία, είναι πολύ κοντά με τη λογική. Τολμά όποιος έχει τη δύναμη να ξεπεράσει και να σπάσει τις αλυσίδες που τον κρατούν δεμένο μέσα στο γνώριμο κουτάκι του.
Τι θα ήταν η επιστήμη αν η λογική της είχε επιβληθεί; Σε ποιό επίπεδο θα ήταν άραγε η ζωή μας;
Είναι ώρα να αποποινικοποιήσουμε τις απολαύσεις και τις χαρές και να μείνουμε φυσιολογικοί άνθρωποι. Είναι ώρα να αποτραβήξουμε τα δεινά μας για να βάλουμε λίγο ρίσκο στη ζωή μας, τόσο όσο η ζωή μας να μην φθάσει να γίνει επώδυνη. Ευτυχώς που ο χρόνος αλλάζει όλα!

*Πολιτικός Επιστήμων