ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΡΙΝΘΙΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗ ΣΠΥΡΟ Β. ΔΑΡΣΙΝΟ!

Επιμέλεια: Γιάννης Β. Καραπανάγος

Ο Σπύρος Β. Δαρσινός γεννήθηκε το 1939 στο Λεόντιο (Λιόντι) Κορινθίας και περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Γυμνάσιο Νεμέας. Πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό στράφηκε σε ποικίλες δραστηριότητες, αλλά πάντα με έντονο πολιτικό και κοινωνικό προβληματισμό.

Στη δεκαετία του ΄60 ακολούθησε τα βήματα του Ομηρικού Οδυσσέα: Μετανάστευσε στην Αμερική, όπου ζει μόνιμα, αλλά με έντονο τον νόστο της πατρίδας, που αγαπάει και επισκέπτεται συχνά.
Οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις κράτησαν σε μακρά επώαση τις πνευματικές του ευαισθησίες. Κάποτε όμως νίκησαν οι ρίζες του. Μίλησαν μέσα του οι φωνές των προγόνων και στράφηκε δημιουργικά σε αναζητήσεις ουσιαστικές. Ευδόκιμα ασχολείται με την ποίηση. Παράλληλα αρθρογραφεί σε έντυπα της Ομογένειας, όπως στον Εθνικό Κήρυκα, αγγίζοντας θέματα της επικαιρότητας και στηλιτεύοντας την κοινωνική αδικία.
Έχει αναπτύξει σημαντική δράση για τη διατήρηση και την προβολή του ελληνικού στοιχείου στην περιοχή του Τενεσσή, όπου και ζει, ενώ διετέλεσε και Τομεάρχης Βορείου Αμερικής της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών των Πέντε Ηπείρων (ΕΕΛΣΠΗ).
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Πέτρινες Άρπες Ι, Πέτρινες Άρπες ΙΙ, Αυγινό Απόι, Πορεία Αγωνίας, και την παιδική ποιητική συλλογή Γαλάζια Όνειρα που μαζί με τις Πέτρινες Άρπες κυκλοφορεί και στα Αγγλικά, ενώ ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά και ανθολογίες. 

 

Η Αυλή του Ήλιου είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται την αγάπη του συγγραφέα για τα παιδιά που την επιβεβαιώνει γράφοντας: ''Ναι, ένα παιδί είναι ο κόσμος όλος''. 
Είναι παντρεμένος με την κα Σοφία Δαρσινού-Μπαρδάνη και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά και δύο εγγόνια. 

Σύμφωνα με την κριτική της Γιώτας Σπανού-Στρατή ο συγγραφέας ''με τη μυθιστορηματική ευέλικτη έκφρασή του κινείται μεταξύ προσωπικών βιωμάτων και φανταστικών προσώπων που πλέκουν το υφαντό της νέας δημιουργίας του. Στον ευρηματικό χαρακτήρα του "Παππού" να συνδιαλέγεται με τον πανέξυπνο μικρό εγγονό του Στράτο, σε θέματα αξιών της ζωής και της προσωπικότητας εκάστου, αφιερώνει το εν τρίτον του βιβλίου του''.  

Ο ίδιος ο κ. Δαρσινός, στο μυθιστόρημά του, γράφει ότι: ''Ήθελε να καταγράψει, μέσα από τις δικές του εμπειρίες, το πόσο σημαντικό είναι για το παιδί να ΄χει δίπλα του, στα πρώτα βήματά του, κάποιον που θα το πιάσει απ΄το χέρι, να το βγάλει έξω να του δείξει το φως του ήλιου. Να του μάθει τι είναι αλήθεια, δίκαιο, άδικο, αναζήτηση, συνείδηση, συγνώμη, αγάπη με παραδείγματα μέσα απ΄τη φύση που ΄ναι η πρώτη πηγή γνώσης και σοφίας. Ήθελε να πει πως αν έφτασε ο ίδιος εκεί που ΄φτασε, τ΄ οφείλει κυρίως σε αυτόν το μεγάλο παιδαγωγό: την οικογένεια. Αυτή τον έμαθε πώς ν΄αγαπάει, να παρατηρεί, ν΄απορεί, ν΄αναζητεί, να συγχωρεί και να δημιουργεί. Κι είναι βέβαιο πως αν ένα παιδί έχει στα θεμέλιά του τέτοιες βάσεις, όταν μεγαλώσει δε θα ωφελήσει μόνο τον εαυτό του, αλλά και όποιον συναναστραφεί, όποιον είναι γύρω του. Θα κάνει τη μικρή ή τη μεγάλη διαφορά προς το καλύτερο στον ευρύ ή στενό κύκλο του. Θ΄αλλάξει ζωές, θα προσφέρει θετικά στοιχεία σε ό,τι αγγίξει και σε ό,τι επαγγελθεί στη ζωή του''.