Εύθυμη κοινωνικοαστυνομική ιστορία
Πριν χρόνια ο Αστυνόμος ενός αστυν. Σταθμού του Νομού, προσήγαγε στο αστυν. Τμήμα υπαγωγής του, τον Δημήτριο…, κατά κόσμο Μήτσο, για καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος του, κυρίως από τροχονομικές παραβάσεις και ένα ξυλοδαρμό. Ο Μήτσος μόλις είχε επιστρέψει στο χωριό του για να παρευρεθεί στο γάμο του κολλητού του φίλου σαν «μπράτιμος», από την …Μύκονο όπου είχε πάει την καλοκαιρινή περίοδο να εργασθεί ως σερβιτόρος, αλλά ο Αστυνόμος «έπραξε τα δέοντα» συλλαμβάνοντας τον …μπράτιμο. Κατά την παραμονή του στο αστυν. Τμήμα για την διαδικασία της μεταγωγής του στον εισαγγελέα υπηρεσίας, οι δικοί του έτρεξαν να συγκεντρώσουν τα χρήματα για να πληρωθούν οι αποφάσεις, προκειμένου ο Μήτσος να αφεθεί ελεύθερος γιατί ο γάμος διαφορετικά θα έχανε τον …μπράτιμο.
Κατά τον χρόνο παραμονής του στο Τμήμα, ο Δ/τής κάλεσε τον συμπαθή Μήτσο να καθίσει στο γραφείο του, τον κέρασε καφέ και τον ρώτησε για την εργασία και την ζωή στο …νησί των ανέμων.
[Δ/της] – Για πες μου Μήτσο τι δουλειά κάνεις στη Μύκονο και πως είναι εκεί η ζωή;
[Μήτσος]- Σερβιτόρος δουλεύω κύριε Δ/τά έχει πολύ δουλειά,αλλά παίρνω καλό μεροκάματο. Μάλιστα τώρα που θα ξαναπάω θα πάρω μαζί μου και τον φίλο μου τον Γιώργο… έχει δουλειές και είναι ωραία.Έχω μάθει και τα βασικά Αγγλικά για να συνεννοούμαι με τους πελάτες και με το συμπάθιο και με τις γκόμενες. Άμα αντέχεις στο ερωτικό… είσαι Θεός. Σου την πέφτουν κάτι θεόρατες, αλλά και «κουνιστοί», κατάλαβες; Μάλιστα μια φορά με είχε ερωτευθεί παράφορα ένας Εγγλέζος ο Τζώρτζ, μια καραφλή «αδελφή», αλλά εγώ προτιμώ αυτές τις βόρειες…
[Δ/τής] -Για πες μου Μήτσο είχες καμία περίεργη ιστορία;
[Μήτσος]-Πριν τρεις μήνες περίπου είχαν έλθει στο μαγαζί σαν πελάτες κάτι Έλληνες λεφτάδες και ένας από αυτούς που φαινόταν «τοιούτος», με ρώτησε. «Για πες μου όμορφο αγόρι πως είναι το ονοματάκι σου; -Μήτσος του λέω. -Μήτσος!!! τι βαρβαρίλα είναι αυτή; Ορεσίβιος, ορεσίβιος είσαι λεβέντη μου; Τι αγριόχορτα τρώτε εσείς οι καμποβουνίσιοι και είστε τρία μέτρα παλληκάρια;… Δεν μου λες βρε Μήτσο μπορείς να φέρεις ακόμη ένα φίλο σου και το βράδυ να έλθετε στο prive party που κάνουμε; Θα πάρετε από 2.000 δρχ. ο καθένας σας [ακόμη τότε ήταν οι δραχμές], θα ντυθείτε αρχαίοι Έλληνες με στολές και περικεφαλαίες που θα σας δώσουμε και θα είστε φρουροί με δόρατα στην είσοδο και θα επιτρέπετε να εισέρχονται μέσα μόνο όσοι έχουν προσκλήσεις. Αφού το σκέφθηκα και είδα ότι τα λεφτά ήταν καλά συμφώνησα να γίνω φρουρός με τον συνάδελφο και φίλο τον Κώστα. Εντάξει του λέω, εσένα πως θα σε φωνάζω;
-Μάνο με λένε, Μάνο. Το ταξί που θα σας φέρει θα πληρωθεί από εμένα καλό μου αγόρι. «Πραγματικά κυρ Δ/τά το βράδυ με τον Κώστα πήγαμε σε μια βίλα που έτριβες τα μάτια σου. Μόλις φθάσαμε ζητήσαμε τον Μάνο. Έφθασε ο Μάνος κουνιστός και λυγερός και μας έμπασε μέσα. Μας κέρασε ένα ουίσκυ και μας έδωσε κάτι αρχαίες στολές με δόρατα αφού μας εξήγησε τι θα κάνουμε. Θα έπρεπε να λέμε το σύνθημα «Πάρις» και να μας λένε το ..παρασύνθημα «ωραία Ελένη»…Εμείς πιάσαμε την είσοδο ένθεν και ένθεν και σε λίγο άρχισαν να έρχονται οι καλεσμένοι. Πουθινά …γναίκα. Αμαν Παναγία μου είπα θα μας ξιτσαουλιάσουν αυτοί εδώ. Ένας καλεσμένος με κοίταξε γλυκά και μου είπε «βαρβάτο αγόρι μου είσαι Σπαρτιάτης με το δόρυ σου, Μυρμιδόνας, ή Μακεδόνας απόγονος του Μεγαλέξανδρου; Εγώ δεν κατάλαβα και του λέω ότι είμαι από …τς Λάρσας και στο χωριό μου κρατούσα γκλίτσα… Οπότε τότε μου ξαναλέει, «τέλεια. τέλεια βρήκα το γιατρικό μου»…Πρόσεξε σε καπαρώνω από τώρα να με πιάσεις με την «τυφλόμυγα»... Εγώ πάλι δεν κατάλαβα τι εννοούσε και νόμισα ότι ήταν βλαμμένο… Όταν όμως τελείωσαν οι καλεσμένοι και τα «τσιρίγματα» μας έμπασαν μέσα και μας είπαν ότι θα παίξουμε την …«τυφλόμυγα».
Ποιά «τυφλόμυγα» τους απαντώ; Στο χωριό μου αυτό το έπαιζαν τα κορίτσια…Τότε ο Μάνος έρχεται κοντά μου και μου λέει, «μη σκοτίζεσαι Άδωνί μου, θα δεις… Σε λίγο έρχεται ένας άλλος «βάρκα γιαλός» και μου λέει, «τώρα θα σας δέσουμε τα μάτια και όποιον βρείτε, αυτός θα είναι ο …τυχερός. «Τότε άρχισα να υποψιάζομαι ότι »κάτι τρέχει στα γύφτικα» και ο …τυχερός ήθελε…«πουτίγκα Τυρνάβου». Λέω στον Κώστα. «βρώμα η δουλειά» Κώστα, πάμε να του δίνουμε γιατί όλες αυτές θα μας ξεπουπουλιάσουν…Ευτυχώς είχαμε πάρει τα χρήματα. Μόλις πάμε να την «κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια» παίρνοντας τα ρούχα μας, έρχεται ο Μάνος και μου λέει, «όχι αγόρια μου μη μου το κάνετε αυτό. Μήτσο σε παρακαλώ μη μου το κάνεις αυτό μη με κάψεις, είπα σε αυτόν τον κοκκινοτρίχη τον Λεοπόλδο ότι είσαι το αγόρι μου, για να σκάσει από ζήλια ο ζηλιάρης…». Του λέω τότε, τι λες μωρή, εγώ για αρχαίος φρουρός ήλθα εδώ όχι για τον….Λεοπόρδο… Του αστράφτω μία ανάποδη και όπου φύγει-φύγει. Έτσι….σωθήκαμε….
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ -Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.
Πριν χρόνια ο Αστυνόμος ενός αστυν. Σταθμού του Νομού, προσήγαγε στο αστυν. Τμήμα υπαγωγής του, τον Δημήτριο…, κατά κόσμο Μήτσο, για καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος του, κυρίως από τροχονομικές παραβάσεις και ένα ξυλοδαρμό. Ο Μήτσος μόλις είχε επιστρέψει στο χωριό του για να παρευρεθεί στο γάμο του κολλητού του φίλου σαν «μπράτιμος», από την …Μύκονο όπου είχε πάει την καλοκαιρινή περίοδο να εργασθεί ως σερβιτόρος, αλλά ο Αστυνόμος «έπραξε τα δέοντα» συλλαμβάνοντας τον …μπράτιμο. Κατά την παραμονή του στο αστυν. Τμήμα για την διαδικασία της μεταγωγής του στον εισαγγελέα υπηρεσίας, οι δικοί του έτρεξαν να συγκεντρώσουν τα χρήματα για να πληρωθούν οι αποφάσεις, προκειμένου ο Μήτσος να αφεθεί ελεύθερος γιατί ο γάμος διαφορετικά θα έχανε τον …μπράτιμο.
Κατά τον χρόνο παραμονής του στο Τμήμα, ο Δ/τής κάλεσε τον συμπαθή Μήτσο να καθίσει στο γραφείο του, τον κέρασε καφέ και τον ρώτησε για την εργασία και την ζωή στο …νησί των ανέμων.
[Δ/της] – Για πες μου Μήτσο τι δουλειά κάνεις στη Μύκονο και πως είναι εκεί η ζωή;
[Μήτσος]- Σερβιτόρος δουλεύω κύριε Δ/τά έχει πολύ δουλειά,αλλά παίρνω καλό μεροκάματο. Μάλιστα τώρα που θα ξαναπάω θα πάρω μαζί μου και τον φίλο μου τον Γιώργο… έχει δουλειές και είναι ωραία.Έχω μάθει και τα βασικά Αγγλικά για να συνεννοούμαι με τους πελάτες και με το συμπάθιο και με τις γκόμενες. Άμα αντέχεις στο ερωτικό… είσαι Θεός. Σου την πέφτουν κάτι θεόρατες, αλλά και «κουνιστοί», κατάλαβες; Μάλιστα μια φορά με είχε ερωτευθεί παράφορα ένας Εγγλέζος ο Τζώρτζ, μια καραφλή «αδελφή», αλλά εγώ προτιμώ αυτές τις βόρειες…
[Δ/τής] -Για πες μου Μήτσο είχες καμία περίεργη ιστορία;
[Μήτσος]-Πριν τρεις μήνες περίπου είχαν έλθει στο μαγαζί σαν πελάτες κάτι Έλληνες λεφτάδες και ένας από αυτούς που φαινόταν «τοιούτος», με ρώτησε. «Για πες μου όμορφο αγόρι πως είναι το ονοματάκι σου; -Μήτσος του λέω. -Μήτσος!!! τι βαρβαρίλα είναι αυτή; Ορεσίβιος, ορεσίβιος είσαι λεβέντη μου; Τι αγριόχορτα τρώτε εσείς οι καμποβουνίσιοι και είστε τρία μέτρα παλληκάρια;… Δεν μου λες βρε Μήτσο μπορείς να φέρεις ακόμη ένα φίλο σου και το βράδυ να έλθετε στο prive party που κάνουμε; Θα πάρετε από 2.000 δρχ. ο καθένας σας [ακόμη τότε ήταν οι δραχμές], θα ντυθείτε αρχαίοι Έλληνες με στολές και περικεφαλαίες που θα σας δώσουμε και θα είστε φρουροί με δόρατα στην είσοδο και θα επιτρέπετε να εισέρχονται μέσα μόνο όσοι έχουν προσκλήσεις. Αφού το σκέφθηκα και είδα ότι τα λεφτά ήταν καλά συμφώνησα να γίνω φρουρός με τον συνάδελφο και φίλο τον Κώστα. Εντάξει του λέω, εσένα πως θα σε φωνάζω;
-Μάνο με λένε, Μάνο. Το ταξί που θα σας φέρει θα πληρωθεί από εμένα καλό μου αγόρι. «Πραγματικά κυρ Δ/τά το βράδυ με τον Κώστα πήγαμε σε μια βίλα που έτριβες τα μάτια σου. Μόλις φθάσαμε ζητήσαμε τον Μάνο. Έφθασε ο Μάνος κουνιστός και λυγερός και μας έμπασε μέσα. Μας κέρασε ένα ουίσκυ και μας έδωσε κάτι αρχαίες στολές με δόρατα αφού μας εξήγησε τι θα κάνουμε. Θα έπρεπε να λέμε το σύνθημα «Πάρις» και να μας λένε το ..παρασύνθημα «ωραία Ελένη»…Εμείς πιάσαμε την είσοδο ένθεν και ένθεν και σε λίγο άρχισαν να έρχονται οι καλεσμένοι. Πουθινά …γναίκα. Αμαν Παναγία μου είπα θα μας ξιτσαουλιάσουν αυτοί εδώ. Ένας καλεσμένος με κοίταξε γλυκά και μου είπε «βαρβάτο αγόρι μου είσαι Σπαρτιάτης με το δόρυ σου, Μυρμιδόνας, ή Μακεδόνας απόγονος του Μεγαλέξανδρου; Εγώ δεν κατάλαβα και του λέω ότι είμαι από …τς Λάρσας και στο χωριό μου κρατούσα γκλίτσα… Οπότε τότε μου ξαναλέει, «τέλεια. τέλεια βρήκα το γιατρικό μου»…Πρόσεξε σε καπαρώνω από τώρα να με πιάσεις με την «τυφλόμυγα»... Εγώ πάλι δεν κατάλαβα τι εννοούσε και νόμισα ότι ήταν βλαμμένο… Όταν όμως τελείωσαν οι καλεσμένοι και τα «τσιρίγματα» μας έμπασαν μέσα και μας είπαν ότι θα παίξουμε την …«τυφλόμυγα».
Ποιά «τυφλόμυγα» τους απαντώ; Στο χωριό μου αυτό το έπαιζαν τα κορίτσια…Τότε ο Μάνος έρχεται κοντά μου και μου λέει, «μη σκοτίζεσαι Άδωνί μου, θα δεις… Σε λίγο έρχεται ένας άλλος «βάρκα γιαλός» και μου λέει, «τώρα θα σας δέσουμε τα μάτια και όποιον βρείτε, αυτός θα είναι ο …τυχερός. «Τότε άρχισα να υποψιάζομαι ότι »κάτι τρέχει στα γύφτικα» και ο …τυχερός ήθελε…«πουτίγκα Τυρνάβου». Λέω στον Κώστα. «βρώμα η δουλειά» Κώστα, πάμε να του δίνουμε γιατί όλες αυτές θα μας ξεπουπουλιάσουν…Ευτυχώς είχαμε πάρει τα χρήματα. Μόλις πάμε να την «κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια» παίρνοντας τα ρούχα μας, έρχεται ο Μάνος και μου λέει, «όχι αγόρια μου μη μου το κάνετε αυτό. Μήτσο σε παρακαλώ μη μου το κάνεις αυτό μη με κάψεις, είπα σε αυτόν τον κοκκινοτρίχη τον Λεοπόλδο ότι είσαι το αγόρι μου, για να σκάσει από ζήλια ο ζηλιάρης…». Του λέω τότε, τι λες μωρή, εγώ για αρχαίος φρουρός ήλθα εδώ όχι για τον….Λεοπόρδο… Του αστράφτω μία ανάποδη και όπου φύγει-φύγει. Έτσι….σωθήκαμε….
Πηγή:
larissanet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.