ΑΡΣΙΝΟΗ ΒΗΤΑ " ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΑ ΚΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ..."

Θέλουμε μια κοινωνία, έναν κόσμο που θα δίνει στον καθένα τη δυνατότητα να ζήσει όμορφα, ελεύθερα, με αξιοπρέπεια, με χαρά. Να ευλογεί την κάθε μέρα του, να νοιώθει πληρότητα και γιατί όχι ευτυχία. Θέλουμε να αφανιστεί η αδικία, να προστατευθούν τα δικαιώματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Εν τέλει θέλουμε έναν κόσμο" ηθικό αγγελικά πλασμένο ". Δικαίωμα.
Σε αυτόν τον κόσμο αξιόλογες μονάδες είμαστε εμείς. Το παραβλέπουμε; Εμείς ο καθένας χωριστά ας κοιτάξει τον ουράνιο θόλο εντός του. Να δει τα σύννεφα του εγωισμού που πληγώνουν τον ήλιο του, να δει τα κύματα των ατέλειών του που τον ρίχνουν στα βράχια και γίνεται χίλια κομμάτια.΄΄Και πώς να μαζέψεις τα χίλια κομμάτια του ανθρώπου;΄΄Εδώ σε αυτό το πεδίο το εσωτερικό γίνεται η μάχη. Με τον ίδιο αυστηρό τρόπο που θίγουμε τα κακώς κείμενα του άλλου με τον ίδιο τρόπο τον εαυτό μας ας κρίνουμε. Αν έχουμε υποφέρει και ξέρουμε τι σημαίνει αυτό, δεν κάνουμε κανέναν να υποφέρει. Αν έχουμε απογοητευτεί, ας μην απογοητεύσουμε. Αν έχουμε πληγωθεί, ας μην πληγώσουμε. Τότε δίνουμε χώρο στο Καλό να νικήσει το αντίθετό του, να νοηματοδοτήσει την προσωπική μας διαδρομή στη ζωή. Γεννιέται ο σπόρος. Φυτρώνει, μεγαλώνει, ανθοφορεί κι ευωδιάζει ο μικρόκοσμός μας. Ποτίζεται μόνο με καλοσύνη που σα στάση ζωής είναι Επανάσταση. Οι άνθρωποι είμαστε σαν βιτρό: Αστράφτουμε και λάμπουμε όταν εκεί έξω είναι ο ήλιος. Αλλά καθώς το σκοτάδι κατεβαίνει αποκαλύπτεται η αληθινή ομορφιά μας μόνο αν είναι αναμμένο το εσωτερικό μας φως. Οι δίπλα μας διακρίνουν αυτό το φως. Γλυκαίνει την καρδιά τους, ανακουφίζει την ψυχή τους και τους συμπαρασύρει. -Έστω κι αν δεν το παραδέχονται.-
Ανεπαίσθητα κι ουσιαστικά μεγαλώνει ο κύκλος. Ανεπαίσθητα κι ουσιαστικά κάτι αλλάζει. Ανεπαίσθητα κι ουσιαστικά γινόμαστε ο κόσμος που θέλουμε.
''-Τι κάνεις στη ζωή;
- Πετάω πέτρες στη λίμνη.
-Εννοείς, κάνεις τρύπες στο νερό;
-... Φυσικά, αλλά και πολλά μικρά κύματα.''

Friedrich Nietzsche

Πηγή:  http://homouniversalisgr.blogspot.gr