ΜΕΓΑΣ ΦΟΒΟΣ, ΜΙΚΡΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ;

 Γιάννης Πανούσης

Τέως Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Καθηγητής Εγκληματολογίας Παν/μιου Αθηνών

Από τη γενιά της έκ-ρηξης στη γενιά της λούφας ενός Κορονοϊού 

κρίση κι από τη γενιά της μαγκιάς στη γενιά της ανο[η]σίας μιάς νέας κοινωνικής διαφοροποίησης δρόμος.

ASSOCIATED PRESSΟι Έλληνες και ο κόσμος όλος ζουν μια νέα πραγματικότητα - Αθήνα 30 Μαρτίου (AP Photo/Thanassis Stavrakis)

Ίδιο είναι να διαφεντεύεις, να κάνεις πολέμους, να κυβερνάς τους ήμερους λαούς ή να σε διαφεντεύουν; Και να’ σαι και Έλληνας;

Δ. Πιστικός, Οι Αχαιοί στη Ρώμη

Ο Τρόμος κάλεσε επειγόντως την Επιστήμη και οι επιστήμονες απάντησαν με ψύχραιμο [;] φόβο. Ανάμεσά τους ένα κενό προσωπικής, συλλογικής κρίσης πανικού και στις άκρες εμπαθείς και απαθείς τύποι, οι οποίοι αντί να προετοιμάζονται για την Επόμενη Μέρα αναμασάνε τσιτάτα της Προηγούμενης Νύχτας. Ανιστόρητοι και υστερικοί συναντιόνται [όπως παλαιότερα οι Αγανακτισμένοι της Πλατείας] για να θέσουν άκαιρα [ψευτο] διλήμματα σε σχέση με το μέλλον της Δημοκρατίας. Από κοντά ακολουθούν οι μαϊντανοί των ΜΜΕ που, από το ένα πάνελ στο άλλο, αντί για οικονομολόγοι έγιναν λοιμωξιολόγοι.

Όσον αφορά στους διανοούμενους [οι οποίοι πάλι κρύβονται πίσω από χρησμούς] αυτοί δεν ήσαν που μας ντοπάρανε με τη μετανεωτερική διακινδύνευση; τώρα τί επικαλούνται για την αδυναμία γνώσης τους περί την ουσία της ζωής και των όντων;

Μόνον οι λογοτέχνες/ποιητές/καλλιτέχνες φαίνεται να πιστεύουν ότι από αυτήν την Πανδημία μπορεί να προκύψουν έργα υψηλού ήθους, εν είδει Τραγωδίας εκθρονισμένων Ημίθεων [πολιτικών και ελίτ].

Ο Κορονοϊός θα περάσει αφήνοντας στίγματα, όχι μόνο στην Οικονομία αλλά και στους “καλομαθημένους νεοέλληνες”, οι οποίοι στο Σύνταγμα διαβάζουν μόνο τα άρθρα για τα δικαιώματα και ποτέ τα άρθρα για τις υποχρεώσεις των πολιτών.

Η αισθητική και η ηθική του ατομικού φόβου υπερέβησαν κατά πολύ τις πρότερες - δήθεν -αγωνίες μας [προσφυγικό, Έβρος, κεντροαριστερά, δίκη της Χ.Α. κλπ] κι ο Ιός αναγορεύτηκε σε εθνικό ζήτημα επιβίωσης καλών/κακών, δεξιών / αριστερών, πλουσίων /φτωχών.

Θα διδαχθούμε άραγε κάτι από αυτή την κρίση;

Επί της ουσίας, δεν νομίζω.

Επί της διαδικασίας [αρεστής στους μη-έχοντας άποψη ή στους κρυπτόμενους], βλέπω πολλούς να διεκδικούν το καλό σενάριο και να χρεώνουν στους άλλους τις όποιες αρνητικές συνέπειες.

Θέλω να ελπίζω ότι ο τυχο-διωκτισμός δεν θα πάρει πάλι κεφάλι, ότι οι μαρξιστές δεν θα συνεχίσουν να λοιδορούν τους χριστιανούς [και τούμπαλιν], ότι ο ορθολογισμός δεν θα υποχωρήσει προ της ιδεοληψίας της μετανεωτερικότητας.

Οι ηγεσίες, οι ιδεολογίες, οι θρησκείες, οι επιστήμες σε κρίση.

Η Δημοκρατία, η Παγκοσμιοποίηση, ο Πλανήτης σε κρίση.

Το πολιτικά εφικτό και το ηθικά ανέφικτο σε κρίση.

Ο φόβος σε υποδόρια δράση.

Ουδείς όμως Έλληνας απολογητής ιδίων λαθών κι έκαστος εξ ημών τιμητής των άλλων.

Σ’ έναν κόσμο εκτός ελέγχου πολλοί Έλληνες δεν ζητάνε ελεγκτή αλλά [δικό τους] διαιτητή για να συνεχίσουν το ανεξέλεγκτο παιχνίδι τους.

Από τη γενιά της έκ-ρηξης στη γενιά της λούφας ενός Κορονοϊού κρίση κι από τη γενιά της μαγκιάς στη γενιά της ανο[η]σίας μιάς νέας κοινωνικής διαφοροποίησης δρόμος.

Καλή μας τύχη...

ΥΓ. Οι δικαιωματίες [sic], που αν κατάλαβα καλά τάσσονται υπέρ του δικαιώματος στο θάνατο, όποιου θέλει να εκτεθεί στον κατασκευασμένο ιό της Διεθνούς Συνωμοσίας [sic], ουδέν πρόβλημα. Αρκεί αυτό να γίνει κατά μόνας, δηλαδή να μην επηρεάζει τη ζωή τρίτων. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση αυτό δεν λέγεται αυτοκτονία ...

Πηγή: https://www.huffingtonpost.gr/