Nα μάθεις να ζεις την στιγμή.. έτσι μου έλεγαν…! Ο χρόνος περνά και εγώ βασιζόμενη σε αυτή την κουβέντα που στα αυτιά μου φαινόταν τόσο σοφή..είπα καιρός λοιπόν να μην είμαι τόσο επιφυλακτική με τους ανθρώπους!!
Μα ξέρεις γιατί απογοητεύεσαι συνέχεια; Επειδή προσδοκείς…επειδή κάποιοι σου έφτιαξαν ένα ψεύτικο εαυτό και ένιωσες πως βρήκες κάποιους να αξίζουν σε αυτόν το κόσμο όπου η ψευτιά έχει την πρώτη θέση!
Και το κάστρο σου κατεδαφίζεται μόλις νιώσουν την σιγουριά σου!
Απορώ.. μα μου λένε “γιατί απορείς”; Ο κόσμος είναι κακός! Μα πως γίνεται να είναι κακός; Πως γίνεται από άνθρωποι να γίνονται ανθρωπάκια… Να μην νιώθουν ίχνος τύψεις για ότι προκάλεσαν;
Πως ένας άνθρωπος φυσιολογικός να μην νιώθει ότι έκανε ένα άλλο άνθρωπο να πληγωθεί ή έστω να τον κορόϊδεψε;
Και ξέρεις μετά από τόσο πόνο που περνάς λες “τελικά οι άνθρωποι δεν εκτιμούν τους καλούς..αλλά όσους τους φέρονται σκάρτα”! Αλλά όχι αρνούμαι να γίνω σκάρτη.
Να ντραπούν όσοι δεν έχουν ήθος, κότσια και αρχές. Να ντραπούν όσοι το παίζουν μικροί “θεοί” και παίρνουν εξουσία κοροϊδεύοντας άλλους ανθρώπους!
Μα τι απανθρωπιά πλέον. Αν κοροϊδέψεις τουλάχιστον μην το κάνεις σε άτομα που αξίζουν. Κάνε το εκεί που ο άλλος έχει μηδέν ηθική… μην αλιώσεις το σπάνιο, μην το πληγώσεις. Μην το κάνεις σαν εσένα!
Τρόμαξα όταν είδα τους ανθρώπους πόσο ανήθικoι και χωρίς τσίπα είναι! Τρόμαξα για τη γενιά που ζούμε… Μηδέν εκτίμηση, σεβασμός, μηδέν αρχές! 'Ολα μηδενικά..άνθρωποι του μηδέν..Και αυτοί που αξίζουν είναι αυτοί που απομονώνονται για να κρατήσουν άθικτη την αυθεντικότητα, την αθωότητα τους!
Δειλία παντού…! Ναι μάτια μου, γιατί το ξεκάθαρο θέλει θάρρος και κιλά αρχ..δια!! Και ειναι βαρύ φορτίο να τα έχεις!! Τα αφήνουν μόνο για διακοσμητικά…! Τόσο πουλάνε τον εαυτό τους… Βιτρίνα μόνο, ουσία μηδέν!
Τρόμαξα…και ας ήξερα πως ειναι οι άνθρωποι. Και τώρα πίσω στο καβούκι μου. Η εμπιστοσύνη μου, δεν είναι για τον κόσμο αυτό…! Δεν ήταν… να απλά, είχα την μικρή ελπίδα πως ίσως και να κάνω λάθος..και να άξιζε την έξοδο μου από το καβούκι μου η εμπιστοσύνη που έδειξα…!
Τρόμαξα… με τα εφήμερα και ανούσια τους! Τι ζωή Θεέ μου… πως μας κοιτάς απο εκεί ψηλά..Τι βλέμμα άραγε να έχεις;
Πηγή: https://www.socialista.com.cy/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.