ΕΛΠΙΖΩ! (ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΛΟΥΤΣΙΝΙΩΤΗ)

Με θούριους του Ιούδα ύμνησα το Μεγαλείο της Ύπαρξης Σου Κύριε. 

Την Αγάπη Σου αγόρασα με Τριάντα αργύρια σ’ένα φθηνό και χυδαίο παζάρι. 

Στην ομίχλη ενός νέου Γολγοθά έσβησα τα Ανεξίτηλα Ίχνη Σου. 

Τρεις φορές σε αρνήθηκα Χίλιες πούλησα την Ψυχή Σου. 

Την Αλήθεια Σου σταύρωσα Επτά φορές. 

Στην ξεχασμένη ηλιαχτίδα, που Μάνα στοργική χαϊδεύει 

Ένα μισογκρεμισμένο Ξωκλήσι στην κορυφή ενός απόκρημνου βράχου

Ελπίζω! 

Στα θαλασσοπούλια που τα φτερά τους ζωγραφίζουν με τα Δάκρυα των κυμάτων 

τους απέραντους και ανερμήνευτους ορίζοντες 

Ελπίζω! 

τα λόγια της Αγάπης που μένουν μετέωρα, σε Άλλες ζωές για να ξανασυναντηθούν 

Ελπίζω! 

Σ΄αυτούς που κοιτούν Ψηλά ,ενώ τους κλέβουν κάθε μέρα και λίγο Ουρανό 

Ελπίζω! 

Στα ασπρολούλουδα της Άνοιξης 

που είναι ερωτευμένα με το ζωοδότη Ήλιο, μα πεθαίνουν δίχως ένα χάδι 

Ελπίζω! 

Στις παγωμένες πέτρες που γίνονται, 

κόκκινα τριαντάφυλλα, στα χέρια των απελπισμένων ψυχών 

Ελπίζω! 

Στο ζεστό και εγκάρδια χαμόγελο αυτών που πεινούν 

Ελπίζω! 

Στους Μάταιους αγώνες που γυρεύουν το χαμό μου 

Ελπίζω! 

Στα όνειρα που έμειναν ορφανά και μου απλώνουν το χέρι 

Ελπίζω! 

Στις προσευχές των λίγων ταπεινών που συντροφεύουν τη Μοναξιά των αστεριών 

Ελπίζω! 

Δεν θα Πάψω ποτέ να Ελπίζω! 

Πηγή: Palmografos.com