ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΡΥΜΙΩΤΗΣ*
Κυκλοφορεί μια σειρά από εγχειρίδια με τον γενικό τίτλο «… for dummies». Στα αποσιωπητικά μπορείτε να βάλετε οποιοδήποτε θέμα θέλετε. Για να αντιληφθείτε την πληθώρα των τίτλων που υπάρχουν στη σειρά αυτή, σας πληροφορώ ότι μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 2.443 τίτλοι και πρακτικά μπορεί κανείς να βρει οποιοδήποτε θέμα! Για παράδειγμα, υπάρχει βιβλίο για τον Βασιλικό Γάμο του Πρίγκιπα William με την Kate Middleton, με τίτλο «The Royal Wedding for Dummies», 216 σελίδων, το οποίο μάλιστα έχει εξαντληθεί!
Φυσικά δεν απευθύνονται σε ηλιθίους, όπως μπορεί να υπονοείται από τον τίτλο. Απλά, τα βιβλία προσπαθούν να εξηγήσουν με όσο το δυνατό απλούστερο τρόπο τα διάφορα (πολλές φορές δύσκολα) θέματα που πραγματεύονται.
Φυσικά δεν απευθύνονται σε ηλιθίους, όπως μπορεί να υπονοείται από τον τίτλο. Απλά, τα βιβλία προσπαθούν να εξηγήσουν με όσο το δυνατό απλούστερο τρόπο τα διάφορα (πολλές φορές δύσκολα) θέματα που πραγματεύονται.
Παρά την τεράστια ποικιλία τίτλων, η σειρά περιλαμβάνει μόνο ένα εγχειρίδιο (σε πολλές εκδόσεις) σχετικά με τη φορολογία, το οποίο μάλιστα απευθύνεται μόνο σε Αυστραλούς, εξ ου και ο τίτλος του: «Tax for Australians For Dummies, 2015-16 Edition». Φαίνεται ότι δεν υπάρχει εύκολος τρόπος για να αναλυθούν και να εξηγηθούν τα διάφορα φορολογικά συστήματα. Βρήκα όμως μια χαριτωμένη ιστορία στο site της Moors and Stephens (UK) με τίτλο «Εξηγώντας το Φορολογικό Σύστημα – Χρησιμοποιώντας μια Αναλογία με Μπίρες». Τη βρήκα πολύ χαρακτηριστική και διδακτική και θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας, σε χαλαρή μετάφραση. Απλά αντικατέστησα τις Λίρες με Ευρώ για να είναι πιο κοντά στα δικά μας.
«Είναι δέκα φίλοι που συναντώνται κάθε εβδομάδα στο μπαρ και πίνουν τις μπίρες τους. Ο συνολικός λογαριασμός είναι 100 ευρώ. Αποφάσισαν να μοιράζουν τον λογαριασμό, ανάλογα με την οικονομική επιφάνεια του καθενός, δηλαδή όπως το φορολογικό σύστημα. Έτσι η συμμετοχή του καθενός θα μπορούσε να είναι κάπως έτσι:
• Οι τέσσερις πρώτοι (οι φτωχότεροι) δεν πληρώνουν τίποτα.
• Ο πέμπτος πληρώνει 1 ευρώ.
• Ο έκτος πληρώνει 3 ευρώ.
• Ο έβδομος πληρώνει 7 ευρώ.
• Ο όγδοος πληρώνει 12 ευρώ.
• Ο ένατος πληρώνει 18 ευρώ.
• Και ο δέκατος (ο πλουσιότερος) πληρώνει 59 ευρώ.
Κάθε εβδομάδα ακολουθούσαν την ίδια διαδικασία και όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Μια μέρα ο ιδιοκτήτης του μπαρ τούς είπε: “Επειδή είσαστε καλοί και τακτικοί πελάτες, θα σας μειώσω το κόστος, και για τις ίδιες μπίρες, αντί να πληρώνετε 100 ευρώ, θα μου δίνετε 80 ευρώ”.
Αρχικά σκέφτηκαν να μοιράσουν τα 20 ευρώ στους έξι που πλήρωναν και πριν. Δηλαδή, οι τέσσερις πρώτοι να μην πληρώνουν τίποτα και οι υπόλοιποι να ωφεληθούν κατά 3,33 ευρώ ο καθένας. Αμέσως διαπίστωσαν ότι δεν ήταν σωστή η μοιρασιά αυτή, διότι στον πέμπτο και στον έκτο, οι οποίοι με το προηγούμενο σύστημα πλήρωναν λιγότερο από 3,33 ευρώ, θα έπρεπε να τους πληρώνουν για να πίνουν τις μπίρες τους!
Ο ιδιοκτήτης του μπαρ τούς πρότεινε να μοιραστούν τα 20 ευρώ με διαφορετικά ποσοστά ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση. Έτσι οι τέσσερις πρώτοι θα εξακολουθούσαν να μην πληρώνουν τίποτα και να απολαμβάνουν την παρέα και τις μπίρες τους, ενώ οι υπόλοιποι θα είχαν τις ακόλουθες μειώσεις:
• Ο πέμπτος δεν θα πλήρωνε τίποτα (όφελος 100%).
• Ο έκτος θα πλήρωνε 2 ευρώ αντί για 3 ευρώ (όφελος 33%).
• Ο έβδομος θα πλήρωνε 5 ευρώ αντί για 7 ευρώ (όφελος 28%).
• Ο όγδοος θα πλήρωνε 9 ευρώ αντί για 12 ευρώ (όφελος 25%).
• Ο ένατος θα πλήρωνε 15 ευρώ αντί για 18 ευρώ (όφελος 22%).
• Και ο δέκατος θα πλήρωνε 49 ευρώ αντί για 59 ευρώ (όφελος 16%).
Με αυτό τον τρόπο οι έξι που πλήρωναν είχαν σημαντικές μειώσεις ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση και οι τέσσερις πρώτοι –οι φτωχότεροι– θα εξακολουθούσαν να πίνουν τις μπίρες τους με τα λεφτά των άλλων.
Μόλις όμως βγήκαν έξω από το μπαρ, άρχισαν να συγκρίνουν τις μειώσεις που είχαν. Ο έκτος διαμαρτυρήθηκε λέγοντας: “Εγώ πήρα μόνο ένα ευρώ από την έκπτωση των 20 ευρώ που πήραμε, ενώ αυτός (δείχνοντας τον δέκατο) ωφελήθηκε 10 ευρώ”! Με τη σειρά του ο πέμπτος διαμαρτυρήθηκε λέγοντας: “Δεν είναι δίκαιο αυτό.
Αυτός, ο δέκατος, ωφελήθηκε δεκαπλάσια από μένα”. Στον χορό μπήκε και ο έβδομος άνθρωπος λέγοντας: “Έτσι είναι, αυτός ο δέκατος έχει έκπτωση 10 ευρώ, ενώ εγώ μόνο 2 ευρώ. Αυτό γίνεται πάντοτε. Οι πλούσιοι που, δεν έχουν ανάγκη, παίρνουν τις μεγαλύτερες εκπτώσεις”.
“Για περιμένετε ένα λεπτό”, φώναξαν μαζί οι τέσσερις πρώτοι: “Εμείς δεν πήραμε απολύτως τίποτα. Αυτό το νέο φορολογικό σύστημα εκμεταλλεύεται τους φτωχούς”! Λέγοντας αυτά, οι εννέα πλάκωσαν στο ξύλο τον δέκατο.
Την επόμενη εβδομάδα ξαναμαζεύτηκαν στο μπαρ για τις μπίρες, αλλά ο δέκατος δεν εμφανίσθηκε ύστερα από το ξύλο που έφαγε. Αφού ήπιαν τις μπίρες τους χωρίς τον δέκατο φίλο τους, όταν ήλθε ο λογαριασμός διαπίστωσαν κάτι πολύ σημαντικό: δεν είχαν αρκετά χρήματα για να πληρώσουν ούτε τον μισό λογαριασμό!
Και αυτό, αγαπητά μου αγόρια και κορίτσια, δημοσιογράφοι και υπουργοί, είναι το πώς δουλεύει το φορολογικό μας σύστημα. Οι άνθρωποι που πληρώνουν τους μεγαλύτερους φόρους θα πρέπει να έχουν και τις μεγαλύτερες εκπτώσεις στην περίπτωση που γίνεται κάποια μείωση της φορολογίας. Αλλιώτικα, αν τους φορολογήσεις σκληρά και τους επιτίθεσαι γιατί είναι πλούσιοι, τότε μπορεί να μην έλθουν ξανά στην παρέα. Στην πράξη μπορούν να αρχίσουν να πίνουν στο εξωτερικό, όπου η ατμόσφαιρα στο μπαρ μπορεί να είναι φιλικότερη.
Για όσους κατάλαβαν την ιστορία, δεν χρειάζεται καμία εξήγηση. Για όσους δεν την κατάλαβαν, καμία άλλη εξήγηση δεν είναι δυνατή!».
Αυτά φυσικά γράφτηκαν το 2016 για το φορολογικό σύστημα στη Μεγάλη Βρετανία. Εμείς δυστυχώς βρισκόμαστε σε χειρότερη κατάσταση, γιατί δεν μιλάμε για μειώσεις στη φορολογία, αλλά για πραγματικό κυνήγι των «πλουσίων» (όπως τους εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ), αλλά και της μεσαίας τάξης, πάλι όπου τους εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή με ετήσιο εισόδημα 12.000 έως 18.000 ευρώ. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι πολλές ελληνικές επιχειρήσεις έχουν μεταφέρει την έδρα τους στην Κύπρο, στη Μάλτα και στη Βουλγαρία. Αν πλακώνουμε στο ξύλο τον ιδιωτικό τομέα για να συντηρούμε και να μεγαλώνουμε τον δημόσιο τομέα, είναι βέβαιο ότι πολλοί θα συμπεριφερθούν σαν τον δέκατο φίλο της παρέας. Θα πάνε σε άλλο μπαρ με άλλη παρέα, πιο φιλική.
Αντί επιλόγου, σας παραθέτω ορισμένα αποφθέγματα επιφανών προσώπων σχετικά με τους φόρους, τα οποία πιστεύω ότι συμπληρώνουν τη διδακτική ιστορία.
• «Ο φόρος εισοδήματος δημιούργησε περισσότερους εγκληματίες από οποιαδήποτε άλλη κυβερνητική πράξη». Barry Goldwater.
• «Ο φορολογούμενος είναι κάποιος που δουλεύει για την κυβέρνηση αλλά δεν χρειάστηκε να περάσει από εξετάσεις για να προσληφθεί». Ronald Reagan.
• «Είναι παράδοξη αλήθεια ότι ενώ σήμερα οι φορολογικοί συντελεστές είναι πολύ υψηλοί, εντούτοις τα φορολογικά έσοδα είναι πολύ χαμηλά και ο μόνος σωστός τρόπος για να αυξήσουμε τα έσοδα είναι να μειώσουμε τους συντελεστές». John F. Kennedy. Σημ.: Όταν ανέλαβε ο Kennedy, ο ανώτατος συντελεστής ήταν 91% από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
• «Το δυσκολότερο πράγμα στον κόσμο για να κατανοήσει κανείς είναι ο φόρος εισοδήματος». Albert Einstein.
• «Το πρόστιμο είναι ένας φόρος για κάτι κακό που έκανες. Ο φόρος είναι ένα πρόστιμο γιατί τα καταφέρνεις στη ζωή σου». Mark Twain.
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.
Πηγή: kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.