ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ!

Σας λέω καληνύχτα απόψε, κάνοντας μία κατάθεση Ψυχής…

Αλήθεια, μαμά και μπαμπά, σκέφτηκε ποτέ κάποιος να σας ρωτήσει πώς νιώσατε όταν για πρώτη φορά με κρατήσατε στην αγκαλιά σας; Σκέφτηκε ποτέ κάποιος να σας ρωτήσει πως νιώσατε όταν με πήρατε σπίτι από το μαιευτήριο; Τι συναισθήματα κατέκλυζαν την καρδιά σας;
Τι σκέψεις περνούσαν από το μυαλό σας; Είμαι σίγουρη πως Αγάπη και Ενθουσιασμό νιώθατε σίγουρα! Τι άλλο; Άγχος; Φόβο; Αγωνία; Αμηχανία; Χωρίς να έχω κάνει ακόμα παιδιά, είμαι Σίγουρη πως τα νιώσατε όλα αυτά!

Ό,τι και να αισθανθήκατε, θέλω να σας πω, ένα μεγάλο Ευχαριστώ! Ήσασταν και πάντα θα είστε οι καλύτεροι γονείς που θα μπορούσα να έχω!

Η Αλήθεια είναι πως περάσαμε διάφορα μαζί, και καλά και άσχημα, αλλά έχω μάθει πια, τα καλά να τα κρατάω και να τα μεταλαμπαδεύω και τα άσχημα να τα χρησιμοποιώ υπέρ μου. Οπότε μόνο Ευχαριστώ μου μένει να σας πω!

Λένε, πως χρειάζεσαι δύο αντίθετα για να εκτιμήσεις! Χρειάζεσαι το σκοτάδι για να εκτιμήσεις το φως! Χρειάζεσαι τη μη αγάπη για να εκτιμήσεις την Αγάπη! Δύσκολος τρόπος, πολύ σωστά θα σκεφτείς. Ναι είναι. Αλλά μην κολλάς σε αυτό. Αν το καλοσκεφτείς πως αλλιώς θα μπορούσες να εκτιμήσεις και τελικά να Επιλέξεις την Αγάπη; Πώς αλλιώς θα μπορούσες να διαλέξεις τι άνθρωπος θες να είσαι; Βρες το δημιουργικό μέσα από αυτό που έζησες με τους γονείς σου και χρησιμοποίησε το προς όφελός σου!

Ό,τι επιλογές και να κάνατε, με μεγαλώσατε σωστά!Με ό,τι περιοριστικές πεποιθήσεις και να με μεγαλώσατε, Δέχομαι και Κατανοώ πως έτσι σας έμαθαν και έτσι θεωρήσατε πως ήταν το σωστό!

Σωστές ή λάθος οι επιλογές σας τις δέχομαι με Χαρά! Ξέρετε γιατί; Γιατί ό,τι κάνατε το κάνατε θεωρώντας πως ήταν για το καλό μου και από Αγάπη! Μπορεί μέσα στην καθημερινότητα να χαθήκατε, ή να μην σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε τον δικό σας απολογισμό για την Ζωή και τον τρόπο που θέλατε να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, αλλά δεν πειράζει. Με τα εφόδια που σας δόθηκαν κάνατε ότι μπορούσατε ή ότι δεν μπορούσατε.

Φοβισμένοι άνθρωποι ήσασταν και εσείς. Σε ηλικίες νεαρές. Με τα σημερινά δεδομένα, πολλοί θα σας αποκαλούσαν παιδιά. Άρα παιδιά, μεγάλωναν παιδιά. Τι αστείο. Και όμως τα καταφέρατε!

Ναι, τα καταφέρατε! Με μεγαλώσατε, με σπουδάσατε, με κάνατε καλό άνθρωπο! Μου προσφέρατε ό,τι μπορούσατε και έφτασα εδώ που έφτασα!

Μεγάλωσα πια! Μπορεί να έχω τους φόβους μου, τις ανασφάλειες μου αλλά τα καταφέρνω μια Χαρά! Έχω βρει τον τρόπο και σιγά σιγά Εξελίσσομαι! Και όλα αυτά συνδυάζοντας τα θετικά και αρνητικά εφόδια που εσείς μου προσφέρατε! Σας Ευχαριστώ από Καρδιάς!

Όλοι έχουμε παράπονα από τους γονείς μας. Όπως πολύ πιθανόν και τα δικά μας παιδιά να έχουν από εμάς. Για κάποιους η σχέση με την μαμά να ήταν δύσκολη, για κάποιους άλλους με τον μπαμπά. Για κάποιους άλλους μπορεί και με τους δύο. Μπορεί ακόμα και τώρα κοιτάζοντας πίσω ο φόβος, ο πόνος και η απογοήτευση να παραμένουν ζωντανά στην καρδιά κάνοντας μας να νιώθουμε λύπη και να αναρωτιόμαστε γιατί.

Παρόλα αυτά ας σκεφτούμε ότι ήταν άνθρωποι άπειροι. Δεν γνώριζαν τι να κάνουν και πώς να το κάνουν. Εξάλλου θυμήσου πως σε κανένα μαιευτήριο δεν δίνουν βιβλιαράκι με οδηγίες χρήσεων στην έξοδο.

Ίσως να έχουν υπάρξει εκείνες οι φορές που τους κατηγορήσαμε για λάθη που έχουν κάνει, ή τους έχουμε πει πως δεν θέλουμε να γίνουμε σαν και αυτούς. Ίσως πάλι από μόνοι τους να έχουν νιώσει τύψεις και ενοχές για τον τρόπο τους και να έχουν αναρωτηθεί αν κατάφεραν τελικά να είναι σωστοί γονείς. Και είμαι σχεδόν βέβαιη πως νιώθουν ανεπαρκής, λίγοι με την αβεβαιότητα να κυριαρχεί στην καρδιά τους. Ίσως και αυτοί μέσα από εμάς να αναζητούν την δική τους επιβεβαίωση. Ξέρεις όμως κάτι; Μου αρκεί που προσπάθησαν. Μπορεί με λάθους τρόπους, αλλά προσπάθησαν! Σίγουρα μπορούμε να βρούμε κάποιους λόγους για να τους πούμε Ευχαριστώ!

Είμαστε σε θέση πλέον να γνωρίζουμε πως όλα γίνονται σωστά. Γνωρίζουμε πια με ποιον τρόπο τον πόνο να τον μετατρέπουμε σε Ευλογία! Έχουμε τις γνώσεις να ανακαλύψουμε τι κρύβεται πίσω από την επιφάνεια και τις λέξεις. Η Συγχώρεση, η Κατανόηση και η Αγκαλιά είναι η Θεραπεία και ο προάγγελος της δικής μας εξέλιξης και προόδου!

Λένε, πως εμείς επιλέγουμε τους γονείς μας εκεί πάνω πριν την ενσάρκωση μας γιατί μέσα από αυτούς καλούμαστε να πάρουμε μαθήματα και να εξελιχθούμε αρκεί να το επιλέξουμε!

Οπότε ή θα επιλέξουμε να μείνουμε στο θυμό κατηγορώντας τους μια Ζωή εις βάρος και της δικής μας ζωής εν τέλει, ή με πρόθεση θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο με όλα αυτά που μας πρόσφεραν, είτε καλά είτε άσχημα. Και ξέρεις τι έχει σημασία τελικά;

Σημασία έχει ότι είμαστε γεμάτοι με τόσες μνήμες, εμπειρίες και αναμνήσεις που αν το επιθυμήσουμε και το επιλέξουμε θα καταφέρουμε να χτίσουμε τον εαυτό μας όπως ακριβώς τον έχουμε ονειρευτεί!

Εγώ, θα κρατήσω μία κουβέντα της μαμάς μου, που βουρκωμένη κάποια στιγμή μου είχε πει: «Πάντα ήμουν περήφανη για σένα. Δεν γνώριζα όμως με ποιον τρόπο να στο δείξω! Φοβόμουν».

Το ξέρω. Μην αγχώνεσαι. Για αυτό και εγώ λέω και στους δυο σας:

«Μαμά μου, μπαμπά μου, σας Ευχαριστώ! Σας Αγαπώ!»

Με αγάπη σε όλους τους γονείς!

Αγάπη και Φως

Χρυσάφη Μαρία

Αγγέλων Φως

Πηγή: http://www.aggelonfos.com