- Αναδημοσίευση από το προσωπικό facebook του Κυριάκου Δοσαρά
Μια απροσδόκητη γρατζουνιά
στ ' αυτοκίνητο.
Μια επιπλέον ρυτίδα στο μέτωπο.
Μια νωπή ρωγμή στην καρδιά.
Και στα μαλλιά του
η νιογέννητη κάτασπρη τρίχα
που κυματίζει με θράσος
τη μαύρη σημαία της φθοράς.
Μεταξύ της διεφθαρμένης πλάνης
και της χρεοκοπημένης πραγματικότητας
ρίχνεται με τα μούτρα στην ποίηση
να σώσει ότι δεν σώνεται.
Στ ' αυλακωμένα του χέρια
φυτεύει λιγοστούς σπόρους ελέους
τη στιγμή που το παχύσαρκο
και βραδυκίνητο φθινόπωρο
σέρνεται προς το μέρος του
απειλητικό και πεινασμένο.
Τίποτα δεν καρπίζει
την ώρα που ανυπόμονα το προσμένεις
συλλογιέται.
Πρέπει να λησμονηθείς για να ανθίσεις.
κδ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.