Η ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ!

• Γράφει ο Βασίλης Αικατερίνης*

Βασίλης Αικατερίνης

Μπορεί να μην ήταν καθολική η παραδοχή πως είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια απ’ τις κρισιμότερες εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων ετών της χώρας, αλλά δεν μπορεί κανείς ν’ αρνηθεί πως τα αποτελέσματα της 21ης Μαΐου αποτελούν άκρως ενδιαφέροντα, κυρίως ως προς την ξεκάθαρη μετατόπιση των προτεραιοτήτων των ψηφοφόρων και την εντελώς αντεστραμμένη κριτική στα όποια κυβερνητικά ατοπήματα που βρέθηκαν, σ’ όλη την πολύμηνη προεκλογική περίοδο, στο προσκήνιο των Μέσων και του δημόσιου λόγου.

Σταχυολογώντας κάποιες απ’ τις εκπλήξεις της βραδιάς των εκλογών, που δίνουν άλλωστε και το ολικό στίγμα αλλαγής της κοινωνικής κριτικής, αυτή που απασχόλησε αρκετά και στα Μέσα Δικτύωσης, ήταν το 40,06% της Ν.Δ. που καταγράφηκε στον Δήμο Τεμπών. Το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των 57 νεκρών δεν στάθηκε ικανό ν’ αναχαιτίσει την αυξανόμενη δύναμη του κυβερνώντος κόμματος που έπεισε, προφανέστατα μια μεγάλη μερίδα του κόσμου, πως η ευθύνη δύναται ν’ απαλλαχθεί απ’ το κρατικό και κοινωνικό σύνολο, όπως πράγματι έγινε, περιοριζόμενη τελικώς στο αποκλειστικά ατομικό λάθος του σταθμάρχη.

Την ίδια ώρα, αυτό που εντείνει ακόμη περισσότερο αυτή τη μεταστροφή, στις Σέρρες ο πρώην και παραιτηθείς υπουργός Υποδομών, κ. Κ. Καραμανλής, εκλέχθηκε πρώτος στο ψηφοδέλτιό του, ξεπερνώντας τις 23.000 ψήφους. «Ο κόσμος θα τον κρίνει», αποφάνθηκε η Ν.Δ. απέναντι στην αρνητική κριτική που δέχτηκε στην απόφαση να ενταχθεί ξανά στα ψηφοδέλτια, και ο κόσμος έκρινε πως η προσφορά του σ’ αυτή τη θέση ήταν υπέρ το δέον αναγκαία. Σε όμορη απόφαση κατέληξε και ο Δήμος Χανίων με τον κ. Π. Πολάκη.

Επιπροσθέτως, στην Εύβοια, μετά τον ολοκληρωτικό αφανισμό του μισού νησιού απ’ τις πυρκαγιές του καλοκαιριού του ‘21, κατάφερε ξανά το κόμμα της Ν.Δ. ν’ αυξήσει μάλιστα, σε σχέση με το ‘19, τα ποσοστά του, αποκτώντας ένα 37,08%. Η Κρήτη, απ’ την άλλη, βάφτηκε ολόκληρη γαλάζια, για πρώτη φορά στην περίοδο της Μεταπολίτευσης. Μόνον η Ροδόπη, στον εκλογικό χάρτη, έσπασε αυτή τη γαλάζια παντοκρατορία της πρωτιάς των νομών.

Είτε ικανοποιείται κανείς, είτε όχι απ’ το αποτέλεσμα, το μήνυμα που προκύπτει και εκπέμφθηκε, αλαλάζον όσο ποτέ, είναι η πλειοψηφική απαίτηση για αυτοδύναμη κυβέρνηση, για σταθερή κοινοβουλευτικά ενότητα που θεωρητικά φέρει μαζί και τις έξωθεν επενδύσεις με το μεγάλο και ακόμη πιο ηχηρό «αλλά» του όποιου βαριού κόστους για την ενδοχώρα. Τα δυστυχήματα, τα φαινόμενα που καταστρέφουν περιουσίες, η περαιτέρω και καλπάζουσα αποσάθρωση των θεσμών, τα σκάνδαλα, οι εκατέρωθεν αιχμές, δεν ευαισθητοποιούν πια τους πολίτες, δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν εμπρός στην κάλπη. Αυτό μάθαμε την Κυριακή. Ο απολογισμός των τραγωδιών ισχνεύει στο γεγονός πως οι ξένοι ενδιαφέρονται να επενδύσουν στον ελλαδικό χώρο με πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη· η είδηση, την επομένη των εκλογών, πως η εμπιστοσύνη επεστράφη στις εθνικές τράπεζες κανονιοβόλησε τα μίντια, αποτελώντας εξ αρχής τον προεκλογικό άσσο στο μανίκι της Ν.Δ. όπου νίκησε πανηγυρικά την πρώτη παρτίδα. Προσοχή, το φαινόμενο αυτό δεν είναι κηλιδωμένο απ’ τη Ν.Δ. Αντικαταστήστε το με όποιο εκλεγμένο στο παρελθόν κόμμα της αρεσκείας σας επιθυμείτε.

Συνεπώς, είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, όχι μόνο ελλαδικό, που με σύνεση, ψυχραιμία, ενσυναίσθηση πρέπει όλοι να αναλογιστούμε και να μελετήσουμε, μαζί φυσικά και οι ειδικοί (κοινωνιολόγοι, οικονομολόγοι, πολιτικοί αναλυτές) γιατί συμβαίνει ή τι άλλαξε στο ενδιάμεσο. Στην Τουρκία, ακόμη και μετά τον καταστροφικό σεισμό του Φεβρουαρίου που στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 54.000 πολίτες, ο πρόεδρος Ερντογάν ακράγγιξε την αυτοδυναμία, συγκεντρώνοντας το 49,52% των ψήφων. Σαν λησμονημένο απόσταγμα της ιστορίας έρχεται το 2007, όπου μετά τις φωτιές στην Πελοπόννησο και την Εύβοια προκηρύχθηκαν κατευθείαν εκλογές. Όποιο και αν ήταν το αποτέλεσμα, αυτό που είχε σημασία ήταν πως ο μηχανισμός της Δημοκρατίας έδρασε έγκαιρα απέναντι στην κυβερνητική ανεπάρκεια, δίχως να ‘χει αφεθεί ακόμη στη σκουριά, στα αισχρά συνθήματα που παραδίδουν όπλα, στην καναπεδάτη και ψηφιακή διαμαρτυρία, στη διαδικτυακή πλάκα, στη λουμπενοποιημένη και εκτονωτική σάτιρα με τις εκατοντάδες χιλιάδες προβολές.

Οι συζητήσεις και τα σενάρια νοθείας και προπαγάνδας, τουλάχιστον για την Ελλάδα, θεωρώ πως είναι παντελώς άκαιρα, ανυπόστατα και προσβλητικά για τον ελληνικό λαό. Στην εποχή της ταχύτατης όσο ποτέ πληροφόρησης, στον ανέλεγκτο Τύπο του Διαδικτύου, στον ελεύθερο χώρο σχολιασμού και κατάθεσης οποιωνδήποτε απόψεων, δεν ευσταθεί πως οι πολίτες είναι παραπλανημένοι, εγκεφαλικά χειραγωγημένοι. Αυτό εκθέτει τη νοημοσύνη των συμπολιτών μας και μας οδηγεί σε εμφυλιοπολεμικά μονοπάτια που ακόμη είναι ποτισμένα με αδερφικό αίμα.

Η τελική κρίση είναι αυτή και απολύτως σεβαστή, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε. Ο δεύτερος κι ενισχυμένος αναλογικά γύρος είναι προ των πυλών. Ευκαιρία για τους μεν υποστηρικτές να προστατέψουν το αποτέλεσμα, ευκαιρία και για τους δε αντιφρονούντες να το ανατρέψουν. Φυσικά, σε καμιά περίπτωση δεν είναι διπολικής φύσεως το ερώτημα κι ούτε έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε· εξόφθαλμες ήταν εξάλλου οι άνοδοι των ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΕΛ, ακόμη και των εκτός Βουλής κομμάτων, όπως της πρωτοφανέρωτης «Νίκης». Η ουσία όμως είναι μία: στην κάλπη επιτυγχάνονται οι διεκδικήσεις.

*Απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών