ΠΟΙΗΜΑ: "ΑΡΠΑΓΗ ΟΝΕΙΡΟΥ"!

Γράφει η Πολυξένη Ζαρκαδούλα //

Αρπαγή ονείρου

Στα πόδια σου πέφτω και σ’ εκλιπαρώ να με λυπηθείς

ένα λεπτό να γυρίσεις να με κοιτάξεις

να δεις τον πόνο στα μάτια μου

παίρνω το χέρι μου και το τοποθετώ στο μέρος της καρδιάς

ξεριζώνω ό,τι έχει μέσα

και την παραδίδω στα χέρια σου.

Όμως κι αυτήν την αρνείσαι

δεν σε νοιάζει το πορφυρό υγρό που έχει λεκιάσει τα χέρια μου

δεν σε νοιάζουν ούτε οι σπαραγμοί μου:

“Γύρισε πίσω”,

σου φωνάζω μα εσύ δεν μ’ ακούς

για μια στιγμή μόνο γυρίζεις το βλέμμα σου, τότε

ίσως για να σιγουρευτείς πως δεν θα σε κυνηγήσω άλλο…

Γονατίζω, διπλώνομαι στα δύο, στάση εμβρύου

αποζητώ την γονεϊκή φιγούρα

αναζητώ την αγάπη και την στοργή

αυτές που τόσο άπονα αρνήθηκες να μου δώσεις.

Κι εγώ παραδομένη στην μοίρα μαζεύω τα κομμάτια μου

σέρνομαι κι ανάσες βαθειές προσπαθώ να πάρω

το κορμί μου καταρρέει στο έδαφος.

Δεν μ’ ενδιαφέρει τίποτα, πια, μόνο να γυρίσεις πίσω

κι όσο η σιωπή ξεμακραίνει τόσο η ζωή χάνεται

όσο η ελπίδα εξαφανίζεται τόσο η μορφή σου επιμένει πιστή στο πόστο της.

Κλείνω τα μάτια στο τέλος κι ονειρεύομαι την μορφή σου,

είσαι εκεί και μου δίνεις το χέρι σου

δεν έχει σημασία αν είναι αλήθεια

εγώ ήδη σου έχω αφιερωθεί.

Αρπάζω το χέρι σου και τελειώνω τ’ όνειρο

στην αγκαλιά σου…

Πηγή: https://www.fractalart.gr