Ξέρω είναι δύσκολο να τα βγάλεις πέρα με τα συναισθήματα... να τα διακρίνεις από τα συμβάντα, να τα κατανοήσεις, να τα διαχειριστείς, να τα υπερβείς... να τα μετουσιώσεις σε δημιουργικές πράξεις... το ξέρω, το ζω και εγώ...
Δεν μπορώ όμως να σου κρύψω πως, όποτε βρήκα μέσα μου τη δύναμη και τόλμησα να τα εκφράσω, με σεβασμό στον εαυτό μου και στον άλλο, δίχως να αδικήσω κάποιον ή κάτι, όχι μόνο μου βγήκε σε καλό, αλλά υπήρξε ό,τι πιο όμορφο και δυνατό έχω ζήσει μαζί μου...
Είναι η στιγμή που νιώθεις απόλυτα ενωμένος, συσπειρωμένος με το μέσα σου διεκδικώντας τη ζωή που θέλεις.. τη γαλήνη αγκαλιά με το αδιαπραγμάτευτο για τα μεγάλα και σημαντικά της ζωής σε έναν αρμονικό χορό... μέσα σου αρχικά, που στη συνέχεια διαχέεται προς τα έξω, αργά, απαλά, απρόσμενα φυσικά...
Και ήταν ο τρόπος που μπόρεσα να πάω ουσιαστικά παρακάτω με αγάπη και φροντίδα για τον εαυτό μου, ό,τι πιο πολύτιμο έχω και κουβαλώ...
Αν διάλεγα ένα πράγμα να σου πω, θα σου έλεγα να τολμάς να εκφράζεις τα συναισθήματά σου την κατάλληλη στιγμή με τον τρόπο που τα τιμά... όποια και αν είναι αυτά...
Μην το αναβάλεις, δεν είσαι παντοτινός... όχι μόνο εσύ, αλλά και οι άνθρωποι που τους αφορούν...
Μην προσπαθείς να τα προσπεράσεις... αφού ξέρεις πια πως ό,τι και αν θέλεις να δείξεις στους άλλους ή στον εαυτό σου, μέσα σου είναι και σε σιγοκαίνε.. μη ξεγελιέσαι, εσένα καίνε...
Μην τα αφήνεις να σε μολύνουν επηρεάζοντας τις σχέσεις σου με τους άλλους, ειδικά τους αποδεδειγμένα σημαντικούς της ζωής σου... δεν τους αξίζει...
Μη δειλιάζεις, επειδή δεν γνωρίζεις τον τρόπο... κανείς δεν τον ξέρει... απλά τον ανακαλύπτει τολμώντας, κάνοντας... όπως και σε καθετί άλλο...
Μη φοβάσαι να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου, να ηγηθείς... σου ταιριάζει περισσότερο από το να περιμένεις παθητικά διατηρώντας την ελπίδα με ένα μαγικό τρόπο, κάπου, κάποτε η αλήθεια σου να επικοινωνηθεί...
Μη σε νοιάζει τι μπορεί να σκεφτεί, να πει ή να κάνει ο άλλος... δεν το κάνεις προσδοκώντας κάτι από τον άλλο, για να γίνεις κατανοητός ή για να εκτιμηθεί η προσπάθειά σου...
Το κάνεις, γιατί εκφράζοντας την αλήθεια σου παραμένεις συνεπής προς τον εαυτό σου, πιστός σε ό,τι ένιωσες και ήταν σημαντικό για σένα...
Το κάνεις, γιατί βαθιά μέσα σου θέλεις να σε εκτιμάς εσύ...
Το κάνεις, απλά γιατί έχεις επιλέξει να αναζητήσεις το μονοπάτι το δικό σου για να χαράξεις τη δική, κατάδική σου πορεία...
Συγγραφή Άρθρου
Μαρία Σμυρνάκη
Ψυχολόγος
Πηγή: http://www.e-psychology.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.