Της Στεύης Τσούτση
Είναι κάτι άντρες που δύσκολα τους αντιστέκεσαι.
Σε κερδίζουν με το πρώτο βλέμμα, με το πρώτο χαμόγελο, την πρώτη λέξη.
Είναι γοητευτικοί με την πιο κλασική έννοια του όρου. Δεν είναι απαραίτητα όμορφοι. Είναι όμως μοναδικοί.
Ξέρουν να σε κερδίσουν χωρίς να κοπιάσουν καθόλου. Έχει ζεστασιά το βλέμμα τους και οικειότητα ο λόγος τους. Κι είναι κι αυτό το γέλιο τους, ολοκάθαρο, σαν και την ψυχή τους.
Γιατί την αναγνωρίζεις αμέσως την ψυχή τους. Λευκή, πεντακάθαρη.
Όμορφη ψυχή, όμορφοι άνθρωποι.
Δε σε νοιάζει αν έχουν μπλε ή πράσινα μάτια. Ίσως να έχουν, ίσως πάλι και όχι. Δεν το προσέχεις, δεν έχει σημασία.
Οι λέξεις τους, όμως, όσο απλές κι αν είναι, όσο αδιάφορες για τους πολλούς, εσένα σου χαράσσονται βαθιά στην καρδιά.
Υπογράφουν με το όνομά τους και μένουν εκεί, μέσα σου, ανεξίτηλοι, πολύτιμοι, μοναδικοί.
Αυτούς τους άντρες τους ερωτεύεσαι χωρίς όρους.
Τους αποζητάς, τους διεκδικείς, τους αφιερώνεσαι.
Δεν είναι τρόπαιο να το κερδίσεις. Δεν κυνηγιούνται αυτοί οι άντρες όπως ήξερες μέχρι να τους γνωρίσεις.
Τους κατακτάς με το φως σου… αν υπάρχει.
Τους δείχνεις την ομοιότητα της δικής σου ψυχής και της δικής τους. Τους κάνεις να νιώσουν το δεσμό, τη χημεία.
Κι όταν τη νιώσουν τη χημεία σας -αν φυσικά υπάρχει- τότε οι αλυσιδωτές εκρήξεις μόνο στον ουρανό μπορούν να σε πετάξουν.
Τους ερωτεύεσαι βαθιά, πιστά, δίχως το βλέμμα σου να αλλαξοπιστεί. Γίνεσαι δική τους, τάζεις την ψυχή σου σε εκείνους, την καρδιά σου την καταθέτεις στα χέρια τους. Κι εκείνη την κρατούν με σεβασμό και την εναποθέτουν δίπλα στη δική τους. Δε θα την κλωτσήσουν την αγάπη σου γιατί ξέρουν ότι η στόφα της είναι ίδια με τη δική τους. Ξέρουν την ταύτισή σας, ξέρουν πως δε βρεθήκατε τυχαία.
Είναι εκείνοι οι άντρες που όλες ελπίζουν να αξιωθούν να συναντήσουν μια φορά στη ζωή. Σε λίγες τους χαρίζεται. Αλλά αν γίνει, είναι για πάντα. Γιατί από τέτοιους άντρες, από τέτοια χημεία, από τέτοια έλξη, δε φεύγεις. Δεν το προσπαθείς καν. Μένεις εκεί, σφιχτά δεμένη με αλυσίδες. Μένεις εκεί κι απολαμβάνεις την τύχη που σου χαρίστηκε. Τον έρωτα που σου δόθηκε…
Μένεις και δίνεις. Δίνεσαι… Τους ζεις…
Πηγή: anapnoes.gr
Σε κερδίζουν με το πρώτο βλέμμα, με το πρώτο χαμόγελο, την πρώτη λέξη.
Είναι γοητευτικοί με την πιο κλασική έννοια του όρου. Δεν είναι απαραίτητα όμορφοι. Είναι όμως μοναδικοί.
Ξέρουν να σε κερδίσουν χωρίς να κοπιάσουν καθόλου. Έχει ζεστασιά το βλέμμα τους και οικειότητα ο λόγος τους. Κι είναι κι αυτό το γέλιο τους, ολοκάθαρο, σαν και την ψυχή τους.
Γιατί την αναγνωρίζεις αμέσως την ψυχή τους. Λευκή, πεντακάθαρη.
Όμορφη ψυχή, όμορφοι άνθρωποι.
Δε σε νοιάζει αν έχουν μπλε ή πράσινα μάτια. Ίσως να έχουν, ίσως πάλι και όχι. Δεν το προσέχεις, δεν έχει σημασία.
Οι λέξεις τους, όμως, όσο απλές κι αν είναι, όσο αδιάφορες για τους πολλούς, εσένα σου χαράσσονται βαθιά στην καρδιά.
Υπογράφουν με το όνομά τους και μένουν εκεί, μέσα σου, ανεξίτηλοι, πολύτιμοι, μοναδικοί.
Αυτούς τους άντρες τους ερωτεύεσαι χωρίς όρους.
Τους αποζητάς, τους διεκδικείς, τους αφιερώνεσαι.
Δεν είναι τρόπαιο να το κερδίσεις. Δεν κυνηγιούνται αυτοί οι άντρες όπως ήξερες μέχρι να τους γνωρίσεις.
Τους κατακτάς με το φως σου… αν υπάρχει.
Τους δείχνεις την ομοιότητα της δικής σου ψυχής και της δικής τους. Τους κάνεις να νιώσουν το δεσμό, τη χημεία.
Κι όταν τη νιώσουν τη χημεία σας -αν φυσικά υπάρχει- τότε οι αλυσιδωτές εκρήξεις μόνο στον ουρανό μπορούν να σε πετάξουν.
Τους ερωτεύεσαι βαθιά, πιστά, δίχως το βλέμμα σου να αλλαξοπιστεί. Γίνεσαι δική τους, τάζεις την ψυχή σου σε εκείνους, την καρδιά σου την καταθέτεις στα χέρια τους. Κι εκείνη την κρατούν με σεβασμό και την εναποθέτουν δίπλα στη δική τους. Δε θα την κλωτσήσουν την αγάπη σου γιατί ξέρουν ότι η στόφα της είναι ίδια με τη δική τους. Ξέρουν την ταύτισή σας, ξέρουν πως δε βρεθήκατε τυχαία.
Είναι εκείνοι οι άντρες που όλες ελπίζουν να αξιωθούν να συναντήσουν μια φορά στη ζωή. Σε λίγες τους χαρίζεται. Αλλά αν γίνει, είναι για πάντα. Γιατί από τέτοιους άντρες, από τέτοια χημεία, από τέτοια έλξη, δε φεύγεις. Δεν το προσπαθείς καν. Μένεις εκεί, σφιχτά δεμένη με αλυσίδες. Μένεις εκεί κι απολαμβάνεις την τύχη που σου χαρίστηκε. Τον έρωτα που σου δόθηκε…
Μένεις και δίνεις. Δίνεσαι… Τους ζεις…
Πηγή: anapnoes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.