ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ, ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ!

Ti γίνεται με το αίσθημα της ανησυχίας, αυτό το συναίσθημα που μας σφίγγει όλη μέρα, που μας βασανίζει

 Χριστίνα Βαμβακίδου

Νομικός, Professional HR Consultant

VALENTINRUSSANOV VIA GETTY IMAGES

Καθημερινά μας κατακλύζουν αρνητικά συναισθήματα όπως φόβος, θυμός, θλίψη και απογοήτευση, άγχος, ένταση και στεναχώρια. Όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα μας ταλαιπωρούν καθημερινά και μας ρίχνουν ψυχολογικά. Όλα αυτά τα συναισθήματα δεν μας αφήνουν να κάνουμε θετικές σκέψεις, να δώσουμε στον εαυτό μας δύναμη και ενέργεια για να προχωρήσουμε και να νιώσουμε ευτυχισμένοι.

Αλλά τι γίνεται με το αίσθημα της ανησυχίας, αυτό το συναίσθημα που μας σφίγγει όλη μέρα, που μας βασανίζει; Ζούμε όλοι στη φυλακή της ανησυχίας. Ανησυχούμε για τα παιδιά μας, τη δουλειά μας, τα οικονομικά μας, την υγεία μας, τους φίλους μας, το μέλλον μας. Η ανησυχία έχει γίνει συνήθεια ζωής, ανησυχούμε και για απλά πράγματα, αν θα προλάβουμε να μαγειρέψουμε, αν το παιδί θα κρυώσει χωρίς το πανωφόρι του, αν ο καινούριος προϊστάμενος μας συμπαθεί. Ανησυχούμε και χάνουμε το τώρα, σπαταλάμε αυτό που συμβαίνει τη συγκεκριμένη στιγμή με σκέψεις για το παρελθόν, για το τι δεν κάναμε σωστά αλλά και με αγωνία και άγχος για το τι θα συμβεί στο μέλλον.

Σκέφτομαι μερικές φορές, αν σταματούσαμε να ανησυχούμε, πώς θα ήταν η ζωή μας; Θα ήμαστε πιο χαλαροί και χαρούμενοι, λιγότερο απελπισμένοι και φοβισμένοι. Η ζωή θα είχε γεύση, θα είχε πιο πολύ αισιοδοξία. Δεν θα στριφογυρίζαμε αλλά θα βαδίζαμε εστιασμένοι στα όνειρά μας και στους στόχους μας. Δεν θα φωνάζαμε τόσο πολύ αλλά θα χαμογελούσαμε και θα γλυκομιλούσαμε. Θα νιώθαμε μια εσωτερική ηρεμία και μια πληρότητα στη ζωή μας.

Αν ελέγχαμε τις σκέψεις μας, αν είχαμε περισσότερη πνευματική πειθαρχία και μπορούσαμε να πάψουμε να αγωνιούμε, να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε όλα τα στενάχωρα πράγματα τη στιγμή που δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτά -είμαστε κολλημένοι στη κίνηση, είμαστε παγιδευμένοι στους δείκτες του ρολογιού που πάντα δείχνουν αργά. Αγωνιούμε και δεν μπορούμε να κοιμηθούμε τα βράδια, αλλά, ίσως υπάρχουν άλλες κατάλληλες ώρες για να βρούμε τις λύσεις στα προβλήματά μας, πχ. το πρωί μετά από έναν καλό ύπνο μπορούμε να κατευθύνουμε το νου μας σε θετικές σκέψεις, σκέψεις ελπίδας και αισιοδοξίας.

Δεν μπορούμε να απαρνηθούμε όλα αυτά τα αισθήματα γιατί απλά είναι κομμάτι της ζωής που ζούμε. Μπορούμε όμως με συνείδηση να συνεργαζόμαστε με τις ανησυχίες μας, να απαντάμε στις ερωτήσεις που θέτουν, να αποφεύγουμε τις άσχημες σκέψεις, να αντιστεκόμαστε και να δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να ζει το παρόν, συντροφιά με το θάρρος και το κουράγιο. Μόνος ο εαυτός μας θα σκοτώσει τις ανησυχίες που φυλακίζουν τον καλύτερο μας εαυτό και θα μας επιτρέψει να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητές μας στο μέγιστο βαθμό, φτάνοντας τελικά στον βαθύτερο προορισμό μας.

Πηγή: https://www.huffingtonpost.gr