ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ...!

 ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΡΥΜΙΩΤΗΣ

Με παραμύθια κέρδισαν την εξουσία, με παραμύθια θέλουν να τη διατηρήσουν. Ελπίζω όμως να πήραν το μάθημά τους οι αστοί κάτοικοι των βορείων προαστίων (και όχι μόνον αυτοί) που ψήφισαν το 2015 τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πίστεψαν ότι θα τους καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ! Κούνια που τους κούναγε.

Ε​​πειδή το σημερινό θέμα μας είναι πολύ σοβαρό, αποφάσισα να το ρίξω στην πλάκα, γιατί απλούστατα δεν μπορώ να βρω άλλο τρόπο για να το «χωνέψω». Αρχίζω με ένα ποίημα του Σουρή:

«Ποιος είδε κράτος λιγοστό/ σ’ όλη τη γη μοναδικό,/ εκατό να εξοδεύει/ και πενήντα να μαζεύει;/ Να τρέφει όλους τους αργούς,/ να’ χει επτά Πρωθυπουργούς,/ ταμείο δίχως χρήματα/ και δόξης τόσα μνήματα;/ Να ’χει κλητήρες για φρουρά/ και να σε κλέβουν φανερά,/ κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε/ τον κλέφτη να γυρεύουνε;/ Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,/ κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια,/ ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί/ ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή».

Ο Γεώργιος Σουρής (1853-1919) ήταν ένας από τους σπουδαιότερους σατιρικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδας, έχοντας χαρακτηριστεί «σύγχρονος Αριστοφάνης». Παρόλο που πέθανε πριν από περίπου 100 χρόνια, με το παραπάνω ποίημα του αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο τη σημερινή κατάσταση. Και αυτός μεν έζησε για να περιγράψει τη δική του εποχή, εμείς όμως που τα τελευταία χρόνια ζήσαμε την κρίση, πώς είναι δυνατόν να συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε στο 2008; Οι κυβερνώντες μοιράζουν λεφτά λες και απέκτησαν το «άγγιγμα του Μίδα», που μετατρέπει ό,τι ακουμπάνε σε χρυσάφι. Υπόσχονται προσλήψεις με σοφιστείες και άλλα τερτίπια.

Πού πας ρε Καραμήτρο; Όποιος μιλάει ελληνικά ή ξένα και ζει στην Ελλάδα, χρωστάει στο κράτος. Το κράτος δεν πληρώνει κανένα στην Ελλάδα και χρωστάει σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Όλοι μαζί χρωστάμε της Μιχαλούς, γιατί ύστερα από δέκα χρόνια κρίσης δεν μάθαμε απολύτως τίποτα και μόλις μυρίσαμε εκλογές, αρχίσαμε τις παροχές. Δυστυχώς όμως, η Ιστορία μόνον σαν φάρσα επαναλαμβάνεται.

Δεν προλάβαμε να αφομοιώσουμε τις ανακοινώσεις για το πλαίσιο της συμφωνίας μεταξύ Εκκλησίας και κυβέρνησης, και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακοίνωσε με υπερηφάνεια ότι, αφού καταργούνται οι 10.000 θέσεις των ιερέων δημοσίων υπαλλήλων, η κυβέρνηση προτίθεται να τους αντικαταστήσει με προσλήψεις σε πλέον αναγκαίες θέσεις! Το ότι η κυβέρνηση θα καταβάλλει στην Εκκλησία 220 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για να πληρώνονται οι ιερείς «πάει χάθηκε», που λέει και ο Τόνι Σφήνος.

Για να σας το κάνω λιανά, η ιστορία αυτή θυμίζει μια καταπληκτική «διαπραγμάτευση» μεταξύ του Καραγκιόζη και του Χατζιαβάτη. Καρ.: «Μου δανείζεις δύο λίρες;». Χατζ.: «Έχω μόνο μία». Καρ.: «Δώσε μου τη μία και μου χρωστάς άλλη μία». Του δίνει ο Χατζιαβάτης τη λίρα και τότε του λέει ο Καραγκιόζης: «Μου χρωστάς μία λίρα, σου χρωστάω μία λίρα, άρα είμαστε πάτσι»! Στον ρόλο του καραγκιόζη η κυβέρνηση και στον ρόλο του Χατζιαβάτη, ο ελληνικός λαός ο οποίος θα πληρώσει, με φόρους, τη μισθοδοσία των επιπλέον 10.000 υπαλλήλων που θα προσληφθούν. Για τόσο χαϊβάνια μάς έχουν περάσει. Αλλά δεν φταίνε αυτοί. Αυτοί βρήκαν και κάνουν. Με παραμύθια κέρδισαν την εξουσία, με παραμύθια θέλουν να τη διατηρήσουν. Ελπίζω όμως να πήραν το μάθημά τους οι αστοί κάτοικοι των βορείων προαστίων (και όχι μόνον αυτοί) που ψήφισαν το 2015 τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πίστεψαν ότι θα τους καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ! Κούνια που τους κούναγε. Ας δούνε τα ποσοστά που έδωσαν στον ΣΥΡΙΖΑ για να καταλάβουν πόσο κορόιδα τους έπιασε ένας σαραντάρης.

Και ο χορός των μελλοντικών προσλήψεων καλά κρατεί. Κάθε μέρα ακούμε και διαφορετικά νούμερα σε χιλιάδες. Εισηγούμαι σε αυτούς που σχεδιάζουν την προπαγάνδα της κυβέρνησης να βάλουν ένα μεγάλο φωτεινό πίνακα στο Μέγαρο Μουσικής, ο οποίος να ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο για το πλήθος των δημοσίων υπαλλήλων που θα προσληφθούν. 

Όταν το 1997 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή μας ανέθεσε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, η τότε μεγάλη και κραταιά (ελέω ΠΑΣΟΚ) ALTEC χορήγησε την εγκατάσταση ενός τεράστιου φωτεινού πίνακα στο Μέγαρο Μουσικής που μετρούσε την ώρα ανάποδα μέχρι την έναρξη των Αγώνων (13 Αυγούστου 2004). Από εκεί μου ήρθε η ιδέα. Πώς σας φαίνεται; Δεν ταιριάζει απόλυτα στην προπαγάνδα του Μεγάρου Μαξίμου / Μουσικής, γιατί εκεί έγιναν οι πρώτες υποσχέσεις για προσλήψεις από τον πρωθυπουργό στις 7 Νοεμβρίου 2018;

Πάμε τώρα στις συντάξεις και στο ασφαλιστικό. Στις 4 Νοεμβρίου 2018, ο Τάσος Γιαννίτσης έγραψε ένα εκπληκτικό άρθρο στο «Βήμα» της Κυριακής με τίτλο «Άντε πάλι το ασφαλιστικό». Σας δίνω τον σύνδεσμο (από το blog του καλού φίλου Αντώνη Τριφύλλη, ο οποίος το αναδημοσίευσε) και σας προτείνω να το αναζητήσετε: http://strongeuro.blogspot.com/2018/11/blog-post_6.html. Ο κ. Γιαννίτσης με σκωπτικό τρόπο αποδεικνύει ότι αυτά που ζητούν κόμματα και δημοσιογράφοι οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Είναι κρίμα. Δεν τον ακούσαμε το 2001 όταν ένα εκατομμύριο άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να αποτρέψουν τη μεταρρύθμιση που πιθανότατα θα μας έσωζε, και δυστυχώς ούτε τώρα θα τον ακούσουμε, παρόλο που οι απόψεις του και τότε και τώρα είναι απόλυτα τεκμηριωμένες.

Δεν θα σας κουράσω με αριθμούς. Θα σας δώσω μόνο ένα μικρό απόσπασμα από το άρθρο για να δείτε την πραγματικότητα που επιμελώς δεν μας λένε πολιτικοί και δημοσιογράφοι: «…Όταν το πρόβλημα καταλαμβάνει καθημερινά, εδώ και τουλάχιστον 15 μήνες, περίοπτη θέση στην καθημερινή πολιτική ατζέντα, κάτι σημαίνει. Εντάξει, οι δαπάνες για συντάξεις απορροφούν περίπου το 16,5% του ΑΕΠ έναντι 11% περίπου στην Ευρώπη. Από το 16,5%, το 10,5% περίπου είναι δημοσιονομικά ελλείμματα. Τα μεγέθη αυτά έχουν τσακίσει την ανάπτυξη, τα εισοδήματα και την απασχόληση και η γήρανση της ελληνικής κοινωνίας διαγράφεται ζοφερή. Την ίδια στιγμή, φτύνουμε αίμα για να πετύχουμε μισή μονάδα του ΑΕΠ μεγαλύτερα πλεονάσματα ή μικρότερα ελλείμματα. Όμως αυτά είναι αριθμοί για μίζερους…».

Και κάποιος άλλος μας προειδοποιεί. Σύμφωνα με τον κ. Μιλτιάδη Νεκτάριο, πρώην διοικητή του ΙΚΑ, την περίοδο 2000-2015 το κράτος συνεισέφερε στα Ταμεία για την κάλυψη των ελλειμμάτων τους το ποσό των 220 δισεκατομμυρίων ευρώ! Με δεδομένο ότι το χρέος μας είναι 325 δισεκατομμύρια ευρώ, τα 220 δισ. ευρώ αποτελούν το 68% του χρέους! Αν διερωτάστε πώς φτάσαμε στο υπερβολικό χρέος, τώρα έχετε την απάντηση. Επιπλέον, η διαφορά μεταξύ αναμενομένων εισφορών και παροχών για την περίοδο 2015-2060 εκτιμάται ότι θα είναι 470 δισεκατομμύρια ευρώ! Είναι ευνόητο ότι για να καλύψουμε τις ανάγκες μέχρι το 2060, θα πρέπει να βρούμε άλλα 470 δισ. ευρώ για τα ελλείμματα. Από πού;

Από φόρους ή από τις αγορές; Ιδού γιατί το πρόβλημα είναι πλέον μη επιλύσιμο. Οποιαδήποτε αλλαγή γίνει θέλει χρόνια για να ωριμάσει και να αποδώσει. Αυτά τα χρόνια τα χάσαμε γιατί ένα εκατομμύριο πολίτες κατέβηκαν στους δρόμους το 2001 για να μην αλλάξει τίποτα και το πέτυχαν!

Τελικά, το EWG ενέκρινε το προϋπολογισμό της κυβέρνησης και ουσιαστικά της έδωσε το πράσινο φως για να μην κόψει τις συντάξεις, σύμφωνα με τον νόμο που η ίδια ψήφισε. Και πανηγυρίζουμε σαν τις γαλοπούλες που χαίρονται γιατί πλησιάζουν τα Χριστούγεννα! Το μέτρο υποτίθεται ότι αντισταθμίζεται με το θηριώδες υπερπλεόνασμα των 6,46 δισεκατομμυρίων ευρώ (Ιανουάριος - Οκτώβριος), αντί του προϋπολογισθέντος 3,58 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το υπερπλεόνασμα προέκυψε από την αγριότατη φορολόγηση και το στράγγισμα των πάντων. Και έτσι μπαίνει το κρίσιμο ερώτημα: Οι θεσμοί δεν τα βλέπουν αυτά; Βεβαίως τα βλέπουν και μας δίνουν αρκετό σκοινί για να κρεμαστούμε μόνοι μας. Μας έχουν βαρεθεί, και με το υπερταμείο έχουν εξασφαλίσει ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους σε ευρώ ή σε δραχμές!

Ύστερα από 10 χρόνια κρίσης, ξαναγυρίσαμε στις παλιές καταστροφικές συνήθειες που μας οδήγησαν στην κρίση. Το αφεντικό τρελάθηκε και μοιράζει προσλήψεις και παροχές χωρίς λεφτά, με μοναδικό (αμφίβολο) σκοπό την εξουσία! Εκτός, αν ανακάλυψε τα λεφτόδεντρα και τα καλλιεργεί στη χώρα όπου ευδοκιμεί η φαιδρά πορτοκαλέα!

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.

Πηγή: http://www.kathimerini.gr