Πρόκειται για ασθένειες όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας και το εγκεφαλικό επεισόδιο, που χαρακτηρίζονται από τους ειδικούς ως παγκόσμια απειλή.
Πλέον τα Μη Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΜΜΝ), που άλλοτε συναντούσε κανείς μόνο στα πλούσια κράτη αρχίζουν να κτυπούν και τις υπόλοιπες χώρες. Και οι στατιστικές δείχνουν ότι πλέον πλήττουν τις χώρες με μεσαία εισοδήματα. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ), το 80% των θανάτων από ΜΜΝ παρατηρούνται τώρα σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, ενώ το 1990 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 40%.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από Μη Μεταδιδόμενα Νοσήματα σε χώρες μεσαίου εισοδήματος είναι πάνω από δύο φορές πιθανότερο να πεθάνουν πριν από τα 60 χρόνια τους, συγκρινόμενοι με τους αντίστοιχους των χωρών υψηλού εισοδήματος, ενώ για τις χώρες χαμηλού εισοδήματος το ποσοστό αυτό τετραπλασιάζεται.
Οι αιτίες για το ξέσπασμα της κρίσης των ΜΜΝ στις αναπτυσσόμενες χώρες ξεκινά, παραδόξως, από το αυξημένο προσδόκιμο ζωής. Η μεγαλύτερη πρόσβαση σε αποτελεσματικές ιατρικές τεχνολογίες, όπως είναι τα εμβόλια, και η βελτιωμένη διασπορά καλών τακτικών στη δημόσια υγεία, όπως το πλύσιμο των χεριών και ο μητρικός θηλασμός, περιέστειλαν δραστικά την παιδική θνησιμότητα σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Η μεγάλη πλειοψηφία των νεογνών είναι σήμερα ανοσοποιημένα έναντι ασθενειών όπως η ιλαρά, η πολυομυελίτιδα και ο κίτρινος πυρετός, ενώ η διαδεδομένη χρήση αλάτων ενυδάτωσης από το στόμα, έχουν κάνει όλο και πιο σπάνιους τους θανάτους από χολέρα. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η βρεφική θνησιμότητα μειώθηκε στο μισό στο διάστημα μεταξύ 1960 και 2005 στο 80% των χωρών για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία. Παράλληλα, το παγκόσμιο μέσο προσδόκιμο ζωής είχε μέχρι το 2009 αυξηθεί σχεδόν στα 67 χρόνια, από τα 31, που ήταν το 1900.
Η παράταση του ορίου ζωής είναι, βέβαια, κάτι καλό. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ότι, αν και το προσδόκιμο ζωής για τους φτωχούς έχει αυξηθεί στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, αυτό συνέβη χωρίς την αντίστοιχη πρόοδο στην ατομική υγεία και σε βελτιωμένα συστήματα υγείας που συνόδευσαν την άνοδο της μακροβιότητας στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες.
Με τη σημαντική εξαίρεση της Κίνας, οι φτωχοί δεν επωφελήθηκαν από την πρόσφατη οικονομική ανάπτυξη στις αναπτυσσόμενες χώρες. Από το 1981, ο αριθμός του 1,1 δισ. ανθρώπων ανά τον κόσμο, που ζουν με λιγότερο από 1,25 δολάριο την ημέρα, παρέμεινε χονδρικά ο ίδιος, ενώ ποσοστό μεγαλύτερο από τα δύο τρίτα αυτών των ανθρώπων σήμερα ζουν σε χώρες μεσαίου εισοδήματος.
Πηγές: premium.paratiritis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.