ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ: ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΕΝ ΑΙΘΡΙΑ Ή ΥΣΤΑΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ;

Αύξηση καρδιακού ρυθμού, εφίδρωση, τρεμούλα, δύσπνοια, πόνος ή δυσφορία στο στήθος, ναυτία, ζαλάδα, αστάθεια ή λιποθυμία, αίσθημα πνιγμονής, αποπροσωποποίηση, φόβος απώλειας ελέγχου, αίσθημα ότι κάποιος τρελαίνεται, φόβος θανάτου, μουδιάσματα ή μυρμηγκιάσματα, ξαφνικό ρίγος. Παρουσία τεσσάρων από τα παραπάνω συμπτώματα που ξεκινούν αιφνίδια και κορυφώνονται σε 10 λεπτά συνιστούν μια κρίση πανικού.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, συχνά ο φόβος και η ανησυχία για την εκδήλωση των παραπάνω συμπτωμάτων είναι δυνατό να οδηγήσουν ένα άτομο σε αποφυγή ή περιορισμό δραστηριοτήτων και υποχρεώσεων, προκειμένου να μην εκτεθεί μπροστά σε φίλους, γνωστούς, συγγενείς ή συναδέλφους. Έτσι, οι κρίσεις πανικού μπορεί να συνοδεύονται από αγοραφοβία ή όχι.

Ο άνθρωπος που υποφέρει από κρίσεις πανικού νιώθει αβοήθητος και ανήμπορος, αφού έχει χάσει εντελώς την αίσθηση ότι μπορεί να ελέγχει το περιβάλλον και κυρίως το σώμα του. Οι κρίσεις μοιάζουν να εκδηλώνονται ακόμη και σε θεωρητικά ευχάριστες ή ουδέτερες και όχι αγχογόνες (με μία πρώτη ματιά) καταστάσεις, όπως σε γιορτές, διασκέδαση, διακοπές ή στο σπίτι σε ώρες χαλάρωσης. Η αίσθηση που έχει είναι ότι είναι κάτι ανεξήγητο και εντελώς αιφνίδιο, αφού εκ πρώτης όψεως τα περισσότερα πράγματα στη ζωή του πάνε καλά ή τουλάχιστον δεν έχει συμβεί κάποιο τρανταχτό και αξιοπρόσεχτο γεγονός που να τις πυροδοτεί.

Η φύση των συμπτωμάτων των κρίσεων είναι τέτοια που ωθεί το άτομο να ξεκινήσει έναν ατελείωτο κύκλο επισκέψεων σε γιατρούς αντίστοιχων ειδικοτήτων (παθολόγο, καρδιολόγο, γαστρεντερολόγο κλπ), αλλά και εξετάσεων στις οποίες δεν ανευρίσκεται κάποιο παθολογικό αίτιο. Αυτή είναι η συνήθης πορεία ενός ανθρώπου που πάσχει από κρίσεις, ώστε τελικά να καταλήξει σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας, εκτός εάν είναι ήδη υποψιασμένος, ενημερωμένος ή γνώστης των συμπτωμάτων από κάποιο φίλο, συγγενή ή γνωστό που έπασχε αντίστοιχα, οπότε και απευθύνεται άμεσα σε ειδικό ψυχικής υγείας.

Έτσι ο θεραπευόμενος έρχεται στο γραφείο του ειδικού χαομένος, ανήμπορος και σε σύγχυση ως προς το τι είναι αυτό που του συμβαίνει, χωρίς να μπορεί να πιάσει την άκρη του νήματος από κάπου και να έχει συγκεκριμένο αίτημα για να δουλέψει στις συνεδρίες. Ευτυχώς, σχεδόν πάντα, όσο μπερδεμένο και ανεξήγητο κι αν μοιάζει στην αρχή, δεν υπάρχει κρίση πανικού που εκδηλώνεται ως κεραυνός εν αιθρία. Ξετυλίγοντας το κουβάρι των διαπροσωπικών σχέσεων, αλλά και των επιλογών που το ίδιο το άτομο έχει κάνει για τη ζωή του γίνεται καταφανές ότι έχει εγκλωβιστεί σε καθαρά δικές του επιλογές. Με ένα τρόπο έχει επιτρέψει να συμβεί αυτό χωρίς να γνωρίζει την πορεία και την εξέλιξή του.

Συχνά ο τρόπος ζωής και οι ρυθμοί μας απαιτούν γρήγορες κινήσεις, αποφάσεις, ενέργειες. Προτού καλά καλά το καταλάβουμε γινόμαστε συμμέτοχοι και συναινούμε σε καταστάσεις που αργότερα μας φαντάζουν αδιέξοδες και πνιγερές. Πολλές φορές η επιθυμία μας να ζήσουμε κάποιες εμπειρίες είναι τόσο έντονη και δυνατή που δεν δίνεται ο απαραίτητος χώρος και χρόνος να επεξεργαστεί κανείς όλα τα δεδομένα μιας επιλογής, είτε γιατί η λαχτάρα του είναι μεγάλη είτε γιατί είναι κάτι που έχει στερηθεί για καιρό. Έτσι, ο άνθρωπος καταλήγει παγιδευμένος, με ένα αίσθημα κενού και ανηδονίας, χωρίς να μπορεί να χαρεί τα πιο απλά πράγματα κυριευμένος από το φόβο. Ενίοτε το κουβάρι θα πρέπει να ξετυλιχτεί πολύ, αφού οι επιλογές ζωής μπορεί να πηγαίνουν βαθιά πίσω στο παρελθόν, άλλοτε πάλι όχι και τόσο πίσω.

Όσο ο τρόπος ζωής μας σπρώχνει σε αντανακλαστικές και μη συνειδητοποιημένες αποφάσεις, τόσο εμείς οφείλουμε να θέτουμε όρους και συμβόλαια στο πώς θέλουμε να ζήσουμε και να πορευόμαστε με αυτά. Αν αργήσαμε, τουλάχιστον ας ακούσουμε τι έχει να μας πει μια κρίση πανικού, μέσα από την οποία το σώμα μας αναλαμβάνει να μιλήσει για εμάς.

Πηγή: http://www.papadimitriouvasiliki.gr