ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*

• Αποκλειστικά για το παρόν ιστολόγιο

Και μια παλιά ελληνική παροιμία λέει: "ζωή κι αγάπη και οι δυό τι ταιριαστό ζευγάρι, είναι η αγάπη λούλουδο και είναι η ζωή κλωνάρι". Και μια δεύτερη λέει: "η αγάπη ζητιάνα, η καρδιά σουλτάνα". Και μια τρίτη λέει: "σαν είναι η αγάπη μπιστική, παλιώνει, μα δε λιώνει, ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργιώνει".

Η αγάπη έχει ένα δικό της τρόπο να μεταμορφώνει τις καρδιές και να χαροποιεί τα πρόσωπα. Έχει έναν δικό της τρόπο να αισιοδοξεί και να διατηρεί το ηθικό ακμαίο.
Όταν αγαπάμε, υπερβαίνουμε τον εαυτό μας, γινόμαστε αλτρουιστές, κλείνουμε τα μάτια στις κακίες και μας πλημμυρίζει χαρμοσύνη. Ο κόσμος μας φαίνεται διαφορετικός, δεν μας αγγίζουν πια καταστάσεις και άνθρωποι που πριν τους δίναμε περισσότερη σημασία από ότι θα έπρεπε. Εμείς αρκούμαστε στο κοίταγμα του ποθητού, αρκούμαστε σε κάποιο τυχαίο άγγιγμα και ζούμε σχεδόν απόλυτα για τη στιγμή που θα κατακτήσουμε τον ποθητό μας άνθρωπο. Αφού βέβαια πρώτα έχουμε πλάσει στη φαντασία μας, μικρού ή και μεγάλου μήκους όνειρο με πρωταγωνιστές εμάς και το έτερον ήμισυ, για τις περιποιήσεις και τον τρόπο που θα αφιερώνουμε ο ένας στον άλλον. Και όταν το έτερό μας ήμισυ ανταποκρίνεται στα αισθήματά μας, τότε γινόμαστε κατακτητές του κόσμου. Τότε έχουμε επιτύχει το απόλυτο.

Αν όμως μας απορρίψει; Τότε τι γίνεται; Τότε κλεινόμαστε στο καβούκι μας, ζώντας μονομερώς τα αισθήματά μας, που μας πνίγουν γιατί δεν μπορούμε να τα εκφράσουμε. Και δεχόμαστε διάφορες διακυμάνσεις στη διάθεσή μας. Σαν να χτυπιόμαστε πάνω στον βράχο της άρνησης, δίχως να μπορούμε να βγούμε στο λιμάνι, να ηρεμήσουμε λίγο. Σκέψεις ζοφερές αρχίζουν να αναπτύσσονται στο κεφάλι μας, υποπτευόμαστε το κάθε τι και τον οποιονδήποτε και φθάνουμε στο σημείο ακόμα και να μισούμε. Μισούμε, αδίκως βεβαίως και ζηλεύουμε, ζηλεύουμε πολύ.

Όμως στην αγάπη δεν έρχονται οι καταστάσεις κατά παραγγελία. Άλλωστε, ίσως και εμείς με τη σειρά μας να έχουμε απορρίψει άτομα που μας αγάπησαν. Σημαντικό είναι να μην απογοητευόμαστε. Σε περίπτωση που προσπαθήσαμε αρκετά και δεν πετύχαμε, καλό θα είναι να μαζέψουμε την αξιοπρέπειά μας και να γυρίσουμε πλάτη. Κάποιος άλλος άνθρωπος θα βρεθεί να μας κάνει να νοιώσουμε ενδιαφέρον και συναισθήματα γι αυτόν και μάλιστα με ανταπόκριση. Δεν ήμαστε οι άνθρωποι βδέλες. Έχουμε ηθική, αξιοπρέπεια, εγωισμό και πάνω από όλα κρίση. Κρίνουμε με λογική και θετική προαίρεση τις διαθέσεις και τα μηνύματα που μας έρχονται από τους συνανθρώπους μας που συναναστρεφόμαστε και επιλέγουμε. Δεν είναι όλοι για όλα. Δεν κάνουμε εμείς με όλους. Για εμάς, θα υπάρξει ο άνθρωπος εκείνος που θα μας εκτιμήσει και φερόμενος ειλικρινά θα μας κατακτήσει. Μέχρι τότε, ζούμε για να συναντήσουμε την επόμενη αγάπη.

*Πολιτικός Επιστήμων