Ενώ μαινόταν ακόμα ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, οι ηγέτες της Βρετανίας, των ΗΠΑ, της Κίνας και της Σοβιετικής Ένωσης κάτω από την έντονη πίεση του Τύπου και της κοινής γνώμης, συζήτησαν τη δημιουργία ενός οργανισμού μετά το τέλος του πολέμου. Το 1944 εκπρόσωποι της ΕΣΣΔ, του Ηνωμένου Βασιλείου, των ΗΠΑ και της Κίνας, συναντήθηκαν στο Dumbarton Oaks της Ουάσιγκτον DC, όπου ετοίμασαν ένα προσχέδιο του διεθνούς οργανισμού. Προς το τέλος του πολέμου εκπρόσωποι 50 χωρών συναντήθηκαν στο Σαν Φρανσίσκο από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο του 1945 προκειμένου να εκπονήσουν το τελικό κείμενο που έθεσε τα θεμέλια της διεθνούς συνεργασίας. Το κείμενο αυτό ήταν ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, που υπογράφηκε στις 26 Ιουνίου από 50 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Η Πολωνία, η 51η χώρα, δεν ήταν σε θέση να στείλει αντιπρόσωπο στη διάσκεψη του Σαν Φρανσίσκο, αλλά θεωρείται ιδρυτικό μέλος.
Αν και η Κοινωνία των Εθνών είχε εγκαταλειφθεί, τα περισσότερα από τα ιδανικά της και μέρος της δομής της διατηρήθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη και περιλαμβάνονται στο Χάρτη τους. Τα ιδανικά της ειρήνης, της κοινωνικής και οικονομικής προόδου παρέμειναν βασικοί στόχοι του νέου διεθνούς οργανισμού. Ωστόσο, τροποποιήθηκαν προκειμένου να ταιριάζουν στο νέο και πιο σύνθετο μεταπολεμικό κόσμο.
Το Συμβούλιο της Κοινωνίας των Εθνών μετασχηματίστηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας που αποτελείται από τους πέντε νικητές του πολέμου ως μόνιμα μέλη και άλλες δέκα χώρες με διετή θητεία. Στα πέντε μόνιμα μέλη – Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Κίνα και Σοβιετική Ένωση, δόθηκε το δικαίωμα της αρνησικυρίας. Αυτό σημαίνει ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται από το Συμβούλιο Ασφαλείας μπορούν να μπλοκαριστούν από οποιοδήποτε από τα 5 μόνιμα μέλη. Το δικαίωμα αυτό, που ονομάζεται και δικαίωμα βέτο, είναι ιδιαίτερης σημασίας, αφενός διότι το Συμβούλιο Ασφαλείας είναι το κύριο όργανο του ΟΗΕ για τη διασφάλιση της ειρήνης και αφετέρου διότι είναι το μόνο όργανο του οποίου οι αποφάσεις είναι δεσμευτικές για όλα τα Κράτη Μέλη. Από την ημέρα ίδρυσης των Ηνωμένων Εθνών η ισορροπία των Μεγάλων Δυνάμεων έχει αλλάξει, ενώ περισσότερα από εκατό νέα Κράτη που δεν ανήκουν στη Δύση έχουν γίνει μέλη του Οργανισμού. Οι αλλαγές αυτές συνοδεύονται από την αυξανόμενη απαίτηση για τη μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Η σύντομη πρόβλεψη για τις Κοινωνικές Δραστηριότητες του Συμφώνου της Κοινωνίας των Εθνών μεταβλήθηκε σε ένα ολοκληρωμένο θεσμό για τη διεθνή οικονομική και κοινωνική συνεργασία, με στόχο τη δημιουργία των συνθηκών σταθερότητας και ευημερίας που αναγνωρίζονται ως προϋπόθεση για τις ειρηνικές σχέσεις μεταξύ των εθνών. Υπό την αιγίδα ενός νέου οργάνου, του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου, ο συντονισμός του έργου των υφιστάμενων και μελλοντικών Ειδικευμένων Οργανώσεων του ΟΗΕ στους τομείς της εργασίας, εκπαίδευσης, υγείας, γεωργίας, ανάπτυξης και πολλών άλλων, πρέπει να γίνεται στο πλαίσιο του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών. Ο ρατσισμός και η καταπίεση είχαν ως αποτέλεσμα να προστεθούν στον Καταστατικό Χάρτη τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πολλά είδη δικαιωμάτων, από το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, που ενθάρρυνε την ανεξαρτησία των αποικιακών λαών, μέχρι τα γενικά ανθρώπινα δικαιώματα, κατοχυρώνονται στον Καταστατικό Χάρτη, στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στα δύο Σύμφωνα που έχουν γίνει σημεία αναφοράς του διεθνούς δικαίου.
Πηγή:https://www.unric.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.