Ο ΧΙΟΝΙΑΣ ΣΑΝ ΗΧΩ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ!

    Νίκος Κωνσταντάρας

Η απόλυτη σιωπή του χιονιά αντηχεί την απότομη διακοπή του πρώτου αποκλεισμού που επέβαλε η πανδημία. Τίποτα πιο φυσιολογικό από χιόνι τον χειμώνα, αλλά αυτή τη φορά η ξαφνική ανατροπή της καθημερινότητας προστίθεται στη χρόνια πια ανωμαλία των τελευταίων χρόνων. Η σημερινή σιωπή δεν θα διαρκέσει πολύ. Σε μία-δύο ημέρες θα είναι πάλι εργοτάξιο η γειτονιά, με πολυκατοικίες να ξεφυτρώνουν παντού. Τα προβλήματα του καθενός, της χώρας και του πλανήτη παραμένουν άλυτα, με μόνη διαφορά ότι η ανακωχή που επιβάλλει η βαριά χιονόπτωση μας δίνει την ευκαιρία να τα σκεφτούμε λίγο περισσότερο.

Είτε η σημερινή κακοκαιρία σχετίζεται με την κλιματική κρίση είτε όχι, δεν μπορούμε παρά να γνωρίζουμε ότι τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες είναι πιο έντονες, ο καιρός πιο ακραίος, και χειμώνα και καλοκαίρι. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι οι συνέπειες του ψύχους έχουν σχέση με τη γεωπολιτική σκηνή σήμερα και με την ταραχή που η πανδημία προκάλεσε στις βιομηχανίες, μεταφορές και αγορές σε όλο τον πλανήτη.

Με το ενδεχόμενο η Ρωσία να εισβάλει στην Ουκρανία (ή με κάποια άλλη παρέμβαση να προκαλέσει την αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών και τουλάχιστον κάποιων χωρών της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης), οι ήδη υψηλές τιμές φυσικού αερίου πιθανότατα να εκτοξευθούν. Η περαιτέρω αναστάτωση στην αγορά ενέργειας θα έχει άμεσες επιπτώσεις στα οικονομικά κάθε νοικοκυριού και κάθε χώρας. Ενώ χιονίζει και οι θερμοκρασίες πέφτουν, πολλοί δυσκολευόμαστε να πληρώσουμε για θέρμανση. Και δεν είναι μόνο ότι το ρεύμα, το αέριο, το πετρέλαιο είναι πολύ ακριβά – ξαφνικά τίθεται και θέμα επάρκειας.

Εάν συνεχιστεί το γεωπολιτικό παιχνίδι ίσως υπάρξουν διακοπή στην παροχή ρωσικού αερίου και προβλήματα στους αγωγούς. Και αυτό συμβαίνει ενώ ο πληθωρισμός επανέρχεται ύστερα από χρόνια απουσίας. Με τις σημερινές εξελίξεις, επιδεινώνεται η ανασφάλεια που προκαλούν η πανδημία και τα ολοένα μεγαλύτερα ελλείμματα και χρέη.

Το χιόνι σκεπάζει τα πάντα, κρύβει ασχήμιες, επιβάλλει αναβολή στις δραστηριότητές μας. Ένα νέο lockdown μάς παρέχει μια ευκαιρία να σταματήσουμε λίγο και να σκεφτούμε πού πάμε. Όμως, όπως είδαμε με την πανδημία, μπορεί να μάθαμε πολλά για εαυτούς, για την κοινωνία, για το πώς ο καθένας μας συνδέεται με ανθρώπους στην άλλη άκρη της Γης, για το πόσο ανάγκη έχουμε ο ένας τον άλλον. Μιλήσαμε με γείτονες που δεν γνωρίζαμε, καταλάβαμε τη δουλειά που κάνουν γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό, κατανοήσαμε την αξία των ανθρώπων της παραγωγής, της διανομής, της καθαριότητας. Και αφού γίναμε λίγο σοφότεροι, συνηθίσαμε στις έκτακτες συνθήκες, επιστρέψαμε στις κακές συνήθειές μας. Απηχώντας για λίγο τη σιωπή και το δέος της πρώτης, μεγάλης απομόνωσης, το χιόνι μάς θυμίζει και πόσο μόνοι είμαστε και πόσο συνδεδεμένοι. Επιμένουμε να αγνοούμε αυτό το μάθημα, ενώ γύρω μας όλα αλλάζουν.

Πηγή: https://www.kathimerini.gr/