Από την έντυπη έκδοση της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
«Στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης, οι εξεγερμένοι συνέλαβαν τρεις ευγενείς: έναν ΄Αγγλο, έναν Γάλλο και έναν Γερμανό. Τους πέρασαν από λαϊκό δικαστήριο και τους έστειλαν στην γκιλοτίνα.
Λίγο πριν από τον αποκεφαλισμό ρώτησαν τον ΄Αγγλο για την τελευταία του επιθυμία κι αυτός ζήτησε ένα μπουκάλι ουίσκι. Του το πήγαν, το ήπιε και μισομεθυσμένος έβαλε το κεφάλι του στη λαιμητόμο. Η λεπίδα σταμάτησε λίγα εκατοστά πριν από τον σβέρκο του και οι επαναστάτες, τηρώντας τις παραδόσεις, του έδωσαν χάρη.
Λίγο πριν από τον αποκεφαλισμό ρώτησαν τον ΄Αγγλο για την τελευταία του επιθυμία κι αυτός ζήτησε ένα μπουκάλι ουίσκι. Του το πήγαν, το ήπιε και μισομεθυσμένος έβαλε το κεφάλι του στη λαιμητόμο. Η λεπίδα σταμάτησε λίγα εκατοστά πριν από τον σβέρκο του και οι επαναστάτες, τηρώντας τις παραδόσεις, του έδωσαν χάρη.
Σειρά πήρε ο Γάλλος. Αφού έφαγε και ήπιε, όπως ζήτησε, έβαλε το κεφάλι του στην καρμανιόλα και ως εκ θαύματος η λεπίδα μπλόκαρε και πάλι. Οι επαναστάτες, μη έχοντας άλλη επιλογή, του χάρισαν τη ζωή.
Στη συνέχεια οδηγήθηκε για εκτέλεση ο Γερμανός, ο οποίος όταν ρωτήθηκε για την τελευταία του επιθυμία είπε στους επαναστάτες με αυστηρό ύφος: “Να φτιάξετε αυτό το μηχάνημα”».
Κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο για να καυτηριάσει τη γερμανική εμμονή με την τάξη και την τήρηση των κανόνων. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, νομικός με ειδίκευση σε οικονομικά θέματα, κραδαίνει το επιχείρημα ότι «τα συμφωνηθέντα πρέπει να τηρούνται». Pacta sunt servanda. Ο δυτικός κόσμος ενοχλείται από σποραδικές αποκλίσεις όσο ενοχλούνται οι ναυτικοί απ’ τη θάλασσα.
Απ’ την εποχή του Σάιλοκ, που «νόμιμα» επιχειρούσε να κόψει ένα λίτρο κρέας από το σώμα του έμπορου Αντωνίου, αυτά τα θέματα έχουν λυθεί. Μία συμφωνία δεν είναι ευαγγέλιο. Ένα πρόγραμμα δεν μπορεί να είναι θέσφατο. «Ας το πουν και “φούφουτο”. Η ουσία για το τι θα περιλαμβάνει μας ενδιαφέρει» απαντά η Αθήνα.
Το παρασκήνιο με τις λέξεις και τον Alexis μπορεί να τo μάθουμε αργότερα ή και ποτέ.
Eκείνο που θα δούμε είναι το «πάντρεμα», κατά τη διατύπωση του υπουργού Οικονομικών, αλληλοσυγκρουόμενων αρχών και την πολιτική διαχείριση του «γάμου» απ’ όλες τις πλευρές. Δεν έχουν, τελικά, άδικο όσοι υποστηρίζουν ότι η Ε.Ε. δεν είναι χαμένη στη μετάφραση, αλλά στον δρόμο για σύμβουλο γάμου.
Πηγή:http://www.naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.