Του Βασίλη Γατσά*
Αφελείς, συναισθηματικοί και ευκολόπιστοι καθώς είμαστε, αφήνουμε χρόνια τώρα τον κάθε τσαρλατάνο να μας παρασύρει, χωρίς να αντλούμε συμπεράσματα από το χθες, πιστεύοντας στις από μηχανής θεού λύσεις. Δεν είναι έτσι. Χρόνια τώρα η οικονομία μας δεν πήγαινε καλά.
Τους λίγους συμπατριώτες μας, που ύψωσαν φωνή αγωνίας για το μέλλον του τόπου, ή τους αγνοήσαμε στην καλύτερη περίπτωση ή τους λοιδορήσαμε. Η κατάληξη είναι μαζί με την κοινωνική σήψη, η οικονομική κρίση που βιώνουμε. Η αλήθεια είναι ότι χρωστάμε. Δανειστήκαμε χρήματα ως κρατική οντότητα, που τα φάγανε οι κλίκες και οι κομματικοί παρατρεχάμενοι. Δυστυχώς τώρα ήρθε ο λογαριασμός και οφείλουμε να πληρώσουμε, μας αρέσει ή όχι, γιατί την πληρώνουμε κι εμείς οι περισσότεροι, που δεν μετείχαμε στο φαγοπότι. Το θέμα είναι να παλέψουμε το πρόβλημα μέσα στο ευρώ και την Ευρώπη, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και ο μόνος τρόπος να ξεφύγουμε είναι ο ριζικός μετασχηματισμός της κοινωνίας μας (η αναμόρφωση του δημοσίου, η εφαρμογή πληροφορικής παντού, η απλοποίηση και ο εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας, η απελευθέρωση της αγοράς, η μείωση της φορολογίας, η μεταρρύθμιση της Παιδείας, ο εκσυγχρονισμός των θεσμών, η αναθεώρηση του Συντάγματος). Τα υπόλοιπα είναι ιδεοληψίες και όνειρα θερινής νυκτός.
Τους λίγους συμπατριώτες μας, που ύψωσαν φωνή αγωνίας για το μέλλον του τόπου, ή τους αγνοήσαμε στην καλύτερη περίπτωση ή τους λοιδορήσαμε. Η κατάληξη είναι μαζί με την κοινωνική σήψη, η οικονομική κρίση που βιώνουμε. Η αλήθεια είναι ότι χρωστάμε. Δανειστήκαμε χρήματα ως κρατική οντότητα, που τα φάγανε οι κλίκες και οι κομματικοί παρατρεχάμενοι. Δυστυχώς τώρα ήρθε ο λογαριασμός και οφείλουμε να πληρώσουμε, μας αρέσει ή όχι, γιατί την πληρώνουμε κι εμείς οι περισσότεροι, που δεν μετείχαμε στο φαγοπότι. Το θέμα είναι να παλέψουμε το πρόβλημα μέσα στο ευρώ και την Ευρώπη, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και ο μόνος τρόπος να ξεφύγουμε είναι ο ριζικός μετασχηματισμός της κοινωνίας μας (η αναμόρφωση του δημοσίου, η εφαρμογή πληροφορικής παντού, η απλοποίηση και ο εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας, η απελευθέρωση της αγοράς, η μείωση της φορολογίας, η μεταρρύθμιση της Παιδείας, ο εκσυγχρονισμός των θεσμών, η αναθεώρηση του Συντάγματος). Τα υπόλοιπα είναι ιδεοληψίες και όνειρα θερινής νυκτός.
Προσωπικά, δεν μ΄ ενδιαφέρει ούτε η πολιτική επιβίωση κάποιων πολιτικών, ούτε το μέλλον κάποιου κόμματος… με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Με ενδιαφέρει η πατρίδα μου και φυσικά, το μέλλον το δικό μου και των παιδιών μου. Με πορδές αυγά δεν βάφονται και από πορδές και παλινωδίες έχουμε βιώσει πολλές. Ναι, ψηφίζω ΝΑΙ, γιατί θέλω να ελπίζω σε κάτι χειροπιαστό και όχι σε φαντασιώσεις και μεταφυσικές λύσεις!
*Αντιστράτηγος ε.α. Ελληνικής Αστυνομίας, Διδάκτωρ Εγκληματολογικής Ψυχολογίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.