ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*

Και είπε ο Μέγας Βασίλειος: "όπως ο Θεός μεταδίδει εξίσου σε όλους τους ανθρώπους το φως του, έτσι και οι μιμητές του Θεού ας ακτινοβολούν προς όλους κοινή και ισότιμη αγάπη".

Οι μιμητές Του δεν είναι παρά άνθρωποι και αυτοί,που σκοπεύουν να λεηλατήσουν το βιός και τα συναισθήματα των συνανθρώπων μας, επικαλούμενοι μια καλύτερη ζωή σε αυτόν εδώ τον κόσμο. Όπου υπάρχει συγκεντρωμένο χρήμα και ομάδες συμφερόντων, εκεί υπάρχουν και τα νήματα που κινούν τις ανθρώπινες ομάδες.
Δυστυχώς, λεηλατούν χωρίς συναίσθημα και αδιακρίτως, συνειδήσεις και ήθη, με μοναδικό σκοπό την ολοένα και μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίων στα χέρια τους. Η παγκοσμιοποίηση, το φαινόμενο αυτό που μας έχει στοιχίσει σε σύγχυση του εθνικού μας χαρακτήρα και συρρίκνωση των οικονομικών τάξεων, ευθύνεται για φαινόμενα ομαδικής απάτης. Χρειάζεται να γεμίζουμε το καλάθι μας κάθε φορά με όσα έχουμε ανάγκη για μια αξιοπρεπή διαβίωση και όχι να κλέβουμε το καλάθι του γείτονα. Γινόμαστε απάνθρωποι στο βωμό του χρήματος και της συγκέντρωσης υλικών αγαθών και ξεχνούμε να επικεντρωθούμε στο δυνατότερο συναίσθημα που είναι η αγάπη.

Ο άνθρωπος έχει αναπτυγμένο το αίσθημα της αγάπης από μόνος του. Μόνο που αυτό διαστρεβλώνεται καθώς ενηλικιώνεται και περνούν τα χρόνια. Συγχέεται με το κατέχω. Μα η αγάπη δεν είναι κατοχή. Είναι μια πρόταση συναισθημάτων και έκφρασής των προς τον συνάνθρωπο. Το αν ο συνάνθρωπος είναι δεκτικός σε αυτή την έκφραση, δεν είναι σίγουρο.Το σίγουρο είναι ότι αγνά και ανιδιοτελή συναισθήματα ανεγείρονται όταν ο άνθρωπος αγαπά. Και τότε μόνο, μπορεί να προσφέρει. Η προσφορά και η αγάπη είναι δύο αδελφές πιασμένες χέρι χέρι. Δεν αρκεί να περιμένουμε την άνοιξη προκειμένου να εκφραστούμε. Ο συναισθηματικά υγιής άνθρωπος έχει αγάπη μέσα του όλο τον χρόνο και την εκφράζει. Και μπορεί επίσης να προσφέρει συνεχώς.

Η κοινή και ισότιμη αγάπη είναι το μέρος εκείνο που βρίσκουν καταφύγιο οι πάσχοντες και οι καταφρονημένοι συνάνθρωποί μας. Εκεί η συμπεριφορά μας αλλάζει και αντί να δώσουμε μια σπρωξιά να πέσουν στον γκρεμό, τους πιάνουμε από το χέρι και τους βοηθάμε να ανέβουν. Παράδειγμα είναι ο εθελοντισμός. Μια έκφραση ανιδιοτελούς αγάπης και προσφοράς προς τον συνάνθρωπο.

Ο εθελοντισμός, βοηθά την ψυχή μας να βρει πεδίο δράσης και την αγάπη να εκφραστεί. Πολλά φαινόμενα εθελοντισμού έλαβαν χώρα στην Ελλάδα. το καλοκαίρι κυρίως που μας πέρασε. Απλοί άνθρωποι, χωρίς ιδιαίτερα μέσα έτρεξαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους πυρόπληκτους στο Μάτι. Και δεν ήταν μόνο για μια μέρα. Δημιουργήθηκαν δομές που πρόσφεραν ανακούφιση στους πληγέντες. Η αγάπη που εκφράζεται μέσα από τον εθελοντισμό, μερικές φορές, χαλάει την σούπα των ομάδων συμφερόντων.Εκεί η δύναμη του ανθρώπου αντρειεύει και το ανάστημά του ψηλώνει. Εκεί, θα βρούμε απλούς πολίτες-συνανθρώπους μας, όπου αγαπούν, το εκφράζουν και το προσφέρουν χωρίς αντάλλαγμα. Μπράβο τους!

*Πολιτικός Επιστήμων