ΤΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ!

Συνηθίζουμε να λέμε ''κάθε πέρσι και καλύτερα''!

Αυτό συζητούσα με τη μητέρα μου χθες...........και μου είπε ''δεν ξέρω παιδάκι πότε ήταν καλύτερα''...........σήμερα ή χθες;;;

Ναι, στο χθες της μητέρας μου είχαμε ανοιχτές τις πόρτες, η γειτονιά ήταν μια μεγάλη οικογένεια, οι άνθρωποι πιο ατόφιοι, τα παιδιά παίζαμε όλα μαζί στο δρόμο, κινούμασταν,
τρέχαμε, γελούσαμε, αναπνέαμε καθάρια ατμόσφαιρα, βλέπαμε ουρανό............και η πληροφόρηση είχε το δικό της μικρό κύκλο!!!!

Σήμερα κυριαρχεί ο φόβος, οι διπλές κλειδαριές στις πόρτες, τα παιδιά μαζεμένα στο σπίτι μπροστά από τον υπολογιστή, το νέφος, το φαινόμενο θερμοκηπίου, μια τεράστια πηγή πληροφόρησης, περπατάμε με άγχος κάθε μέρα και περισσότερο, ξεχάσαμε να γελάμε, ξεχάσαμε να μιλάμε ..........

Η οικονομική μας κατάσταση είναι ο κατήφορος που πάντα ακολουθεί έναν ανήφορο....είναι η ώρα της πληρωμής μιας δανεικής ζωής στην ευμάρεια!

Θα μας άρεσε όμως να γυρίσουμε πίσω........τότε που άκουγαν τα νέα από το ραδιόφωνο, τότε που περπατούσαν για να πάνε σχολείο περνώντας χωράφια που πλημμύριζαν το χειμώνα, τότε που τα σπίτια με τις ανοιχτές πόρτες έπαιρναν τον πάγο για το ψυγείο τους, τότε που κυριαρχούσαν τα γιατροσόφια της γειτόνισσας, τότε που μάθαινες από στόμα σε στόμα ότι η κόρη του συγγενή του αδελφού του πεθερού της γειτόνισσας παρασύρθηκε από τον όμορφο πλανόδιο φωτογράφο και έφυγε για Αθήνα .....και κατέληξε σε οίκο ανοχής.........τότε που γεννούσαν πολλά παιδιά και η κάθε οικογένεια είχε και να μνημονεύει και ένα μωρό ή παιδί στην εφηβεία που έφυγε ξαφνικά;;;;

Ή ''στο πιο παλιό τότε'', που ο κόσμος δούλευε χωρίς ασφάλιση ,που οι μανάδες αποχαιρετούσαν με κλάματα τους γιους που έφευγαν μετανάστες, τότε που η χωροφυλακή σε κυνηγούσε για τα πολιτικά σου πιστεύω , τότε που υπήρχαν οι χαφιέδες της ασφάλειας, τότε που πόλεμοι ήταν προ των πυλών , τότε που η πολιτική αστάθεια ήταν καθημερινό φαινόμενο.............τότε ήταν καλύτερα;;;;;;;;

Καμιά εποχή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα!!!!

Σήμερα, προσπαθώντας να κερδίσουμε όχι τα προς το ζην αλλά το δικό μας ''παντεσπάνι'', το καλό αυτοκίνητο για να ''μπούμε στο μάτι ''του Γιώργου που μας ''μοστράρει την κουρσάρα του έξω από το σπίτι'', ξεχάσαμε τι είναι η οικογένεια...

Μάθαμε ότι το ρόλο του μπαμπά και της μαμάς που δουλεύουν '' για να μη σου λείπει τίποτε αχάριστο πλάσμα'', μπορεί να το παίξει ο υπολογιστής, η τηλεόραση πλάσμα, το ακριβό κινητό, το γερό χαρτζιλίκι, τα ρούχα και παπούτσια φίρμας, ''η παροχή υλικών και υπηρεσιών'' και όχι η αγάπη!!!!

Το νοιάζομαι εξαντλείται στο '' τι σου λείπει να το αγοράσουμε'';;;

Και η αγάπη;;; ''Μα ασφαλώς σ'αγαπάμε ανόητο παιδί, γιατί ξημεροβραδιαζόμαστε στη δουλειά για να μη σου λείπει τίποτε''!!!!!!!!

Γι αυτό διαβάζουμε για περιπτώσεις όπως το 14άχρονο παιδί που έφυγε από το σπίτι του αφήνοντας σημείωμα στους γονείς του ότι χρωστάει κάποιες χιλιάδες ευρώ σε παιχνίδι στο διαδίκτυο και δεν μπορεί να τα πληρώσει, γιαυτό σκέπτεται να αυτοκτονήσει.....ενώ θα έπρεπε να είχαμε ενημερώσει το παιδί μας για την εικονική πραγματικότητα, να ελέγχαμε το ανήλικο γιο μας για τις δραστηριότητες που αναπτύσσει στο ίντερνετ, για το τι είναι χαρτοπαιξία και τι επιπτώσεις θα έχει στο παιδί..........Θα έπρεπε σήμερα να είμαστε, λόγω γνώσεων , μικροί ψυχολόγοι και παιδαγωγοί!!!!!!!!

Αλλά, φορτώνουμε τα παιδιά με καταναλωτικά αγαθά, χωρίς να τα μάθουμε να ελέγχουν τη χρήση τους!!!!!!!

Δεν είμαστε όλοι πλούσιοι ή έστω όλοι ευκατάστατοι........αλλά προσπαθούμε να γίνουμε ...με κάθε τίμημα!!!!!!!!!!

Ίσως πείτε ότι υπάρχουν πολλοί χωρίς δουλειά και φτώχεια...Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν!!!!!!!

Σήμερα που γνωρίζουμε τόσα, που μας πληροφορούν και παραπληροφορούν, θα έπρεπε να είχαμε αναπτύξει την κρίση για να ξεχωρίζουμε την ''ήρα από το στάχυ''!!!!

Τότε............οι άνθρωποι ήταν λιγότερο υποψιασμένοι, και όμως ήταν δύσπιστοι και ...........πρόσεχαν!

Σήμερα............οι άνθρωποι είναι πολύ δύσπιστοι και δεν εμπιστεύονται εύκολα και όμως ............είναι σαν να έπαψαν να προσέχουν!

Τότε, διάβαζες για γείτονες και τις διαφορές τους, για αιματηρές λύσεις, μόνο και μόνο για ένα κομματάκι απ ' τα χωράφια τους που γειτόνευαν..

Σήμερα εξελιχθήκαμε...........διαβάζεις για κυκλώματα που σκοπό έχουν να σου πάρουν το ακίνητό σου, το χωραφάκι σου, το κτήμα σου......

Τότε .........μάθαινες για ενήλικα παιδιά που άφηναν τους γέρους γονείς τους να αργοπεθαίνουν αφού δεν είχαν ούτε σύνταξη για να ζήσουν, ούτε ικανότητα να εργαστούν λόγω ηλικίας και ............''σου σηκωνόταν η τρίχα''!

Σήμερα μαθαίνεις για ενήλικα παιδιά που βάζουν τους γονείς στους οίκους ευγηρίας και το θεωρείς φυσιολογικό.............Όλο και κάποια δικαιολογία θα πεις για το γεγονός!!!!!!!!!!

Τότε, η μητέρα ξενοδούλευε για να μεγαλώσει τα παιδιά της και μπορούσε να είναι ''κέρβερος'' συνάμα.........

Σήμερα, η μητέρα δουλεύει για να μεγαλώσει τα παιδιά της και ..................τι να κάνει;;; Έχει και προσωπική ζωή!!!!!!!!

Είναι όλα αυτά η πλειονότης της κοινωνίας μας;;;; Ίσως ναι, ίσως όχι!!!!!!!!

Πάντως κάτι δεν πάει καλά!!!!!!!!

Και επειδή μόνοι μας φτιάχνουμε τη ζωή μας........μόνοι μας κάνουμε τις επιλογές μας ......είναι δική μας υπαιτιότητα η ζωή που δεν μας αρέσει σήμερα!!!

Και είναι περισσότερο επιλογή σήμερα από τότε..........επειδή σήμερα έχουμε τις γνώσεις!!!!!!!! Ξέρουμε !!!!!!!!!

Παρ'όλα αυτά ,πόσο πολύ θα μας άρεσε να ζούσαμε στο χθες ;;; Θα το επιλέγαμε;;;;;;;

Δεν το νομίζω!!!!!!!

Πηγή: http://o-kipos.pblogs.gr