Ένας χωρισμός είναι για πολλούς ένας μικρός θάνατος. Είτε επέλεξες εσύ να χωρίσεις, είτε σου ζητήθηκε από τον/την σύντροφο, θα επακολουθήσει μια μορφή μελαγχολίας. Στις μακροχρόνιες σχέσεις ο χωρισμός είναι περισσότερο δύσκολα αντιμετωπίσιμος.
Το ζευγάρι καλείται να αλλάξει πολλά κομμάτια της ζωή του, αν όχι όλη. Μιας ζωής μέχρι πρότινος κοινής, που βάδιζε σε κοινά μονοπάτια. Η μετακόμιση σε άλλο σπίτι, η απομάκρυνση από πολλούς ανθρώπους (κοινοί φίλοι, συγγενείς του άλλου προσώπου), διαδικαστικά ζητήματα (διαζύγιο αν προϋπήρξε γάμος) και αντιμετώπιση των ψυχολογικών ζητημάτων των παιδιών (αν υπάρχουν).
Πώς όμως οδηγήθηκε η μακροχρόνια σχέση στον χωρισμό; Σίγουρα όχι ξαφνικά. Ο χωρισμός σε μια μακροχρόνια σχέση επέρχεται σταδιακά. Αν κοιτάξουμε πίσω στο χρόνο θα δούμε τα σημάδια να εμφανίζονται πολύ νωρίτερα του χωρισμού. Γι’ αυτό και οι περισσότερες μακροχρόνιες σχέσεις χωρίζουν απλά για μια αφορμή και γενικότερα όχι για τόσο εμφανείς λόγους.
Γιατί όμως δύο άνθρωποι που πριν χρόνια ένιωθαν ότι δε μπορούν να ζήσουν ο ένας μακριά από τον άλλο, ξαφνικά δε μπορούν να ανεχθούν ο ένας τον άλλον; Γιατί απλά εκείνη την περίοδο που γνωρίστηκαν ο ένας «κάλυπτε» τις προσδοκίες του άλλου. Με τα χρόνια οι προσδοκίες αλλάζουν, ο βαθμός ωρίμανσης του καθένα είναι διαφορετικός και πολλά ερεθίσματα διαφέρουν (πχ. πολλές ώρες εργασίας για τον καθένα σε διαφορετικό χώρο). Το καθημερινό άγχος και τα προβλήματα της εποχής (κυρίως οικονομικά) δημιουργούν μη διαχειρίσιμες εντάσεις που κλιμακώνονται μέρα με τη μέρα.
Αν όλα τα παραπάνω γίνουν γρήγορα αντιληπτά και καταφέρουμε να τα διαχειριστούμε, η σχέση θα μετρήσει πολλά χρόνια ακόμη. Μπορούμε να «ωριμάσουμε» με τον/την σύντροφο, να ελέγχουμε τα ξεσπάσματα μας, να αναζοπυρώνουμε τη σχέση μας. Όσο πιο γρήγορα κατακτήσουμε τα εργαλεία εκείνα που θα βοηθήσουμε τη σχέση μας να διατηρηθεί, τόσο πιο εύκολη θα είναι η αντιμετώπιση μιας οποιαδήποτε κρίσης.
Τι γίνεται όμως όταν τελικά παγιωθεί ο χωρισμός; Ο χωρισμός ακολουθείται απο τα εξής στάδια:
Άρνηση: “….συνεχίζω κανονικά τη ζωή μου σαν να μη συμβαίνει τίποτα..”
Πόνος και φόβος: “..τι θα γίνει στο μέλλον;…”
Θυμός: “Δεν αξίζω τέτοια συμπεριφορά…Αυτός/ή φταίει…!”
Διαπραγμάτευση: “Αν αλλάξω αυτό ίσως μείνει ο σύντροφος…;”
Ενοχή: “τι δεν έκανα καλά..”
Κατάθλιψη: “Δεν μπορώ να το αντέξω…”
Αποδοχή: “Τελείωσε… Πλέον προχωράω παραπέρα…”
Κανείς δεν κάνει σχέση ή γάμο με σκοπό τον χωρισμό. Αν δούμε τη σχέση μας όχι ως κάτι δεδομένο αλλά κάτι για το οποίο χρειάζεται να “δουλέψουμε” και να προσπαθήσουμε δίνοντας χρόνο και χώρο, οι χωρισμοί θα ήταν πολύ λιγότεροι. Αναγνωρίζοντας τα πρώτα σημάδια θα ήταν χρήσιμο να αναζητήσουμε επαγγελματική βοήθεια και συμβουλευτική.
Πηγή:http://anatropionline.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.