ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ, ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ!

Ευχές κροτίδες και φιλήματα ανταλλάσσουν

οι άγιες μέρες μεταξύ τους

κι εγώ χτυπώ την πόρτα σου

όχι για να εισέλθω μολονότι

κατάλληλο είναι το σώμα που φορώ

με προϋπηρεσία έντιμη μακρά

έξωθεν του Νυμφώνος.

Βγες άφοβα.

Όχι ανταπόκριση απόκριση ζητώ

το φίλημα εκείνο που έριξες

από το ύψος ευγενέστατης ευχής

Καλή Ανάσταση

και σφάχτηκε ο λαιμός με το γιακά μου

ήταν από τα κέρματα που ρίχνουμε

στο δίσκο του εθίμου;

ήταν στο τίμιο ξύλο μου αγκίδα

περιγελαστική;

ήταν μια γενναιόδωρη έμπνευση

πτωχής αδιαφορίας;

Σε ρωτώ

γιατί δε είδα ταμπελίτσα

δεν είδα να αναγράφεται

το μέγεθος και η σύνθεση της θέρμης

ούτε και είδα τυπωμένη

τη μάρκα των χειλιών σου πουθενά.

Ανώνυμο τελείως

λαθραίο δηλαδή το πως να αισθανθώ.

*Από το βιβλίο της “Χλόη Θερμοκηπίου’, εκδ. Ίκαρος 2005

Πηγή: https://www.vimaorthodoxias.gr