Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*
Και είπε ο Τζον Μέισον: "ο άνθρωπος που σπέρνει σπόρους καλοσύνης, απολαμβάνει ανεξάντλητη σοδιά".
Μια απλόχερη και χαμογελαστή καλημέρα. ΄Ενα χαμόγελο που θα απλώσουμε γύρω μας. Μια καλή και ανάλαφρη διάθεση. Με αυτές τις αγνές προθέσεις ξεκινά η μέρα. Η κάθε μία μέρα που είναι μοναδική.
Που αποτελείται από μοναδικές στιγμές, οι οποίες δεν πρόκειται ποτέ στο μέλλον να επαναληφθούν. Με αγνότητα, αθωότητα και καλοσύνη, υποδεχόμαστε το δώρο της ζωής. Νοιώθουμε ευλογημένοι που αντικρίσαμε τον πρωινό ήλιο. Που προλάβαμε να απολαύσουμε τη δύση. Που εμείς έχουμε την υγεία μας, καθώς και τα άτομα που αγαπάμε. Ευγνωμοσύνη. Μόνο αυτό.
Που αποτελείται από μοναδικές στιγμές, οι οποίες δεν πρόκειται ποτέ στο μέλλον να επαναληφθούν. Με αγνότητα, αθωότητα και καλοσύνη, υποδεχόμαστε το δώρο της ζωής. Νοιώθουμε ευλογημένοι που αντικρίσαμε τον πρωινό ήλιο. Που προλάβαμε να απολαύσουμε τη δύση. Που εμείς έχουμε την υγεία μας, καθώς και τα άτομα που αγαπάμε. Ευγνωμοσύνη. Μόνο αυτό.
Μέσα στον σκληρό αυτόν κόσμο μας, φωτίζει ο φάρος της καλοσύνης. Της ανιδιοτέλειας. Και του καλού σκοπού. Δεν είναι όλα πάντα γεμάτα μιζέρια και τοξικότητα. Δεν είναι πάντα όλα γκρίζα ή μαύρα. Υπάρχουν και εκείνες οι ψυχές, που είναι γεμάτες χρώματα.
Είναι οι άνθρωποι της φιλίας. Είναι οι άνθρωποι του σκοπού. Είναι οι άνθρωποι της εκκλησίας. Είναι οι διανοούμενοι. Και είμαστε όλοι εμείς, οι πιο ταπεινοί, που καθημερινά δίνουμε τον αγώνα μας. Αν σε αυτόν τον αγώνα, καταφέρουμε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό, τον πιο ακέραιο, τότε έχουμε δώσει το παράδειγμα προς μίμηση.
Το μίσος δεν αδηγεί πουθενά. Αντίθετα, δηλητηριάζει την καρδιά, σκοτεινιάζει την ψυχή και βαραίνει την συνείδηση. Μισώντας, απλά ξοδεύουμε πολλαπλή ενέργεια. Μισώντας, παράγουμε τοξικές ορμόνες καταλήγοντας σε ένα σωρό αρρώστιες και αυτοάνοσα νοσήματα. ΄Ετσι, δεν καταφέρνουμε τίποτα.
Απλά, θα χρειαστεί να πάρουμε απόφαση κάποια πράγματα. ΄Οταν κάτι δεν είναι στο χέρι μας να το αλλάξουμε, ας το αποφύγουμε. Αν κάτι μπορούμε να το επηρεάσουμε, να το κάνουμε ως εκεί που μπορούμε και πρακτικά να το υποστηρίξουμε. Αν κάτι μας ενοχλεί, να μάθουμε να εκφραζόμαστε.
Η καλοσύνη είναι μία μορφή έκφρασης. Που πηγάζει από τον εσωτερικό μας κόσμο. Δεν φιλτράρεται. Κάποιος ή είναι καλός ή όχι. Η έκφραση καλός με τους καλούς και κακός με τους κακούς, μάλλον έχει να κάνει με διφορούμενες προσωπικότητες. Ο άνθρωπος που είναι καλός, που εκφράζεται με καλοσύνη, θα είναι παντού και για τον οποιονδήποτε έτσι. Αυτός λοιπόν και θα δρέψει τους καρπούς της καλοσύνης, σε μια σοδιά που θα περισσεύουν τα θετικά αισθήματα. Και τι άλλο πιο σημαντικό, από το να μας συνοδεύει στη ζωή μας κομβόι από θετικές σκέψεις, ευχές και υποστήριξη.
Οι στιγμές περνούν και χάνονται. Γυρίζει ο τροχός. Οι έσχατοι έρχονται πρώτοι. Και τότε, θα έχουμε την θύμηση της καλοσύνης του ατόμου που ανταμώσαμε κάποτε. Και τότε θα ανταποδώσουμε. Και το καλό που μας έγινε θα το γυρίσουμε πίσω. ΄Ετσι γίνεται σε αυτή τη ζωή. Παίρνουμε ότι δίνουμε. ΄Αλλωστε τίποτα δεν πάει χαμένο. Και όπως λέγουν τα σοφά λόγια από την Κρήτη:"μάχαιραν έδωκες, μάχαιραν θα λάβεις".
*Πολιτικός Επιστήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.