by itravelpoetry
Σαν ηλιαχτίδα μοιάζει η ελπίδα μέσα στο απόβραδο της σκέψης
Σαν γυρίσεις σπίτι το χάραμα με χνότα μεθυσμένα
Θυμήσου την αχτίδα σου, που λάμπει πάνω σε μένα
Τότε εγώ σε βλέπω και γελώ και συνηθίζω να παίζω με τις λέξεις
Κι εσύ μ’ένα φιλί μου λες “μη φοβάσαι, θα αντέξεις”
Μεθυσμένοι και οι δύο μες στο σκοτάδι ψάχνουμε ο ένας τον άλλον
Και φτιάχνουμε φως, να φωτίζει τον κόσμο όλον
Μίρκα Λυρίτη
Πηγή: https://itravelpoetry.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.