ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ: Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ!

Από: Δέσποινα Παππά

Πηγή εικόνας: terrapapers.com

Ο Σπάρτακος, ο γνωστός μονομάχος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, υπήρξε ο ηγέτης της μεγαλύτερης επανάστασης των σκλάβων εκείνης της εποχής. Κατάφερε να μετατρέψει τους δούλους σε αληθινούς επαναστάτες, οι οποίοι νίκησαν αρκετές φορές τις ρωμαϊκές λεγεώνες. Αυτό οδήγησε στην αμφισβήτηση του κύρους της αυτοκρατορίας και κατέστησε τον Σπάρτακο και τον στρατό του, ως βασική απειλή.

Καταγωγή

Ο Σπάρτακος γεννήθηκε περίπου το 109 π.Χ. και κατάγεται από τη Θράκη, από το γένος των Μαιδών. Δεν υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για τη ζωή του πριν την επανάσταση, εικάζεται όμως ότι ήταν από αριστοκρατική οικογένεια. Αυτό γιατί αρκετοί Θράκες βασιλείς έφεραν το όνομα Σπάρτακος ή Σπάρτοκος. Επίσης, το πώς έγινε μονομάχος παραμένει αμφισβητήσιμο. Θεωρείται πως είτε υπηρέτησε ως μισθοφόρος στο ρωμαϊκό στρατό, είτε ως αιχμάλωτος πολέμου, πωλήθηκε ως σκλάβος και ρίχτηκε στις αρένες του θανάτου.

Πηγή εικόνας: www.protothema.gr

Επανάσταση

Προορισμένος για την αρένα, το 73 π.Χ., ο Σπάρτακος μαζί με μια ομάδα μονομάχων , ξέφυγαν από μια σχολή μονομάχων στην Καπύη και κατέφυγαν στις πλαγιές του Βεζούβιου. Διατήρησε τη θέση του αρχηγού, και στρατολόγησε ως υπολοχαγούς του δύο Κέλτες με την ονομασία Κρίξος και Οινόμαος. Αρκετοί σκλάβοι που δραπέτευσαν σύντομα προσχώρησαν στους επαναστάτες. Οι Ρωμαίοι, λοιπόν, κινητοποιήθηκαν ώστε να εξαλείψουν την αυξανόμενη απειλή. Υπό τον πραίτορα Γάιο Κλαύδιο Γλάβρο ή Πούλχρο, μια δύναμη 3000 αντρών επιχείρησε να λιμοκτονήσει τους αντάρτες. Οι τελευταίοι θα εξαπέλυαν επιθέσεις σε τμήματα του ρωμαϊκού στρατού, λεηλατώντας ταυτοχρόνως ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Τα νέα σύντομα θα έκαναν τον γύρο της αυτοκρατορίας και σκλάβοι από κάθε γωνιά της Ιταλίας συνέρρεαν για να προσχωρήσουν στον αντάρτικο στρατό.

Η ταπεινωτική ήττα των Ρωμαίων δεν θα μπορούσε ωστόσο να μείνει αναπάντητη. Μια μεγαλύτερη και καλύτερα εκπαιδευμένη δύναμη στέλνεται στο κατόπι τους, έχοντας στο τιμόνι τον πραίτορα Βαρίνιο. Βέβαια, οι Ρωμαίοι πάλι ηττήθηκαν ο Βαρίνιος μόλις που γλίτωσε το θάνατο. Ο κύριος όγκος των ρωμαϊκών λεγεώνων ήταν απασχολημένος σε μέτωπα εκτός Ιταλίας. Πιο συγκεκριμένα, ο Πομπήιος ήταν στην Ισπανία και ο Λουκούλος είχε αναλάβει την εκστρατεία στον Πόντο κατά του Μιθριδάτη. Ο Σπάρτακος εκμεταλλευόμενος την κατάσταση αυτή αποφάσισε να μετακινήσει το στρατό του για λόγους ασφαλείας προ τα βόρεια. Μέχρι τη άνοιξη του 72 π.Χ. ο Σπάρτακος ήταν κύριος όλης της Καμπανίας, με τον ετοιμοπόλεμο στρατό του να έχει πλέον και δυνάμεις ιππικού, ενώ η αποικία στον Βεζούβιο μετρούσε πια γύρω στις 70.000 ψυχές. Γνώριζε πως ο στρατός του δε θα μπορούσε πάντα να νικάει τις λεγεώνες των Ρωμαίων παρόλο τον εξοπλισμό και την αριθμητική αύξηση των επαναστατών.

Ρήξη

Ο Σπάρτακος ήρθε σε ρήξη με αρκετούς μονομάχους για την απόφαση του να μετακινηθούν. Ο Κρίξος αποχώρησε με την υπολογίσιμη δύναμη των 30.000 αντρών και προχώρησε σε επιδρομές και λεηλασίες σε όλη την επικράτεια της Απουλίας, μην έχοντας καμία διάθεση να εγκαταλείψει την Ιταλία. Οι επαναστάτες λοιπόν χωρισμένοι πλέον στα δυο δεν άργησαν να ακούσουν την απάντηση τς Ρώμη με διοικητές τους Γέλλιο και Λέντουλο. Ο Γέλλιος πολέμησε τον Κρίξο, τον οποίο και συνέτριψε, εξοντώνοντας περισσότερα από τα δύο τρίτα των δυνάμεών του, ανάμεσα στους οποίους και τον ίδιο τον ηγέτη.

Μετά από αυτό το γεγονός, οι Ρωμαίοι κυνηγούν τον Σπάρτακο και τον κύριο όγκο των εξεγερθέντων στα Απέννινα όρη, όπου είχαν καταφύγει στην πορεία τους προς τη Βόρεια Ιταλία. Παρά τη ρήξη ανάμεσα σε Σπάρτακο και Κρίξο, ο πρώτος εκδικείται για το θάνατο του δεύτερου και οι Ρωμαίοι βιώνουν την ήττα για ακόμη μια φορά. Η νικηφόρα πορεία του Σπαρτάκου θα συνεχιστεί με μια αλλαγή πορείας. Αντί να οδηγήσει τους επαναστάτες στις Άλπεις, στην ελευθεριά τους εκτός Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, αλλάζει πορεία και καταλήγει στη Σικελία.

Πηγή εικόνας: www.ancient-origins.net

Το αιματηρό τέλος της εξέγερσης

Η Σύγκλητος ήταν πλέον πεπεισμένη ότι ο Σπάρτακος αποτελούσε αληθινή απειλή για την αυτοκρατορία, καθώς βρισκόταν πια μια ανάσα από τη σχετικά ανοχύρωτη πρωτεύουσα. Έτσι, επιστρατεύει τον στρατηγό Κράσσο και ανακαλεί στη Ρώμη τον Πομπήιο και τον Λούκουλο, ματαιώνοντας τις αντίστοιχες εκστρατείες τους. Μαζί με έξι λεγεώνες, ο Κράσσος με τον Πομπηίο και τον Λούκουλο ακολουθούν τον Σπάρτακο στη Σικελία. Εκεί, έχουμε 12000 επαναστάτης να παρακούν τον Σπάρτακο, να λεηλατούν και τέλος να αφανίζονται από τον Κράσσο. Επίσης, δύο τμήματα του στρατού του Κράσσου αγνοούν τις εντολές του να μην εμπλακούν ακόμα σε μάχη με τους μονομάχους, Το αποτέλεσμα ήταν να ηττηθούν από τον Σπάρτακο, που έμοιαζε ασταμάτητος.

Οι δυνάμεις του Πομπήιου και του Λούκουλου προσέγγιζαν την περιοχή. Ο Σπάρτακος προσπάθησε να έρθει σε συμφωνία με τον Κράσσο, με τον Ρωμαίο στρατηγό να απορρίπτει κάθε απόπειρα συνεννόησης και τους σκλάβους να ακολουθούν τον ίδιο ακριβώς δρόμο. Εν τω μεταξύ, οι πειρατές που θα περνούσαν με τα καράβια τους τις δυνάμεις του Σπαρτάκου στη Σικελία, προδίδουν τον ηγέτη της εξέγερσης, ο οποίος δεν έχει πια άλλη επιλογή από τη μάχη.

Η μάχη έγινε στη Νότια Ιταλία, στα Βασιλικάτα της Λουκανίας, την άνοιξη του 71 π.Χ., με τους 35.000 επαναστατημένους να αντιμετωπίζουν σε ανοιχτό πεδίο τις οργανωμένες ρωμαϊκές λεγεώνες. Οι σκλάβοι ηττήθηκαν, ο Σπάρτακος σκοτώθηκε στη μάχη, με τους 6.000 σκλάβους που πιάστηκαν τελικά αιχμάλωτοι να σταυρώνονται κατά μήκος της Αππίας Οδού προς συμμόρφωση και παραδειγματισμό. Ήταν το τέλος της σπουδαιότερης εξέγερσης των σκλάβων, οι οποίοι κατόρθωσαν σημαντικά πράγματα κατά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο:

Ο Σπάρτακος και η εξέγερση των δούλων στην αρχαία Ρώμη (73-71 π.Χ.). Ανακτήθηκε από https://www.protothema.gr/stories/article/932468/o-spartakos-kai-i-exegersi-ton-doulon-stin-arhaia-romi-73-71-ph/

O αδάμαστος σκλάβος Σπάρτακος. Ανακτήθηκε από https://www.newsbeast.gr/portraita/arthro/560040/o-adamastos-sklavos-spartakos

Σπάρτακος: Ο αντίλαλός του προκαλεί δονήσεις ακόμη και σήμερα. Ανακτήθηκε από https://www.ethnos.gr/istoria/all-about-history/78274_spartakos-o-antilalos-toy-prokalei-doniseis-akomi-kai-simera

Πηγή: https://www.maxmag.gr/