Μια ματωμένη Γάζα
Κι αιώνια Νάκμπα
Μπάμπης Ζαφειράτος
Δυο πήχες τόπος
Μια ματωμένη Γάζα
Κι αιώνια Νάκμπα
ΦΟΡΑΕΙ ΚΟΚΚΙΝΑ
Κλέβει το βλέμμα των ανθρώπων
Τον ύπνο σκάβει την ψυχή τους
ΜΕΡΑ ΘΛΙΜΜΕΝΗ
Ξεχαρβαλωμένο παιδί
Πεταμένο στη μέση του δρόμου
ΣΦΑΓΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ
Μικρά ανήσυχα πουλιά
Τρώνε τα μάτια των μελλοθανάτων
ΣΚΙΕΣ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΕΣ
Πίσω η νύχτα
Τρίζοντας τα δόντια
ΧΥΤΟΣ ΜΟΛΥΒΔΟΣ
Κοχλάζει ο θάνατος
Στα ερείπια της μνήμης
ΟΝΕΙΡΑ ΛΕΗΛΑΤΗΜΕΝΑ
Μέσα στα τείχη
Που υψώνουμε εντός μας
ΖΩΕΣ ΠΑΡΟΠΛΙΣΜΕΝΕΣ
Άδεια κορμιά
Και φλέβες χάρτινες
ΓΥΑΛΙΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Περνούν και χάνονται
Στο βάθος της δικής μας ευτυχίας
ΚΡΑΥΓΗ ΣΙΩΠΗΣ
Μπροστά στο βιασμένο σώμα
Της Σαντζάγια της Τζενίν…
ΜΙΑ ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ
Μπαίνει απ’ το κλειστό παράθυρο
Σε βρίσκει ανάμεσα στα μάτια
Φωτό: Λωρίδα της Γάζας, 11 Μαΐου 2021 / Reuters
Πηγή: http://www.katiousa.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.