ΕΜΠΟΛΕΜΕΣ ΧΩΡΕΣ-ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ!

Άρθρο της Μίνας Γιαννούλη

Είναι μια χαώδης και ιδιαίτερα κρίσιμη κατάσταση αυτή που επικρατεί στις περιοχές που ο πόλεμος έχει κάνει την εμφάνισή του. Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε, για ακόμα μια φορά,σκορπίζοντας στον αέρα τη δυσωδία του θανάτου, τον πόνο, τον τρόμο, το θρήνο...
Ουκρανία-Ρωσία. Ένας πόλεμος γεωστρατηγικής σημασίας. Κάθε έλεγχος για κατάπαυση του πυρός πέφτει στο κενό. Η Αμερική με τη γνωστή τακτική της προπαγάνδας κατηγορεί την επί χρόνια εχθρό της Ρωσία. Έχοντας συμμάχους τα γνωστά κράτη της Ευρώπης, προσπαθεί με κυρώσεις αποκλεισμού να ανακόψει τη δυναμική ισχύ της Μόσχας. Δυστυχώς μια υπερδύναμη στον Ευρωπαϊκό χάρτη με τα οπλικά της συστήματα, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο δεν υπολογίζει από κυρώσεις και απειλές. Η Αμερική είναι μακριά. Η Γερμανία, η Γαλλία, η Αγγλία πρέπει να φροντίσουν ο έλεγχος της Ουκρανίας να περάσει στη δική τους επιρροή με οποιοδήποτε κόστος. Οι ναζί της Ουκρανίας τους βοηθούν, χωρίς έλεος. Οι Ρωσόφωνοι της Κριμαίας έδειξαν από νωρίς την επιλογή τους και το σχέδιο του Πούτιν να επαναφέρει τα χαμένα εδάφη προχωράει. Φαίνεται αποφασισμένος να μη κάνει πίσω.
Παλαιστίνη- Ισραήλ. Ένας πόλεμος που δε λέει να τελειώσει. Μια αιματοχυσία ενός λαού που του πήραν τη γη με συνοπτικές διαδικασίες. Οι Άγγλοι παραχώρησαν στους Ισραηλινούς, έναν λαό χωρίς δική του πατρίδα, ξένα εδάφη και δημιούργησαν ένα κράτος Εβραίων, μέσα σε ένα άλλο κράτος. Δύο κράτη στην Παλαιστίνη. Τόσα χρόνια και καμιά εύρεση διπλωματικής λύσης. Εικόνες ντροπής κάνουν το γύρω του κόσμου με τα διαμελισμένα παιδιά να κείτονται σαν σπασμένες κούκλες. Παρά τις εκκλήσεις των εκπροσώπων του Ο.Η.Ε για εκεχειρία, οι Ισραηλινοί συνεχίζουν να βομβαρδίζουν και να σκορπούν το θάνατο στον άμαχο πληθυσμό. Η Αμερική όπως πάντα παρακολουθεί και στη προκειμένη περίπτωση δε βλέπει, δεν ακούει. Άλλωστε τα δικά της παιδιά προστατεύει και τροφοδοτεί με οπλικά συστήματα. Η Αμερικανική και παγκόσμια οικονομία είναι στα δικά τους χέρια. Μπροστά στα οικονομικά συμφέροντα η ανθρώπινη ζωή δεν είχε, δεν έχει και δεν θα έχει καμιά αξία.
Συρία. Οι τσιχαντιστές σκορπούν τον όλεθρο και δε διστάζουν να φωτογραφηθούν κρατώντας ανθρώπινα μέλη. Εκπρόσωποι μιας θρησκείας που τρέφεται με αίμα, μίσος και επιβάλλεται με τον φόβο και τη τιμωρία. Εις το όνομα του Αλλάχ, αλλά με κίνητρο την εξουσία.
Τρίπολη της Λιβύης. Συγκρούσεις μεταξύ των φιλελεύθερων και των ισλαμιστών. Θρησκευτικός φανατισμός για να <<δικαιολογηθούν>> οι εχθροπραξίες δεν υφίσταται. Μετά το θάνατο του Καντάφι, το υψηλό βιοτικό επίπεδο του λαού και η όποια μορφή ελευθερίας υπήρχε εξαφανίστηκε. Οι ισλαμιστές στους οποίους πέρασε η εξουσία, εξαθλίωσαν και αφαίρεσαν κάθε δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή. Αποτέλεσμα να αλληλοσκοτώνονται για το ποιος θα επικρατήσει. Είναι απορίας άξιον, πως όλοι οι ισλαμιστές του πλανήτη συνεργάζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με της Η.Π.Α., χρηματοδοτούνται και εξοπλίζονται με της ευλογίες της. Η απάντηση είναι απλή όταν τα σημεία είναι στρατηγικής σημασίας και έχουν και πετρέλαιο.

Πολλά και ταυτόχρονα τα πολεμικά μέτωπα, πολλές οι εμπόλεμες ζώνες με τα θύματα να αυξάνουν τον αριθμό τους, χωρίς διακρίσεις. Η φρίκη του πολέμου. Πόσο εύθραυστη είναι η ειρήνη, όταν οι λαοί είναι πιόνια στη γεωπολιτικοοικονομική σκακέρια, που οι λίγοι τα κινούν και πόσο προκαθορισμένες είναι οι τύχες των λαών της γης; 

Η ιστορία είναι γραμμένη με αιματοβαμμένες σελίδες, γιατί τα χρόνια ειρήνης είναι ελάχιστα από την εμφάνιση του ανθρώπινου γένους και θα συνεχίσει να γράφεται με κόκκινο μελάνι, από τον ίδιο τον <<άνθρωπο>>... για τον άνθρωπο.