Επιμέλεια Ρεπορτάζ: Γιάννης Β. Καραπανάγος
- Περαχώρα, 19 Μαΐου 2018
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος
Με την παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου και πολλών Πρεσβυτέρων και Διακόνων τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία του Μακαριστού Αρχιμανδρίτη και Ιεροκήρυκα χρηματίσαντα της Μητροπόλεως Κορίνθου Λεωνίδη Πανταζή στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Περαχώρας.
Ο Αρχιμανδρίτης Άνθιμος Παπαλεξόπουλος
Ο Αρχιμανδρίτης ΄Ανθιμος Παπαλεξόπουλος Ιεροκήρυξ-Καθηγούμενος Ι.Μ. Καλεντζίου εκφώνησε τον επικήδειο λόγο και αναφέρθηκε, συνοπτικά και στο βιογραφικό του Μακαριστού Αρχιμανδρίτη ως ακολούθως:
''Ο μακαριστός γέροντας γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1927 στο Ομορφοβούνι Καρδίτσης. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, εχειροτονήθη εις Διάκονον την 26ην-11-1954 υπό του Ρωγών και μετέπειτα Κοζάνης κυρού Διονυσίου και εις Πρεσβύτερον την 9ην-2-1961 εις το Καθολικό της Ι. Μονής Κοιμ. της Θεοτόκου Πεντέλης, χειροθετηθείς αυθημερόν και εις Αρχιμανδρίτην υπό του Επισκόπου τότε Αχαΐας και μετέπειτα Μητροπολίτου Κορίνθου κυρού Παντελεήμονος Καρανικόλα. Υπηρέτησεν ως Διάκονος εις τους Ι. Ναούς Αγ. Σοφίας Ψυχικού και Αγ. Νικολάου Πατησίων και ως Πρεσβύτερος εις τους Ι. Ναούς Αγ. Αναργύρων Ν. Ιωνίας και Αγ.Αναστασίας Περισσού, εις την Ι. Μητρόπολιν Κοζάνης και κατόπιν ως Ιεροκήρυξ εις την Ι. Μητρόπολιν Κορίνθου. Πολυγραφώτατος και εγγρατής περί τα ιερά γράμματα συνέγραψε τα ακόλουθα βιβλία: 1) Περί της ΙεράςΠαραδόσεως, 2) Προς το θυσιαστήριον, 3) Το μήνυμα της Χάριτος, 4) Προσδοκία και Αφθαρσία, 5) Ο Άγιος Λεωνίδης, 6) Παρακλητικός Κανών εις Άγιον Λεωνίδην,7) Αναβαθμοί από τον Άμβωνα, 8) Ο Χαλασμός, 9) Γολγοθάδες, 10) Παιάνες, 11) Κορινθιακά οδοιπορικά. «...Στάθηκε ευλαβικά στους Ναούς και τα Προσκυνητάρια, στις Ράχες και στ᾿ Ακρογιάλια! - όπως ο ίδιος σημειώνει-. Στις Στράτες και στα Σταυροδρόμια και προσκύνησε της Ιστορίας το διάβα. Κι᾿ άφησε τη σκέψη να σελαγίση στους Κήρυκες της Χριστιανοσύνης στους Αγωνιστάδες της Λευτεριάς! Κι᾿ ένα σκοπό προσπάθησε να βρη και να ᾿χει για πρόγραμμα, στα κηρύγματά του, την Πίστη σ᾿ Εκείνον που σταυρώθηκε στο Γολγοθά κι᾿ έσωσε τον καθένα χωριστά, απ᾿ του διαβόλου τα φοβερά μαύρα φτερά, να τον ενώσει με τον Ένα!» ...Και έφθασε μέχρι το «τετέλεκα» (Β’ Τιμ. δ’,7) με την πίστη ότι «το πνεύμα, την αιωνιότητά του την περνά από τον Σταυρό στην Ανάσταση!»
Τό λοιπόν κατατρύφησον του Κυρίου σου μακάριε Γέροντα Λεωνίδη και χοροβάτησον ωσεί αμνός εις τα όσα ωραία ,σου ητοίμασεν ο Δεσπότης Χριστός, ως αντάμειψιν της σταυροφόρου ζωής σου, τα οποία «ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη», διότι έγνω ο Κύριος ότι τον ηγάπησες πολύ. Σε αγκαλιάζει και σε τιμά η προσευχητική παρουσία του Σεπτού Ποιμενάρχου μας κ Διονυσίου. Σε συνοδεύουν οι ευχές των συμπρεσβυτέρων σου, των συγγενών σου, της εκλεκτής πνευματικής σου θυγατρός Κωνσταντίνας που στο τίμιον γήρας σου στάθηκε κοντά σου πολύτιμη βακτηρία. Σε ευχαριστούμε για την πνευματική σου συνεισφορά στον καταρτισμό των πιστών της τοπικής μας Εκκλησίας''.
Επίσης ο Πατέρας Άνθιμος είπε, μεταξύ των άλλων, κατά τη διάρκεια του επικήδειου λόγου:
''Με αισθήματα χαροποιού ορθοδόξου πένθους, προπέμπουμε τον αγαπητό και σεβαστό Γέροντά μας, και την ώρα αυτή, έχουμε να απευθύνουμε σε εκείνον λόγο προσευχής, και το λόγο μας αυτό, τον προσφέρουμε πρόσωπον προς πρόσωπον, μιας και είμεθα άπαντες βέβαιοι ότι η μακαρία και αγιασμένη του ψυχή είναι παρούσα ετούτη την ώρα.
Ο μακαριστός Γέροντας, έχοντας ήδη διαγράψει μια ευλογημένη εκκλησιαστική πορεία κηρήττοντας έργω και λόγω, την Ανάσταση του Χριστού μας αντιμετώπισε τον θάνατο, ΄΄τόν ἔσχατο ἐχθρό τοῦ ἀνθρώπου΄΄ (Α΄ Κορινθ. 15,26), χριστιανικά, με ηρεμία, αξιοπρέπεια και γαλήνη που αρμόζει σε μία γνήσια χριστιανική ψυχή, σε ένα γνήσιο Λευίτη που με ακρίβεια εφήρμοσε το παράδειγμα του αρχιποίμενος Ιησού Χριστού, σε ένα όντως ΄΄τέκνον φωτός΄΄. Αυτόν τον θάνατο που εμείς φοβούμεθα και να τον αναλογιστούμε ακόμα, εκείνος τον αντίκρυσε με θάρρος και με απαράμιλλο ψυχικό σθένος. Οι περισσότεροι βιώνουμε το γεγονός της σωματικής μας απώλειας με την αγωνία που νιώθει ένα θήραμα καθώς πέφτει στα χέρια του κυνηγού• ταραχή κατακλύζει τη ψυχή καθώς εγγίζει η ώρα της εξόδου. Όμως ο αείμνηστος έχοντας βαθιά μέσα στη καρδιά του το υπόδειγμα του Κυρίου, που με την Ανάστασή του συνέτριψε την παγίδα αυτή, έκαμε πράξη το λόγο του ψαλμωδού:΄΄ἡ παγίς συνετρίβη, και εγώ ἐῤῥύσθην, διότι ἡ βοήθειά μου ἐν ὀνόματι Κυρίου΄΄ (Ψαλμ 123,7).
Ο θάνατος μέσα από μία τέτοια προοπτική απογυμνώνεται από το φρικτό κάλυμμα του φόβου και της αγωνίας και μεταλλάσσεται σε στιγμή εξόδου, σε μία δίοδο προς την όντως ζωή και μακαριότητα. Η ορθόδοξη πράξη άλλωστε δεικνύει με τρόπο μοναδικό και αδιαμφισβήτητο πώς η ώρα της καινής ζωής, η στιγμή της δικαίωσης φθάνει. Ο ίδιος ο Κύριος αψευδώς δηλώνει : ΄΄ μὴ θαυμάζετε τοῦτο· ὅτι ἔρχεται ὥρα ἐν ᾗ πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἀκούσονται τῆς φωνῆς αὐτοῦ, καί ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς• ΄΄ (Ιω. 5, 28-29), ενώ ο Απόστολος απευθύνει λόγο παρηγορίας: ΄΄μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα΄΄ (Α΄ Θεσ. 4,13.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.