ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ: ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΔΡΑΣΗ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ!

Του Νίκου Σταυρόπουλου

“…Το τι σκεφτόμαστε ή τι γνωρίζουμε ή τι πιστεύουμε έχει τελικά μικρή σημασία. Το μόνο σημαντικό είναι τι κάνουμε…

…Η ζωή μας είναι σαν μία κλειδαριά με συνδυασμό. Αποστολή μας είναι να βρούμε τους σωστούς αριθμούς στη σωστή σειρά, για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε οτιδήποτε επιθυμούμε…”

Οποιαδήποτε αλλαγή απαιτεί συνεχή προσπάθεια προκειμένου να ξεπεραστεί η εσωτερική και εξωτερική αντίσταση ετών.

Σε κάθε νέα γνώση που παίρνω μέσα από ένα ιδιαίτερο σεμινάριο, μέσα από ένα χαρισματικό βιβλίο, αρχικά μπορεί να παρατηρήσω ότι όλες αυτές οι νέες πληροφορίες με συνεπαίρνουν. Να νοιώσω μια πρωτοφανή αίσθηση ελπίδας και ενθουσιασμού για το νέο όραμα της ζωής που μπορώ να αποκτήσω. Αυτό είναι καλό.

Αλλά μπορεί να αρχίσω να νοιώθω και άλλα συναισθήματα. Απογοήτευση επειδή δεν τα γνώριζα νωρίτερα, να θυμώσω με τους γονείς και τους δασκάλους μου που δεν μου δίδαξαν αυτές τις αρχές ή με τον εαυτό μου επειδή γνώριζα αλλά δεν εφάρμοζα.

Απλά να πάρω μια βαθιά ανάσα και να συνειδητοποιήσω ότι όλα αυτά είναι μέρος της διαδικασίας και του ταξιδιού μου. Μπορεί να ήρθε τώρα η ώρα που θα μάθω περισσότερα.

Να χαρώ τη νέα μου συνειδητότητα. Αυτή είναι που θα με απελευθερώσει. Μην εγκαταλείπω την προσπάθεια & να εξασκηθώ στο μουσικό όργανο. Να αναλάβω ΔΡΑΣΗ…!!!

Αν θέλω να δημιουργήσω τη ζωή των ονείρων μου, τότε θα πρέπει να αναλάβω 100% την ευθύνη για τη ζωή μου και για όλα όσα βιώνω σε αυτήν.

Αυτό περιλαμβάνει το επίπεδο των επιτευγμάτων μου, τα αποτελέσματα που παράγω, την ποιότητα των σχέσεων μου, το επίπεδο της υγείας και της φυσικής μου κατάστασης, το εισόδημα μου, τα χρέη μου, τα συναισθήματα μου –τα πάντα.

Οι περισσότεροι έχουμε συνηθίσει να κατηγορούμε κάτι άλλο πέρα από τον εαυτό μας για τις πτυχές της ζωής μας που δεν μας ικανοποιούν. Κατηγορώ τους γονείς, τα αφεντικά, τους φίλους, τους συνεργάτες, τους ή τις συζύγους μας, τον καιρό, την οικονομία, το κράτος, τον αστρολογικό μας χάρτη, την έλλειψη χρημάτων… Δεν θέλω να δω το πραγματικό πρόβλημα, δηλαδή τον εαυτό μου.

Δεν μπορώ να προσλάβω κάποιον για να κάνει κάμψεις στη θέση μου… Πρέπει να τις κάνω μόνος μου αν θέλω να αποκομίσω τα οφέλη.

Όταν πρόκειται για άσκηση, διαλογισμό, διάβασμα, μελέτη, εκμάθηση νέας ξένης γλώσσας, δημιουργία ομάδας ιδεών, καθορισμό μετρήσιμων στόχων, απεικόνιση της επιτυχίας, εξάσκηση νέας δεξιότητας, την προσπάθεια πρέπει να την κάνω εγώ. Κανένας άλλος δεν μπορεί να την κάνει για λογαριασμό μου. Αν επιλέξω να καταβάλω την απαραίτητη προσπάθεια να είμαι βέβαιος ότι θα ανταμειφθώ για τον κόπο μου.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσω να παρουσιάζω τον εαυτό μου σαν θύμα, να προσπαθώ να βρω λόγους για το ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι ή δεν το έχω κάνει μέχρι στιγμής και να κατηγορώ τις εξωτερικές συνθήκες. Αν κάτι δεν εξελιχθεί όπως είχα σχεδιάσει θα πρέπει να αναρωτηθώ: Πως το δημιούργησα εγώ αυτό; Τι σκεφτόμουν; Ποιες ήταν οι πεποιθήσεις μου; Τι είπα ή δεν είπα; Τι έκανα ή δεν έκανα που δημιούργησα αυτό το αποτέλεσμα; Πως έκανα τον άλλο να αντιδράσει με αυτόν τον τρόπο; Τι πρέπει να κάνω διαφορετικά την άλλη φορά για να έχω το αποτέλεσμα που θέλω;

Υπερασπίζομαι τις αυτοκαταστροφικές μου συνήθειες (το ποτό, το κάπνισμα, το ξενύχτι…) με αβάσιμη συλλογιστική. Αγνοώ την εποικοδομητική κριτική. Δεν προσπαθώ να εκπαιδεύω συνεχώς τον εαυτό μου και να μαθαίνω νέες δεξιότητες, σπαταλάω χρόνο σε τετριμμένες πτυχές της ζωής μου, κουτσομπολεύω, τρώω ανθυγιεινό φαγητό, δεν γυμνάζομαι, ξοδεύω περισσότερα από όσα βγάζω, δεν επενδύω στο μέλλον μου, αποφεύγω τη σύγκρουση ακόμη και όταν χρειάζεται, δεν λέω τη δυσάρεστη αλήθεια, δεν ζητάω αυτό πού θέλω πραγματικά και έπειτα αναρωτιέμαι γιατί η ζωή μου δεν είναι καλή…

Όλα όσα βιώνω στη ζωή μου εσωτερικά και εξωτερικά είναι αποτέλεσμα της αντίδρασης που είχα σε πρότερο γεγονός.

Μόνο τρία πράγματα μπορώ να ελέγξω στη ζωή:

• Τις σκέψεις που κάνω

• Τις εικόνες που οραματίζομαι και

• Τις πράξεις (τη συμπεριφορά μου)

Το πώς χρησιμοποιώ αυτά τα τρία πράγματα καθορίζει όλα όσα βιώνω. Αν δεν μου αρέσει αυτό που παράγω και βιώνω, πρέπει να αλλάξω τις αντιδράσεις μου. Αλλάζω τις αρνητικές μου σκέψεις σε θετικές. Αλλάζω αυτό που φαντάζομαι. Αλλάζω τις συνήθειες μου. Αλλάζω αναγνώσματα. Αλλάζω φίλους. Αλλάζω τον τρόπο που μιλάω στον εαυτό μου και στους άλλους. Η ζωή μου θα αρχίσει να βελτιώνεται την ημέρα που θα αλλάξω τη συμπεριφορά μου.

Ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσω τα πράγματα ξεκάθαρα. Να κάνω τα βήματα που πρέπει για να δημιουργήσω τα επιθυμητά αποτελέσματα, ακόμη και αν με φέρνουν σε δύσκολη θέση. Ας αρχίσω να αντιδράω γρήγορα και με αποφασιστικότητα στα σημάδια και τα γεγονότα, τη στιγμή που συμβαίνουν και η ζωή γίνεται ευκολότερη έχοντας καλύτερα αποτελέσματα, εσωτερικά και εξωτερικά

Η συνταγή είναι απλή. Ότι έχει αποτέλεσμα να το κάνω περισσότερο και ότι δεν έχει λιγότερο και να δοκιμάσω νέες συμπεριφορές για να δω αν παράγουν καλύτερα αποτελέσματα.

Στη ζωή δεν πληρώνομαι γι’ αυτά που γνωρίζω, αλλά γι’ αυτά που κάνω. Υπάρχει ένα παλιό αξίωμα της επιτυχίας που λέει: «Το σύμπαν ανταμείβει τις πράξεις». Παρόλο που η αρχή αυτή είναι τόσο απλή και αληθινή, είναι εκπληκτικό πόσο πολλοί «βαλτώνουμε» αναλύοντας, προγραμματίζοντας και οργανώνοντας, όταν αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε πραγματικά είναι να ενεργήσουμε.

Για να πετύχω, πρέπει να είμαι σαφώς προσανατολισμένος προς τη δράση. Μόλις δημιουργήσω ένα όραμα, θέσω στόχους, τους διαιρέσω σε μικρά βήματα, οραματιστώ και επιβεβαιώσω την επιτυχία μου, επιλέξω να πιστέψω στον εαυτό μου και στα όνειρα μου, είναι ώρα να ενεργήσω. Γράφομαι στο μάθημα, αποκτώ την απαραίτητη κατάρτιση, κάνω τα τηλεφωνήματα πώλησης που πρέπει, καλώ το ταξιδιωτικό μου πρακτορείο, αρχίζω να γράφω το βιβλίο μου, αρχίζω να αποταμιεύω για την προκαταβολή του σπιτιού μου, γράφομαι στο γυμναστήριο, κάνω μαθήματα πιάνου ή… γράφω την πρόταση που πρέπει να υποβάλω. Ας μάθω να υπηρετώ την πραγματικότητα αντί να τη ξεπερνάω.

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε τη φράση: “…Έτοιμοι, Στοχεύσατε, Πυρ…”. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί περνούν τη ζωή τους στοχεύοντας χωρίς να πυροβολήσουν ποτέ. Πάντοτε ετοιμάζονται και προσπαθούν να το κάνουν τέλεια. Ο ταχύτερος τρόπος για να χτυπήσω ένα στόχο είναι να πυροβολήσω –αλλάζοντας τη φράση σε: “…Έτοιμοι, Πυρ, Στοχεύσατε, …”- να δω που χτύπησε η σφαίρα και έπειτα να προσαρμόσω το σημάδι μου αναλόγως. Αν η σφαίρα πέρασε 5 εκατοστά πάνω από το στόχο, στοχεύω λίγο χαμηλότερα και πυροβολώ και πάλι. Έπειτα βλέπω που χτύπησε. Συνεχίζω να πυροβολώ και να προσαρμόζω το σημάδι μου. Σύντομα θα χτυπήσω το κέντρο του στόχου. Το ίδιο ισχύει για οποιονδήποτε άλλο στόχο.

«…Αν το πλοίο σας δεν φτάνει ποτέ στο λιμάνι, κολυμπήστε για να το συναντήσετε…»

Βιβλιογραφία

• Χόρχε Μπουκάϊ. Ο Δρόμος της ευτυχίας

• Canfield, Jack. (2002) Αλάνθαστη στρατηγική για κάθε σου επιθυμία

• Goleman, Daniel. (1995). Emotional Intelligence: Why it Can Matter More than IQ. New York: Bantam Books.

• Goleman, Daniel. (1998). Working with Emotional Intelligence. New York: Bantam Books.

Πηγή: https://www.omorfizoi.gr