Αγαπητός και γνωστός στην τοπική κοινωνία, για την κλίση του προς τη θάλασσα και το ψάρεμα, την ΑΕΚ και τον Αθλητικό Όμιλο Περαχώρας, είναι ο Βασίλης Μ. Παπαϊωάννου, γιος του αείμνηστου Μιχάλη (Λάκη) και της Μεταξίας και εγγονός των αείμνηστων Βασίλη και Τασούλας Παπαϊωάννου, της οποίας το όνομα φέρει η αδελφή του.
Όταν μιλάς μαζί του, είναι ήρεμος και χαμογελαστός. Σε κερδίζει ο αυθορμητισμός, η ειλικρίνειά του και ο τρόπος που σκέπτεται. Τα λεγόμενά του για τη θάλασσα και το ψάρεμα σε εντυπωσιάζουν, αφού στα λόγια του διακρίνεις τη λατρεία και τον σεβασμό προς τη φύση και το περιβάλλον.
Με υπερηφάνεια αναφέρεται στην περιοχή του Ηραίου, στον παππού του και στον πατέρα του, οι οποίοι, ψαρεύοντας, όργωναν τον Κορινθιακό Κόλπο, θεωρώντας, όχι άδικα, ότι κι αυτός συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση.
Μια παράδοση στην οποία έχει δώσει και το δικό του στίγμα ο αδελφός του αείμνηστου πατέρα του, ο θείος του Δημήτρης (Τάκης), ο οποίος άσκησε το επάγγελμα του ναυτικού, για κάποια χρόνια, στο παρελθόν.
Ο Βασίλης ήταν ένας από τους εκφραστές του συνθήματος που είχε ακουστεί πριν έξι χρόνια: ''ΑΟΠ σε χόρτο παίζεις με την Πόρτο''!
Απογοητευμένος από τη σημερινή κατάσταση του γηπέδου της Περαχώρας, ελπίζει πως κάποια ημέρα το σύνθημα αυτό θα γίνει πραγματικότητα.
Κινείται, ως επί το πλείστον, καθημερινά μεταξύ Περαχώρας και Λίμνης Ηραίου, ξυπνώντας από τα χαράματα.
Σε κάποιες περιπτώσεις τροφοδοτεί το facebook με φωτογραφίες από την ανατολή του ήλιου, το ηλιοβασίλεμα και τη σιγαλιά της Λίμνης, όπως εκείνος τα βιώνει και τα αποθανατίζει.
Η ψαρόβαρκά του ''ΤΡΙΤΩΝ''- ένα όνομα που επέλεξε ο αείμνηστος πατέρας του- αποτελεί για τον Βασίλη το alter ego του και είναι αγκυροβολημένη στο λιμανάκι, το οποίο βρίσκεται μπροστά από την επιχείρηση-εστιατόριο των γονέων του ''BLUE LAKE'', που κατασκευάστηκε και λειτούργησε πριν 50 περίπου χρόνια, αλλά σήμερα έχει παύσει να λειτουργεί.
Το εστιατόριο ''BLUE LAKE"
Ένα εστιατόριο συνδεδεμένο με υπέροχες αναμνήσεις από τα εφηβικά χρόνια του συντάκτη του παρόντος αφιερώματος, αφού η οικογένειά του είχε στενούς φιλικούς δεσμούς με την οικογένεια του Βασίλη. Μάλιστα, στο συγκεκριμένο εστιατόριο, έκανε και τα πρώτα του βήματα, ως εργαζόμενος.
Επιπλέον, μικρός απολάμβανε την παραδοσιακή και πεντανόστιμη ψαρόσουπα ''κακαβιά'', την οποία έφτιαχνε ο παππούς του στο σπιτάκι, που χρησιμοποιούσε και βρισκόταν τότε, σε άλλη μορφή, στην είσοδο του διαύλου.
Η διέλευση του Βασίλη, από τον δίαυλο της Λίμνης, που την ενώνει με τον Κορινθιακό Κόλπο, αποτελεί συνήθεια και τυπική διαδικασία. Έστω κι αν η στάθμη των υδάτων της Λίμνης και του διαύλου είναι πολύ χαμηλή, εκείνος με δεξιοτεχνία φεύγει από την αγκαλιά της κι ανοίγεται στον Κορινθιακό, για να ανταμώσει τα δελφίνια.
Ο τρόπος ζωής, που έχει επιλέξει, τον εκφράζει απόλυτα και αναφορικά με την επαναλειτουργία του εστιατορίου, δεν ανοίγει τα χαρτιά του αλλά απαντά λακωνικά πως ''υπάρχουν κάποιες σκέψεις, μη ανακοινώσιμες προς το παρόν''.
Ο Βασίλης γνωρίζει ότι αυτό που κάνεις πρέπει να σε εκφράζει και να το απολαμβάνεις, με την καρδιά σου, κάθε στιγμή, γιατί έτσι αντιλαμβάνεσαι την αξία της δημιουργικότητας και την ομορφιά της καθημερινότητας.
Βασίλη, καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνεις στη ζωή σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.