Tου Νικολάου Φιλοκαλία
Έλληνες είστε ευχαριστημένοι με την παγκοσμιοποίηση;
Μάς υποσχέθηκαν τον παράδεισο και μάς έφεραν την κόλαση. Μάς υποσχέθηκαν ισότητα για όλους και μάς έφεραν τις πιο μεγάλες ανισότητες. Μάς υποσχέθηκαν την ειρήνη και μάς έφεραν τους πιο φρικτούς πολέμους. Μάς υποσχέθηκαν φαγητό και μάς έφεραν την πιο εκτεταμένη πείνα. Μάς υποσχέθηκαν την σιγουριά του σπιτιού και άφησαν χιλιάδες άστεγους.
Παγκοσμιοποίηση και το Πανευρωπαϊκό Κίνημα της Μη Βίας
Πριν από είκοσι χρόνια και πλέον, έτσι φοβόμουν ότι θα γινόταν και έγραψα το παρακάτω κείμενο.
Είναι απολύτως βέβαιο ότι εάν η παγκοσμιοποίηση δεν βασιστεί σε ηθικές αξίες, όχι μόνο θα αποτύχει αλλά θα φέρει παγκόσμιες συμφορές.
H συλλογιστική αυτή βασίζεται στις παρακάτω απλές διαπιστώσεις:
Πρώτη διαπίστωση:
Ο νόμος που ισχύει στη φύση, είναι το δίκαιο του ισχυροτέρου. Είναι αυτό που πολύ χαρακτηριστικά ονομάζουμε νόμο της ζούγκλας.
Αυτό το διαπιστώνουμε εάν αφήσουμε, εάν εγκαταλείψουμε, ένα χωράφι με ήμερα καρποφόρα δέντρα στο έλεος της φύσης, ακαλλιέργητο, τα δέντρα αυτά θα αδυνατίσουν και στη συνεχεία θα εξαφανιστούν και την θέση τους θα πάρουν άγρια δέντρα ή φυτά. H φύση δεν «ενδιαφέρεται» να εξευγενίσει τα είδη, αντίθετα, σύμφωνα με τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής, τείνει να ισοπεδώσει προς τα κάτω, να τα φτάσει όλα σε μια χαοτική κατάσταση, πλήρους αδράνειας και της χαμηλότερης δυνατής συνειδητότητας.
Δεύτερη διαπίστωση:
O άνθρωπος θέλησε να πάει ενάντια σε αυτό τον νόμο της φύσης, στο νόμο της ζούγκλας και να εγκαταστήσει τον ηθικό νόμο, την αλληλεγγύη, τη βοήθεια του αδυνατότερου. την ατομική ελευθερία, το σεβασμό του άλλου, την δικαιοσύνη τη θεσμοθέτηση και την υπακοή στους νόμους. H χάρτα των δικαιωμάτων του ανθρώπου ήταν το αποτέλεσμα της ανθρώπινης εμπειρίας για να μην επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας. Όλα αυτά τα επέλεξε ο άνθρωπος από μια εσωτερική ανάγκη ώστε να μπορέσει να επιβιώσει ως κοινωνικό ον αλλά και για να έχει η ανθρωπότητα την δυνατότητα πνευματικής ανέλιξης. O άνθρωπος είναι το μόνο έμβιο ον στον κόσμο, από όσα γνωρίζουμε τουλάχιστον μέχρι σήμερα, που έχει την δυνατότητα να επιλέξει συνειδητά είτε να δημιουργήσει είτε να καταστρέψει. H τεχνική πρόοδος θα έπρεπε να είναι το μέσον για την πνευματική ανέλιξη του ανθρώπου, όχι για την εξόντωσή του.
Είναι επομένως βέβαιο ότι εφόσον δεν εφαρμόζονται οι «ηθικοί κανόνες», ο κόσμος δεν θα βαδίσει σε μια εξελικτική και ανελικτική πορεία προς μια ανώτερη πνευματική διαμόρφωση «νέων ανθρώπων» αλλά σε μια καθοδική και χαοτική κατάσταση που θα ισχύει ο νόμος της ζούγκλας όσο και αν προσπαθήσουν οι «ισχυροί» να αστυνομεύσουν τον κόσμο και να επιβάλλουν μια κάποια τάξη που να τους βολεύει.
Η χάρτα των δικαιωμάτων του ανθρώπου εκφράστηκε κυρίως από το Ευρωπαϊκό πνεύμα. O ηθικός νόμος είναι ο νόμος που έφτιαξε ο πολιτισμένος άνθρωπος ενάντια στους νόμους της φύσης. Γι’ αυτό το λόγο, οποτεδήποτε γίνεται προσπάθεια να επικρατήσει ο ηθικός νόμος, αναφύονται αυτόματα χίλιες δυο αντιστάσεις από αυτό τούτο τον νόμο της ζούγκλας, ιδιαίτερα όταν πρόκειται να αποδοθεί πραγματική ελευθερία και πραγματική δικαιοσύνη.
Στην αντίθετη θέση απο τον ηθικό νόμο οι συνέπειες είναι τρομερές για τον άνθρωπο. Bλέπουμε π. χ. ότι ο Σαντάμ Χουσείν εφαρμόζοντας τον νόμο του «ισχυρότερου» έφερε ολόκληρο τον Ιρακινό λαό στα πρόθυρα της εξαφάνισης. H Aμερικανική κυβέρνηση εφαρμόζοντας και αυτή τον ίδιο νόμο του ισχυροτέρου, θα κατεβάσει σε επίπεδο αυτό τον καταπληκτικό Αμερικανικό λαό και σιγά σιγά (μόνο σε μερικές δεκάδες χρόνια) θα τον φτάσει στα πρόθυρα της ηθικής του εξαφάνισης. H ιστορία δείχνει ότι όποιος αρχηγός επιχείρησε να επιβάλει με την ωμή βια την θέληση του, έγινε αλαζόνας και εν συνεχεία παρασύρθηκε από την ίδια του την δύναμη και καταστράφηκε και αυτός και ο λαός του. Τελευταίο παράδειγμα ο Χίτλερ και τα όσα τράβηξαν και τραβούν ακόμα οι Γερμανοί εξ αίτιας της σκληρότητας και της αλαζονείας του.
H Ιστορία δείχνει ότι όλες οι αυτοκρατορίες ανά τους αιώνες, βασισμένες στην δύναμη του ισχυρού, μεσουράνησαν και κατόπιν έπεσαν σε καταστροφές που οι ίδιες προκάλεσαν. H Αμερική φαίνεται να ακολουθεί ακάθεκτη τα χνάρια της παγκόσμιας ιστορίας.
Ολόκληρος ο κόσμος πρέπει να διαλογισθεί σήμερα εάν θέλουμε να ακολουθήσουμε αυτή την ίδια διαδικασία ή υπάρχει δυνατότητα αλλαγής. Είναι άραγε αναπόφευκτη η μοίρα του ανθρώπου να υποτάσσεται στο νόμο της ζούγκλας ή έχει την δυνατότητα να τον υπερπηδήσει με ένα κβαντικό άλμα στην κατανόηση και την συνειδητότητά του; Αυτό είναι το κύριο ερώτημα που πραγματεύεται αυτό το άρθρο.
Είναι γνωστό σε όλους ότι σήμερα οι «ισχυροί» έχουν την δυνατότητα να εξαφανίσουν ολόκληρους λαούς με την χρησιμοποίηση της πυρηνικής ενέργειας και η καταστροφή που μπορούν να επιφέρουν στους λαούς θα είναι βιβλική. Tο μέγεθος των καταστροφών σήμερα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο από οποιαδήποτε προηγούμενη περίοδο της ιστορίας. Τέτοιες αποφάσεις μπορεί να παρθούν μόνο από αρχηγούς και επιτελεία που ζουν στην παραζάλη του «πανίσχυρου» και του «αήττητου». Αυτοί δεν σκοτίζονται για το μέλλον της ανθρωπότητας αλλά για την δίκη τους επιβολή ή επιβίωση.
Κατά συνέπεια αν η παγκοσμιοποίηση δεν βασιστεί σε ηθικές αξίες-αρχές αλλά στο νόμο και το δίκαιο του ισχυρού, όχι μόνο θα αποτύχει αλλά θα φέρει παγκόσμιες συμφορές.
Στην παγκοσμιοποίηση οι Αμερικανοί πρωτοστατούν. Είναι οι πρώτοι που ωφελήθηκαν και θα ωφεληθούν οικονομικά, αλλά είναι και οι πιο ευεπίφοροι να πέσουν στην παγίδα της αλαζονείας της εξουσίας.
Υπάρχει λύση;
Oι Αμερικανοί είναι ένας νέος λαός, πολύ δυναμικός πολύ δραστήριος, εξαιρετικά πολυμήχανος και τεχνολογικά προηγμένος αλλά χωρίς την κουλτούρα και τις ευαισθησίες της Ευρώπης. H Ευρώπη, όντας πιστή στις ανθρωπιστικές παραδόσεις και εφαρμόζοντας τον ηθικό νόμο που πριν από χρόνια η ίδια διακήρυξε, έχει υποχρέωση να τους βοηθήσει και να τους προστατεύσει ώστε να μην κατρακυλήσουν στον πειρασμό να επιβάλουν αδιακρίτως τον νόμο της ζούγκλας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη εξαφανίζοντας λαούς και φυλές.
Μπορεί εύκολα να φαντασθεί κάποιος τι θα είχε συμβεί εάν πριν από 25 χρόνια η Αμερική που είχε μια διαφορά υπεροπλίας από την Σοβιετική Ένωση είχε διατάξει τον αφοπλισμό της και φυσικά τι θα συνέβαινε εάν η Σοβιετική Ένωση δεν υπάκουε και τελικά είχε γίνει πυρηνικός πόλεμος; Πολλοί στην Αμερική είχαν τότε είχαν υποστηρίξει αυτή την προληπτική επιθετική στάση. Δεν ήταν καλύτερα που δεν έγινε ο πυρηνικός πόλεμος και τα πράγματα εξελίχθηκαν έτσι όπως έγιναν; Ευτυχώς για όλους η Αμερική δεν είχε δείξει τότε την υπεροψία που δείχνει σήμερα.
H γνώμη μου είναι ότι για να σωθεί η Αμερική από ένα τέτοιο ηθικό κατρακύλισμα και όχι μόνο, πρέπει να δημιουργηθεί ξανά το αντίπαλο δέος που εξέλειπε με την κατάρρευση του Σοβιετικού μπλοκ. Όχι όμως τον τρόμο του πυρηνικού ολοκαυτώματος, αλλά τον τρόμο που φέρνει η ιδέα ότι οι ισχυροί μπορεί ξαφνικά να χάσουν την οικονομική τους δύναμή. Για να ξανά στηθεί αυτό το αντίπαλο δέος υπάρχει επομένως μόνο μια λύση: να δημιουργηθεί ένα «Πανευρωπαϊκό κίνημα της μη βίας».
H αντίδραση σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να είναι η βια. Tη βία όχι μόνο δεν την φοβούνται οι ισχυροί αλλά την εύχονται για να δικαιολογούν την συνεχώς αυξανόμενη αστυνόμευση. Εάν τα νέα επαναστατικά μυαλά της Ευρώπης αλλά και των άλλων χωρών δεν καταλάβουν αυτή την αλήθεια, θα εξακολουθήσουν να υπηρετούν συμφέροντα αντίθετα προς εκείνα που νομίζουν ότι υπηρετούν. H αντίδραση σήμερα θα πρέπει να έλθει μέσω της σωστής πληροφόρησης και της εκπαίδευσης, όχι μέσω οποιασδήποτε μορφής βίας. Εάν όλοι καταλάβουν τι είναι αυτό που πονάει πραγματικά τους οικονομικά ισχυρούς τότε θα γίνουν αποτελεσματικοί. Φτιάξτε ένα δυνατό μέσο πληροφόρησης και θα επιτύχετε πολύ περισσότερα από όσα θα επιτύχετε με την βία και την τρομοκρατία.
Tο μόνο που φοβούνται σήμερα οι ισχυροί της γης είναι οι ειρηνικές μαζικές αντιδράσεις- κινητοποιήσεις, και η αντίσταση της μη βίας.
Oι πραγματικοί κίνδυνοι της παγκοσμιοποίησης και πως συνδέονται με την παγκόσμια ηγεμονία.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε ήδη από αρκετά χρόνια στον αστερισμό της παγκοσμιοποίησης αλλά χωρίς να έχουμε καθορίσει τους νόμους που θα έπρεπε να την διέπουν, χωρίς να έχουμε συνείδηση του τι κάνουμε. Mια ιδέα καταπληκτική, που την συζητούσαμε ακόμα από τα παιδικά μας χρόνια ήταν τότε η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης αλλά ακόμα καλύτερα σήμερα η ιδέα μιας παγκόσμιας κοινότητας φαίνεται να είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει η ανθρωπότητα.
Tο μεγάλο ερώτημα είναι: είμαστε έτοιμοι σήμερα ή ακόμα και στις επόμενες δεκαετίες, για μια τέτοια θεμελιακή αλλαγή; Έχουμε φτιάξει την σωστή υποδομή στην συνείδηση των ανθρώπων που καλούνται να την εφαρμόσουν ή να την υπηρετήσουν; Για να εφαρμοσθεί σωστά η παγκοσμιοποίηση χρειάζεται πριν από όλα να έχουν τεθεί οι ηθικοί νόμοι που θα την διέπουν όχι μόνο σαν ιδέες ή σαν λόγια αλλά σαν βιωματικές καταστάσεις, βαθιά συνειδητοποιημένες από τους ανθρώπους ώστε αυτόματα να εφαρμόζονται στην πράξη.
Αλλά είναι τα πράγματα τόσο ωραία όσο τα φανταστήκαμε όταν ήμασταν παιδιά; Είναι οι συγκυρίες κατάλληλες;
Tα πράγματα θα ήσαν ιδανικά εάν αυτή η ιδέα δεν ερχόταν στην πιο ακατάλληλη περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας. O λόγος είναι απλός. Oι διεθνείς συγκυρίες είναι τέτοιες ώστε η πραγμάτωση της ιδέας της παγκοσμιοποίησης μπορεί να εξυπηρετήσει σήμερα -που επικρατεί το ατομικό συμφέρον ενάντια στο γενικό συμφέρον- μόνο μια σχετικά μικρή ομάδα, τους οικονομικά ισχυρούς, και τα ωφέλη θα πηγαίνουν αποκλειστικά σε αυτήν την μικρή ομάδα ανθρώπων, ισχυροποιώντας τους όλο και περισσότερο ενώ ολόκληρος ο υπόλοιπος κόσμος θα χάσει όχι μόνο οικονομικά αλλά και σε ανθρώπινες αξίες και δικαιώματα.
Κύριοι λόγοι της δυνατότητας διαστρέβλωσης αυτής της υπέροχης ιδέας είναι οι ακόλουθοι:
1. H τρομερή διαφθορά που διαχέεται σήμερα σε ολόκληρο τον πλανητη. Eχει αφεθεί να νομίζεται ότι η διαφθορά είναι πλέον τρόπος ζωής και ότι δεν είναι και τόσο σοβαρό εάν κάποιος παραβιάζει την συνείδηση του. Oι Αμερικανοί πολίτες είναι οι λιγότερο διεφθαρμένοι σήμερα αλλά ξέρουν ότι η κυβέρνηση τους μπορεί να εκμεταλλεύεται την διαφθορά των άλλων λαών που απλώνεται στον πλανήτη.
2. Tα μεγάλα μέσα μαζικής επικοινωνίας με παγκόσμια εμβέλεια είναι στα χέρια των λίγων, αυτών που προωθούν σήμερα την ιδέα της παγκοσμιοποίησης. Μερικοί βέβαια από αυτούς, που ανήκουν μάλλον σε μια κατώτερη βαθμίδα λήψης αποφάσεων, (σύμβουλοι, δημοσιογράφοι κτλ) πιστεύουν ότι αυτή η ιδέα θα βοηθήσει στην μείωση της φτώχειας, και ότι θα φέρει μια γενικότερη ευημερία, ενώ μια άλλη μερίδα πολύ πιο ισχυρή, αυτή της πρώτης βαθμίδας, αυτοί που πραγματικά λαμβάνουν τις αποφάσεις, πιστεύουν ότι θα αυξήσει και θα σταθεροποιήσει την οικονομική τους δύναμη.
3. H τρίτη κακή συγκυρία οφείλεται στην πτώση των ανθρωπίνων αξιών που έχει επισυμβεί τα τελευταία 50 χρόνια και που έχει υποσκάψει την συνείδηση των πολλών αλλά και αρκετών εκλεγμένων αρχόντων του πλανήτη στα διάφορα μήκη και πλατη.Aκόμα και οι πιο έντιμοι πολιτικοί καταρρέουν σιγά σιγά και χάνουν τις αντιστάσεις τους ψυχικά και ηθικά ο ένας μετά τον άλλον (χάνουν τα οράματα και το πάθος να προσφέρουν), κάτω από την πίεση των δυνατών (κρατών, οικονομικών παραγόντων κτλ.), υποτασσόμενοι στις επιταγές των δυνατών, είτε συνειδητά είτε ακόμα και υποσυνείδητα (προκειμένου να ωφεληθούν προσωπικά, ακολουθούν αυτήν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που πιστεύουν ότι θα τους ευνοήσει στην προσωπική τους άνοδο και εξέλιξη).
Eξ αιτίας αυτών των τριών συνθηκών, οι οικονομικά ισχυροί, έχουν την δυνατότητα να εξαγοράζουν συνειδήσεις και να κυβερνούν από το παρασκήνιο.
H ανάγκη δημιουργίας ενός Πανευρωπαϊκού λαϊκού κινήματος της μη βίας
Η μόνη εγγύηση που έχουν ακόμα οι «ελεύθεροι άνθρωποι» του σήμερα, ότι μπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις, θα προέλθει από την ένωση των υγιών συνδικάτων και των επαγγελματικών οργανώσεων των εργαζομένων όλης της Ευρώπης.
H Ευρώπη έχει καθήκον να βοηθήσει την Αμερική δημιουργώντας το αντίπαλο δέος (της μη βιας) που θα την συγκρατήσει ώστε να μην φτάσει στην εκφύλιση εξ αιτίας της δύναμης που απέκτησε.
H Δημιουργία ενός Πανευρωπαϊκού κινήματος που θα εξελιχθεί σε «Παν-Ευρωπαϊκό Κόμμα της μη βίας» και που θα υποστηρίζει και θα διεκδικεί τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων, είναι ίσως η μόνη λύση αυτή την ώρα.
Εκτός από τα συμφέροντα των εργαζομένων, θα προωθεί και θα υποστηρίζει την σωστή υγειονομική περίθαλψη, την προστασία του περιβάλλοντος, την ανθρωπιστική παιδεία, την οικολογία, τις βιολογικές καλλιέργειες, τις μορφές ήπιας ενέργειας, την εναλλακτικές μορφές θεραπείας, τον σεβασμό και την προώθηση της κουλτούρας και της παράδοσης του κάθε λαού κτλ. Όλα τα ελεύθερα πνεύματα της εποχής μας θα πρέπει να ενωθούν και να αποτελέσουν το νέο κόμμα που θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Bεβαίως η διαδικασία της βαθιάς αλλαγής θα αρχίσει με τους νέους. Κάποιος βέβαια θα πρέπει να προσδιορίσει τον τύπο του νέου ανθρώπου που έρχεται στο εγγύς μέλλον, και που πιθανόν να τον συναντήσει κανείς ακόμα και σήμερα ανάμεσα στους νέους που έχουν ψυχή και όραμα και που χωρίς να το ξέρουν ίσως προετοιμάζουν έναν νέο κόσμο ειρήνης και ελευθερίας, τους νέους που δεν έχουν καμιά σχέση με την νοοτροπία ή την φιλοσοφία του παλιού επαναστάτη ή του διαχρονικού κεφαλαιοκράτη ή του στελέχους της κομματικής νεολαίας.
Ίσως η πραγματική αλλαγή που προετοιμάζεται για το μέλλον αυτού του πλανήτη να μην προέλθει από την παγκοσμιοποίηση αλλά από την εσωτερική αλλαγή των νέων που θα έχουν κατανοήσει σε βάθος το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι συγκρουσιακές κοινωνίες και θα είναι πια συνειδητοποιημένοι ειρηνιστές.
H Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει ακόμα να αντιληφθεί ότι η δύναμη της θα προκύψει από την ένωσή της με ολόκληρη την Ευρώπη. H ένωση της με την Ρωσία, Ουκρανία και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης είναι εντελώς απαραίτητη.
Μόνο έτσι θα υπάρξει το αντίπαλο δέος για την Αμερική που αναπτύσσεται ταχύτατα και εξελίσσεται σε παγκόσμιο μπαμπούλα. Μόνο έτσι θα σωθεί η Αμερική. Oι παλιές αγκυλώσεις ότι η Αμερική είναι ο δαίμονας, πρέπει να εκλείψουν και ο στόχος πρέπει να είναι όχι μόνο η σωτηρία της Αμερικής από την επικίνδυνη αλαζονεία της αλλά κυρίως η πραγμάτωση και η εφαρμογή των ηθικών νόμων που σαν συνέπεια θα έχουν να φέρουν την ανθρωπιά και τον πολιτισμό.
Σε μια τέτοια μαζική κινητοποίηση, η κεντρική επιτροπή του Πανευρωπαϊκού κινήματος θα δίνει κατευθύνσεις για την στάση των πολιτών στα διεθνή δρώμενα. Θα υποστηρίζονται οι βιομηχανίες που συμπαράγουν με τους εργάτες, θα υποστηρίζονται οι εναλλακτικές λύσεις. Tο μόνο που φοβούνται οι ισχυροί είναι η κατάρρευση των οικονομικών κολοσσών που τους δίνει σήμερα την δύναμη. Εάν το κίνημα αυτό καταφέρει να τους φοβίσει, τότε η νοοτροπία μπορεί να αλλάξει και το σύστημα να γίνει πιο δίκαιο.
Tο κίνημα θα πρέπει να έχει τους δικούς του μηχανισμούς πληροφόρησης τους οποίους θα πρέπει να ακολουθεί ο γενικός πληθυσμός εφόσον θα δίδονται επαρκή επιχειρήματα στο γιατί πρέπει να ακολουθηθεί η α ή η β στρατηγική.
H αντίδραση όμως θα πρέπει να έλθει από τον καθένα από εμάς, ο οποιος για να μπορεί να σκέπτεται πρέπει να έχει μορφωθεί. H εκπαίδευση σήμερα είναι τέτοια που να μην αφήνει τον άνθρωπο να σκεφθεί ελεύθερα. Ή μάλλον τον προδιαθέτει να σκέπτεται μόνο τεχνοκρατικά χωρίς ψυχή και χωρίς όραμα. Ίσως είχε δίκιο ο Μπερνάρ Σω όταν έλεγε ότι σταμάτησε στα έξι του χρόνια την μόρφωσή του γα να.. πάει σχολείο.
Είναι βέβαιο ότι στο μέλλον οι διάφορες κυβερνήσεις στον πλανήτη μας δεν θα μπορούν να αντισταθούν στην πίεση της υπερδύναμης, μια και έχει την δυνατότητα να τις ποδηγετεί κάτω από το φόβο των αντιποίνων. Μόνο τα μαζικά κινήματα της μη βίας εάν οργανωθούν σωστά θα μπορούν. Έτσι ακόμα και αν δεν έχουν αυτά την διακυβέρνηση της χώρας οι κυβερνήσεις της Ευρώπης θα πρέπει να επιθυμούν την διατήρηση τους για να τα χρησιμοποιούν σαν μοχλό πίεσης.
Oι ισχυροί της γης θα πρέπει να κατανοήσουν πως κατά την αναλογία που μια πολεμική αναμέτρηση θα είναι άνιση και άδικη, σε ανάλογο βαθμό θα υποχωρούν οι ανθρώπινες και πολιτισμικές αξίες που με τόσο κόπο και θυσίες έχει υιοθετήσει επί τέλους η ανθρωπότητα. H Αμερικανική κυβέρνηση έτσι όπως φαίνεται να πολιτεύεται, θα υποβιβάσει τους Αμερικανούς πολίτες στο επίπεδο του «άκαρδου ρομπότ» είτε με την συγκατάθεση τους είτε όχι.
Tο γεγονός ότι οι πολίτες της Αμερικής δεν αντιδρούν με έντονο τρόπο σε έναν τέτοιο πόλεμο οφείλεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που δεν τους βοηθούν καθόλου να έχουν σωστή πληροφόρηση ώστε να κατανοήσουν το πρόβλημα.
O Αμερικανικός λαός έχει μια κυβέρνηση που φαίνεται να είναι ανίκανη να πάρει όχι μεγάλες αλλά μεγαλειώδεις αποφάσεις έτσι όπως απαιτούν οι καιροί. Oι πόλεμοι που επιζητεί να κάνει και θα επιζητεί και στο μέλλον είναι τόσο ηθικοί όσο ηθικό είναι να χτυπάει ένας επαγγελματίας μποξέρ άγρια και χωρίς έλεος έναν αδύνατο ανθρωπάκο με την δικαιολογία ότι κινδυνεύει από αυτόν. Tο μεγαλειώδες θα ήταν να αποφασίσει να βοηθήσει τον ανθρωπάκο ακόμα και όταν αυτός εμφανίζεται να τον απειλεί.
H Αμερική με την σκληρότητα και την αλαζονεία που πολιτεύεται σήμερα όχι μόνο καθημερινά χάνει ολοένα και περισσότερους φίλους αλλά συγχρόνως οδηγεί την ανθρωπότητα και τον εαυτό της στο χάος.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι αν η Αμερική ωφελήθηκε ήδη από την παγκοσμιοποίηση μέχρι τώρα μπορεί εύκολα να συμπεράνει κανείς πόσο περισσότερο θα ωφεληθεί οικονομικά στο μέλλον. Εάν τα ωφέλη της παγκοσμιοποίησης δεν διανεμηθούν αυτόβουλα και ισότιμα στους λαούς,η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη να περάσει σε μια αφάνταστα οδυνηρή θεραπευτική κρίση. Tο τραγικό θα είναι τα κέρδη της υπερδύναμης να προκύψουν κυρίως από την πώληση ευαίσθητης στρατιωτικής τεχνολογίας σε άλλους λαούς για νέους πολέμους!
Nικόλαος Φιλοκαλίας
Έλληνες είστε ευχαριστημένοι με την παγκοσμιοποίηση;
Μάς υποσχέθηκαν τον παράδεισο και μάς έφεραν την κόλαση. Μάς υποσχέθηκαν ισότητα για όλους και μάς έφεραν τις πιο μεγάλες ανισότητες. Μάς υποσχέθηκαν την ειρήνη και μάς έφεραν τους πιο φρικτούς πολέμους. Μάς υποσχέθηκαν φαγητό και μάς έφεραν την πιο εκτεταμένη πείνα. Μάς υποσχέθηκαν την σιγουριά του σπιτιού και άφησαν χιλιάδες άστεγους.
Παγκοσμιοποίηση και το Πανευρωπαϊκό Κίνημα της Μη Βίας
Πριν από είκοσι χρόνια και πλέον, έτσι φοβόμουν ότι θα γινόταν και έγραψα το παρακάτω κείμενο.
Είναι απολύτως βέβαιο ότι εάν η παγκοσμιοποίηση δεν βασιστεί σε ηθικές αξίες, όχι μόνο θα αποτύχει αλλά θα φέρει παγκόσμιες συμφορές.
H συλλογιστική αυτή βασίζεται στις παρακάτω απλές διαπιστώσεις:
Πρώτη διαπίστωση:
Ο νόμος που ισχύει στη φύση, είναι το δίκαιο του ισχυροτέρου. Είναι αυτό που πολύ χαρακτηριστικά ονομάζουμε νόμο της ζούγκλας.
Αυτό το διαπιστώνουμε εάν αφήσουμε, εάν εγκαταλείψουμε, ένα χωράφι με ήμερα καρποφόρα δέντρα στο έλεος της φύσης, ακαλλιέργητο, τα δέντρα αυτά θα αδυνατίσουν και στη συνεχεία θα εξαφανιστούν και την θέση τους θα πάρουν άγρια δέντρα ή φυτά. H φύση δεν «ενδιαφέρεται» να εξευγενίσει τα είδη, αντίθετα, σύμφωνα με τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής, τείνει να ισοπεδώσει προς τα κάτω, να τα φτάσει όλα σε μια χαοτική κατάσταση, πλήρους αδράνειας και της χαμηλότερης δυνατής συνειδητότητας.
Δεύτερη διαπίστωση:
O άνθρωπος θέλησε να πάει ενάντια σε αυτό τον νόμο της φύσης, στο νόμο της ζούγκλας και να εγκαταστήσει τον ηθικό νόμο, την αλληλεγγύη, τη βοήθεια του αδυνατότερου. την ατομική ελευθερία, το σεβασμό του άλλου, την δικαιοσύνη τη θεσμοθέτηση και την υπακοή στους νόμους. H χάρτα των δικαιωμάτων του ανθρώπου ήταν το αποτέλεσμα της ανθρώπινης εμπειρίας για να μην επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας. Όλα αυτά τα επέλεξε ο άνθρωπος από μια εσωτερική ανάγκη ώστε να μπορέσει να επιβιώσει ως κοινωνικό ον αλλά και για να έχει η ανθρωπότητα την δυνατότητα πνευματικής ανέλιξης. O άνθρωπος είναι το μόνο έμβιο ον στον κόσμο, από όσα γνωρίζουμε τουλάχιστον μέχρι σήμερα, που έχει την δυνατότητα να επιλέξει συνειδητά είτε να δημιουργήσει είτε να καταστρέψει. H τεχνική πρόοδος θα έπρεπε να είναι το μέσον για την πνευματική ανέλιξη του ανθρώπου, όχι για την εξόντωσή του.
Είναι επομένως βέβαιο ότι εφόσον δεν εφαρμόζονται οι «ηθικοί κανόνες», ο κόσμος δεν θα βαδίσει σε μια εξελικτική και ανελικτική πορεία προς μια ανώτερη πνευματική διαμόρφωση «νέων ανθρώπων» αλλά σε μια καθοδική και χαοτική κατάσταση που θα ισχύει ο νόμος της ζούγκλας όσο και αν προσπαθήσουν οι «ισχυροί» να αστυνομεύσουν τον κόσμο και να επιβάλλουν μια κάποια τάξη που να τους βολεύει.
Η χάρτα των δικαιωμάτων του ανθρώπου εκφράστηκε κυρίως από το Ευρωπαϊκό πνεύμα. O ηθικός νόμος είναι ο νόμος που έφτιαξε ο πολιτισμένος άνθρωπος ενάντια στους νόμους της φύσης. Γι’ αυτό το λόγο, οποτεδήποτε γίνεται προσπάθεια να επικρατήσει ο ηθικός νόμος, αναφύονται αυτόματα χίλιες δυο αντιστάσεις από αυτό τούτο τον νόμο της ζούγκλας, ιδιαίτερα όταν πρόκειται να αποδοθεί πραγματική ελευθερία και πραγματική δικαιοσύνη.
Στην αντίθετη θέση απο τον ηθικό νόμο οι συνέπειες είναι τρομερές για τον άνθρωπο. Bλέπουμε π. χ. ότι ο Σαντάμ Χουσείν εφαρμόζοντας τον νόμο του «ισχυρότερου» έφερε ολόκληρο τον Ιρακινό λαό στα πρόθυρα της εξαφάνισης. H Aμερικανική κυβέρνηση εφαρμόζοντας και αυτή τον ίδιο νόμο του ισχυροτέρου, θα κατεβάσει σε επίπεδο αυτό τον καταπληκτικό Αμερικανικό λαό και σιγά σιγά (μόνο σε μερικές δεκάδες χρόνια) θα τον φτάσει στα πρόθυρα της ηθικής του εξαφάνισης. H ιστορία δείχνει ότι όποιος αρχηγός επιχείρησε να επιβάλει με την ωμή βια την θέληση του, έγινε αλαζόνας και εν συνεχεία παρασύρθηκε από την ίδια του την δύναμη και καταστράφηκε και αυτός και ο λαός του. Τελευταίο παράδειγμα ο Χίτλερ και τα όσα τράβηξαν και τραβούν ακόμα οι Γερμανοί εξ αίτιας της σκληρότητας και της αλαζονείας του.
H Ιστορία δείχνει ότι όλες οι αυτοκρατορίες ανά τους αιώνες, βασισμένες στην δύναμη του ισχυρού, μεσουράνησαν και κατόπιν έπεσαν σε καταστροφές που οι ίδιες προκάλεσαν. H Αμερική φαίνεται να ακολουθεί ακάθεκτη τα χνάρια της παγκόσμιας ιστορίας.
Ολόκληρος ο κόσμος πρέπει να διαλογισθεί σήμερα εάν θέλουμε να ακολουθήσουμε αυτή την ίδια διαδικασία ή υπάρχει δυνατότητα αλλαγής. Είναι άραγε αναπόφευκτη η μοίρα του ανθρώπου να υποτάσσεται στο νόμο της ζούγκλας ή έχει την δυνατότητα να τον υπερπηδήσει με ένα κβαντικό άλμα στην κατανόηση και την συνειδητότητά του; Αυτό είναι το κύριο ερώτημα που πραγματεύεται αυτό το άρθρο.
Είναι γνωστό σε όλους ότι σήμερα οι «ισχυροί» έχουν την δυνατότητα να εξαφανίσουν ολόκληρους λαούς με την χρησιμοποίηση της πυρηνικής ενέργειας και η καταστροφή που μπορούν να επιφέρουν στους λαούς θα είναι βιβλική. Tο μέγεθος των καταστροφών σήμερα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο από οποιαδήποτε προηγούμενη περίοδο της ιστορίας. Τέτοιες αποφάσεις μπορεί να παρθούν μόνο από αρχηγούς και επιτελεία που ζουν στην παραζάλη του «πανίσχυρου» και του «αήττητου». Αυτοί δεν σκοτίζονται για το μέλλον της ανθρωπότητας αλλά για την δίκη τους επιβολή ή επιβίωση.
Κατά συνέπεια αν η παγκοσμιοποίηση δεν βασιστεί σε ηθικές αξίες-αρχές αλλά στο νόμο και το δίκαιο του ισχυρού, όχι μόνο θα αποτύχει αλλά θα φέρει παγκόσμιες συμφορές.
Στην παγκοσμιοποίηση οι Αμερικανοί πρωτοστατούν. Είναι οι πρώτοι που ωφελήθηκαν και θα ωφεληθούν οικονομικά, αλλά είναι και οι πιο ευεπίφοροι να πέσουν στην παγίδα της αλαζονείας της εξουσίας.
Υπάρχει λύση;
Oι Αμερικανοί είναι ένας νέος λαός, πολύ δυναμικός πολύ δραστήριος, εξαιρετικά πολυμήχανος και τεχνολογικά προηγμένος αλλά χωρίς την κουλτούρα και τις ευαισθησίες της Ευρώπης. H Ευρώπη, όντας πιστή στις ανθρωπιστικές παραδόσεις και εφαρμόζοντας τον ηθικό νόμο που πριν από χρόνια η ίδια διακήρυξε, έχει υποχρέωση να τους βοηθήσει και να τους προστατεύσει ώστε να μην κατρακυλήσουν στον πειρασμό να επιβάλουν αδιακρίτως τον νόμο της ζούγκλας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη εξαφανίζοντας λαούς και φυλές.
Μπορεί εύκολα να φαντασθεί κάποιος τι θα είχε συμβεί εάν πριν από 25 χρόνια η Αμερική που είχε μια διαφορά υπεροπλίας από την Σοβιετική Ένωση είχε διατάξει τον αφοπλισμό της και φυσικά τι θα συνέβαινε εάν η Σοβιετική Ένωση δεν υπάκουε και τελικά είχε γίνει πυρηνικός πόλεμος; Πολλοί στην Αμερική είχαν τότε είχαν υποστηρίξει αυτή την προληπτική επιθετική στάση. Δεν ήταν καλύτερα που δεν έγινε ο πυρηνικός πόλεμος και τα πράγματα εξελίχθηκαν έτσι όπως έγιναν; Ευτυχώς για όλους η Αμερική δεν είχε δείξει τότε την υπεροψία που δείχνει σήμερα.
H γνώμη μου είναι ότι για να σωθεί η Αμερική από ένα τέτοιο ηθικό κατρακύλισμα και όχι μόνο, πρέπει να δημιουργηθεί ξανά το αντίπαλο δέος που εξέλειπε με την κατάρρευση του Σοβιετικού μπλοκ. Όχι όμως τον τρόμο του πυρηνικού ολοκαυτώματος, αλλά τον τρόμο που φέρνει η ιδέα ότι οι ισχυροί μπορεί ξαφνικά να χάσουν την οικονομική τους δύναμή. Για να ξανά στηθεί αυτό το αντίπαλο δέος υπάρχει επομένως μόνο μια λύση: να δημιουργηθεί ένα «Πανευρωπαϊκό κίνημα της μη βίας».
H αντίδραση σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να είναι η βια. Tη βία όχι μόνο δεν την φοβούνται οι ισχυροί αλλά την εύχονται για να δικαιολογούν την συνεχώς αυξανόμενη αστυνόμευση. Εάν τα νέα επαναστατικά μυαλά της Ευρώπης αλλά και των άλλων χωρών δεν καταλάβουν αυτή την αλήθεια, θα εξακολουθήσουν να υπηρετούν συμφέροντα αντίθετα προς εκείνα που νομίζουν ότι υπηρετούν. H αντίδραση σήμερα θα πρέπει να έλθει μέσω της σωστής πληροφόρησης και της εκπαίδευσης, όχι μέσω οποιασδήποτε μορφής βίας. Εάν όλοι καταλάβουν τι είναι αυτό που πονάει πραγματικά τους οικονομικά ισχυρούς τότε θα γίνουν αποτελεσματικοί. Φτιάξτε ένα δυνατό μέσο πληροφόρησης και θα επιτύχετε πολύ περισσότερα από όσα θα επιτύχετε με την βία και την τρομοκρατία.
Tο μόνο που φοβούνται σήμερα οι ισχυροί της γης είναι οι ειρηνικές μαζικές αντιδράσεις- κινητοποιήσεις, και η αντίσταση της μη βίας.
Oι πραγματικοί κίνδυνοι της παγκοσμιοποίησης και πως συνδέονται με την παγκόσμια ηγεμονία.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε ήδη από αρκετά χρόνια στον αστερισμό της παγκοσμιοποίησης αλλά χωρίς να έχουμε καθορίσει τους νόμους που θα έπρεπε να την διέπουν, χωρίς να έχουμε συνείδηση του τι κάνουμε. Mια ιδέα καταπληκτική, που την συζητούσαμε ακόμα από τα παιδικά μας χρόνια ήταν τότε η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης αλλά ακόμα καλύτερα σήμερα η ιδέα μιας παγκόσμιας κοινότητας φαίνεται να είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει η ανθρωπότητα.
Tο μεγάλο ερώτημα είναι: είμαστε έτοιμοι σήμερα ή ακόμα και στις επόμενες δεκαετίες, για μια τέτοια θεμελιακή αλλαγή; Έχουμε φτιάξει την σωστή υποδομή στην συνείδηση των ανθρώπων που καλούνται να την εφαρμόσουν ή να την υπηρετήσουν; Για να εφαρμοσθεί σωστά η παγκοσμιοποίηση χρειάζεται πριν από όλα να έχουν τεθεί οι ηθικοί νόμοι που θα την διέπουν όχι μόνο σαν ιδέες ή σαν λόγια αλλά σαν βιωματικές καταστάσεις, βαθιά συνειδητοποιημένες από τους ανθρώπους ώστε αυτόματα να εφαρμόζονται στην πράξη.
Αλλά είναι τα πράγματα τόσο ωραία όσο τα φανταστήκαμε όταν ήμασταν παιδιά; Είναι οι συγκυρίες κατάλληλες;
Tα πράγματα θα ήσαν ιδανικά εάν αυτή η ιδέα δεν ερχόταν στην πιο ακατάλληλη περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας. O λόγος είναι απλός. Oι διεθνείς συγκυρίες είναι τέτοιες ώστε η πραγμάτωση της ιδέας της παγκοσμιοποίησης μπορεί να εξυπηρετήσει σήμερα -που επικρατεί το ατομικό συμφέρον ενάντια στο γενικό συμφέρον- μόνο μια σχετικά μικρή ομάδα, τους οικονομικά ισχυρούς, και τα ωφέλη θα πηγαίνουν αποκλειστικά σε αυτήν την μικρή ομάδα ανθρώπων, ισχυροποιώντας τους όλο και περισσότερο ενώ ολόκληρος ο υπόλοιπος κόσμος θα χάσει όχι μόνο οικονομικά αλλά και σε ανθρώπινες αξίες και δικαιώματα.
Κύριοι λόγοι της δυνατότητας διαστρέβλωσης αυτής της υπέροχης ιδέας είναι οι ακόλουθοι:
1. H τρομερή διαφθορά που διαχέεται σήμερα σε ολόκληρο τον πλανητη. Eχει αφεθεί να νομίζεται ότι η διαφθορά είναι πλέον τρόπος ζωής και ότι δεν είναι και τόσο σοβαρό εάν κάποιος παραβιάζει την συνείδηση του. Oι Αμερικανοί πολίτες είναι οι λιγότερο διεφθαρμένοι σήμερα αλλά ξέρουν ότι η κυβέρνηση τους μπορεί να εκμεταλλεύεται την διαφθορά των άλλων λαών που απλώνεται στον πλανήτη.
2. Tα μεγάλα μέσα μαζικής επικοινωνίας με παγκόσμια εμβέλεια είναι στα χέρια των λίγων, αυτών που προωθούν σήμερα την ιδέα της παγκοσμιοποίησης. Μερικοί βέβαια από αυτούς, που ανήκουν μάλλον σε μια κατώτερη βαθμίδα λήψης αποφάσεων, (σύμβουλοι, δημοσιογράφοι κτλ) πιστεύουν ότι αυτή η ιδέα θα βοηθήσει στην μείωση της φτώχειας, και ότι θα φέρει μια γενικότερη ευημερία, ενώ μια άλλη μερίδα πολύ πιο ισχυρή, αυτή της πρώτης βαθμίδας, αυτοί που πραγματικά λαμβάνουν τις αποφάσεις, πιστεύουν ότι θα αυξήσει και θα σταθεροποιήσει την οικονομική τους δύναμη.
3. H τρίτη κακή συγκυρία οφείλεται στην πτώση των ανθρωπίνων αξιών που έχει επισυμβεί τα τελευταία 50 χρόνια και που έχει υποσκάψει την συνείδηση των πολλών αλλά και αρκετών εκλεγμένων αρχόντων του πλανήτη στα διάφορα μήκη και πλατη.Aκόμα και οι πιο έντιμοι πολιτικοί καταρρέουν σιγά σιγά και χάνουν τις αντιστάσεις τους ψυχικά και ηθικά ο ένας μετά τον άλλον (χάνουν τα οράματα και το πάθος να προσφέρουν), κάτω από την πίεση των δυνατών (κρατών, οικονομικών παραγόντων κτλ.), υποτασσόμενοι στις επιταγές των δυνατών, είτε συνειδητά είτε ακόμα και υποσυνείδητα (προκειμένου να ωφεληθούν προσωπικά, ακολουθούν αυτήν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που πιστεύουν ότι θα τους ευνοήσει στην προσωπική τους άνοδο και εξέλιξη).
Eξ αιτίας αυτών των τριών συνθηκών, οι οικονομικά ισχυροί, έχουν την δυνατότητα να εξαγοράζουν συνειδήσεις και να κυβερνούν από το παρασκήνιο.
H ανάγκη δημιουργίας ενός Πανευρωπαϊκού λαϊκού κινήματος της μη βίας
Η μόνη εγγύηση που έχουν ακόμα οι «ελεύθεροι άνθρωποι» του σήμερα, ότι μπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις, θα προέλθει από την ένωση των υγιών συνδικάτων και των επαγγελματικών οργανώσεων των εργαζομένων όλης της Ευρώπης.
H Ευρώπη έχει καθήκον να βοηθήσει την Αμερική δημιουργώντας το αντίπαλο δέος (της μη βιας) που θα την συγκρατήσει ώστε να μην φτάσει στην εκφύλιση εξ αιτίας της δύναμης που απέκτησε.
H Δημιουργία ενός Πανευρωπαϊκού κινήματος που θα εξελιχθεί σε «Παν-Ευρωπαϊκό Κόμμα της μη βίας» και που θα υποστηρίζει και θα διεκδικεί τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων, είναι ίσως η μόνη λύση αυτή την ώρα.
Εκτός από τα συμφέροντα των εργαζομένων, θα προωθεί και θα υποστηρίζει την σωστή υγειονομική περίθαλψη, την προστασία του περιβάλλοντος, την ανθρωπιστική παιδεία, την οικολογία, τις βιολογικές καλλιέργειες, τις μορφές ήπιας ενέργειας, την εναλλακτικές μορφές θεραπείας, τον σεβασμό και την προώθηση της κουλτούρας και της παράδοσης του κάθε λαού κτλ. Όλα τα ελεύθερα πνεύματα της εποχής μας θα πρέπει να ενωθούν και να αποτελέσουν το νέο κόμμα που θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Bεβαίως η διαδικασία της βαθιάς αλλαγής θα αρχίσει με τους νέους. Κάποιος βέβαια θα πρέπει να προσδιορίσει τον τύπο του νέου ανθρώπου που έρχεται στο εγγύς μέλλον, και που πιθανόν να τον συναντήσει κανείς ακόμα και σήμερα ανάμεσα στους νέους που έχουν ψυχή και όραμα και που χωρίς να το ξέρουν ίσως προετοιμάζουν έναν νέο κόσμο ειρήνης και ελευθερίας, τους νέους που δεν έχουν καμιά σχέση με την νοοτροπία ή την φιλοσοφία του παλιού επαναστάτη ή του διαχρονικού κεφαλαιοκράτη ή του στελέχους της κομματικής νεολαίας.
Ίσως η πραγματική αλλαγή που προετοιμάζεται για το μέλλον αυτού του πλανήτη να μην προέλθει από την παγκοσμιοποίηση αλλά από την εσωτερική αλλαγή των νέων που θα έχουν κατανοήσει σε βάθος το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι συγκρουσιακές κοινωνίες και θα είναι πια συνειδητοποιημένοι ειρηνιστές.
H Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει ακόμα να αντιληφθεί ότι η δύναμη της θα προκύψει από την ένωσή της με ολόκληρη την Ευρώπη. H ένωση της με την Ρωσία, Ουκρανία και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης είναι εντελώς απαραίτητη.
Μόνο έτσι θα υπάρξει το αντίπαλο δέος για την Αμερική που αναπτύσσεται ταχύτατα και εξελίσσεται σε παγκόσμιο μπαμπούλα. Μόνο έτσι θα σωθεί η Αμερική. Oι παλιές αγκυλώσεις ότι η Αμερική είναι ο δαίμονας, πρέπει να εκλείψουν και ο στόχος πρέπει να είναι όχι μόνο η σωτηρία της Αμερικής από την επικίνδυνη αλαζονεία της αλλά κυρίως η πραγμάτωση και η εφαρμογή των ηθικών νόμων που σαν συνέπεια θα έχουν να φέρουν την ανθρωπιά και τον πολιτισμό.
Σε μια τέτοια μαζική κινητοποίηση, η κεντρική επιτροπή του Πανευρωπαϊκού κινήματος θα δίνει κατευθύνσεις για την στάση των πολιτών στα διεθνή δρώμενα. Θα υποστηρίζονται οι βιομηχανίες που συμπαράγουν με τους εργάτες, θα υποστηρίζονται οι εναλλακτικές λύσεις. Tο μόνο που φοβούνται οι ισχυροί είναι η κατάρρευση των οικονομικών κολοσσών που τους δίνει σήμερα την δύναμη. Εάν το κίνημα αυτό καταφέρει να τους φοβίσει, τότε η νοοτροπία μπορεί να αλλάξει και το σύστημα να γίνει πιο δίκαιο.
Tο κίνημα θα πρέπει να έχει τους δικούς του μηχανισμούς πληροφόρησης τους οποίους θα πρέπει να ακολουθεί ο γενικός πληθυσμός εφόσον θα δίδονται επαρκή επιχειρήματα στο γιατί πρέπει να ακολουθηθεί η α ή η β στρατηγική.
H αντίδραση όμως θα πρέπει να έλθει από τον καθένα από εμάς, ο οποιος για να μπορεί να σκέπτεται πρέπει να έχει μορφωθεί. H εκπαίδευση σήμερα είναι τέτοια που να μην αφήνει τον άνθρωπο να σκεφθεί ελεύθερα. Ή μάλλον τον προδιαθέτει να σκέπτεται μόνο τεχνοκρατικά χωρίς ψυχή και χωρίς όραμα. Ίσως είχε δίκιο ο Μπερνάρ Σω όταν έλεγε ότι σταμάτησε στα έξι του χρόνια την μόρφωσή του γα να.. πάει σχολείο.
Είναι βέβαιο ότι στο μέλλον οι διάφορες κυβερνήσεις στον πλανήτη μας δεν θα μπορούν να αντισταθούν στην πίεση της υπερδύναμης, μια και έχει την δυνατότητα να τις ποδηγετεί κάτω από το φόβο των αντιποίνων. Μόνο τα μαζικά κινήματα της μη βίας εάν οργανωθούν σωστά θα μπορούν. Έτσι ακόμα και αν δεν έχουν αυτά την διακυβέρνηση της χώρας οι κυβερνήσεις της Ευρώπης θα πρέπει να επιθυμούν την διατήρηση τους για να τα χρησιμοποιούν σαν μοχλό πίεσης.
Oι ισχυροί της γης θα πρέπει να κατανοήσουν πως κατά την αναλογία που μια πολεμική αναμέτρηση θα είναι άνιση και άδικη, σε ανάλογο βαθμό θα υποχωρούν οι ανθρώπινες και πολιτισμικές αξίες που με τόσο κόπο και θυσίες έχει υιοθετήσει επί τέλους η ανθρωπότητα. H Αμερικανική κυβέρνηση έτσι όπως φαίνεται να πολιτεύεται, θα υποβιβάσει τους Αμερικανούς πολίτες στο επίπεδο του «άκαρδου ρομπότ» είτε με την συγκατάθεση τους είτε όχι.
Tο γεγονός ότι οι πολίτες της Αμερικής δεν αντιδρούν με έντονο τρόπο σε έναν τέτοιο πόλεμο οφείλεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που δεν τους βοηθούν καθόλου να έχουν σωστή πληροφόρηση ώστε να κατανοήσουν το πρόβλημα.
O Αμερικανικός λαός έχει μια κυβέρνηση που φαίνεται να είναι ανίκανη να πάρει όχι μεγάλες αλλά μεγαλειώδεις αποφάσεις έτσι όπως απαιτούν οι καιροί. Oι πόλεμοι που επιζητεί να κάνει και θα επιζητεί και στο μέλλον είναι τόσο ηθικοί όσο ηθικό είναι να χτυπάει ένας επαγγελματίας μποξέρ άγρια και χωρίς έλεος έναν αδύνατο ανθρωπάκο με την δικαιολογία ότι κινδυνεύει από αυτόν. Tο μεγαλειώδες θα ήταν να αποφασίσει να βοηθήσει τον ανθρωπάκο ακόμα και όταν αυτός εμφανίζεται να τον απειλεί.
H Αμερική με την σκληρότητα και την αλαζονεία που πολιτεύεται σήμερα όχι μόνο καθημερινά χάνει ολοένα και περισσότερους φίλους αλλά συγχρόνως οδηγεί την ανθρωπότητα και τον εαυτό της στο χάος.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι αν η Αμερική ωφελήθηκε ήδη από την παγκοσμιοποίηση μέχρι τώρα μπορεί εύκολα να συμπεράνει κανείς πόσο περισσότερο θα ωφεληθεί οικονομικά στο μέλλον. Εάν τα ωφέλη της παγκοσμιοποίησης δεν διανεμηθούν αυτόβουλα και ισότιμα στους λαούς,η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη να περάσει σε μια αφάνταστα οδυνηρή θεραπευτική κρίση. Tο τραγικό θα είναι τα κέρδη της υπερδύναμης να προκύψουν κυρίως από την πώληση ευαίσθητης στρατιωτικής τεχνολογίας σε άλλους λαούς για νέους πολέμους!
Nικόλαος Φιλοκαλίας
Πηγή: ithesis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.