Eξ' αδιαιρέτου η Ελευθερία και η Σκλαβιά στη ζωή μας. Κανένας νόμος δεν μπορεί να μας παραχωρήσει τη μια ή να μας προστατεύσει από την άλλη...
'' « Κεκτημένα» και οι δυο της καρδιάς μας.
Αυτή επιλέγει. Αυτή οριοθετεί τη γειτονιά που θα στήσει το μπαλκόνι της με θέα τον κόσμο.
Από κει ελεύθερα πουλιά οι σκέψεις πετούν τραγουδούν, κυνηγούν αγάπες, όνειρα κι οράματα.
Τρομαγμένα κοράκια οι φόβοι μας ζητούν φωλιά να
τινάξουν απ' τις φτερούγες τους τη μαύρη βροχή που πέφτει
αδιακρίτως ακόμη και σε κρίνα λευκά...
Από αυτό το μπαλκόνι της ψυχής ξεκινά το ταξίδι στο χώρο, στο χρόνο που μας αναλογεί ...
Πολλές οι στάσεις. Νύχτες διαδέχονται τις μέρες.
Ξημερώματα τάζουν το φως της Αυγής,
Μία η αφετηρία... Της ψυχής η γειτονίτσα, εκεί στα σύνορα μεταξύ σκλαβιάς κι ελευθερίας. Σε
αυτή μας γυρίζει πίσω ο χρόνος που μας ταξίδεψε ...
Εκεί σε περιμένω καρδιά μου να σε τρατάρω
ένα χαμόγελο
ένα δάκρυ
ένα γλυκό φιλί.
Ή , το πικρό μου γέλιο
να στείλω στην Αυγή
που με σαρκάζει.
Δεκάρα δεν της δίνω.
Εγώ την μαγεία κράτησα
σε μιας αγάπης στάλα
που άφησε πίσω της βροχή περαστική....'' !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.