Γράφει η Μαρία Μπαριτάκη-Τσίκουλου
Αν σκεφτούμε το κάθε τι σε αυτή την ζωή γιατί κατέχει την θέση του, τότε ίσως να του αποδίδαμε σωστή τιμή και χρήση.
Πρωτίστως θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι όλα έχουν να κάνουν με το αν εμείς οι ίδιοι είμαστε πρωτεργάτες και πολέμιοι, ώστε να υποστηρίζουμε τα πράγματα με το αληθινό τους όνομα. Αυτό πολλές φορές αγαπητοί αναγνώστες πονάει. Πονάει απλά γιατί δυσαρεστεί εκείνους που δείχνουν λίγοι, εκείνους που μέσα από προσωπικά θέματα, δεν μπορούν να είναι καλοί, να είναι φιλόξενοι και να είναι μία ανοιχτή αγκαλιά στους άλλους, εκείνους που πραγματικά το έχουν ανάγκη. Μιλώ απ’ ότι και από τον τίτλο θα καταλάβατε, για την ύπαρξη και τον σκοπό, τον συλλόγων. Για όσους δεν γνωρίζουν, σύλλογος σημαίνει το νομικό πρόσωπο που λειτουργεί, επιδιώκοντας την επίτευξη κοινών στόχων, που καθορίζονται στο καταστατικό του. Για να επιτευχθεί όμως το παραπάνω, θα πρέπει να καταμεριστούν μικρότητες, αντιδικίες και ο σύλλογος σεβόμενος και το καταστατικό του, να είναι πραγματικά μία ανοιχτή αγκαλιά για ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ, αλλιώς ποιος ο σκοπός της ύπαρξης του; Αφού η λέξη και μόνο: ΣΥΛΛΟΓΟΣ προδίδει συλλογικότητα και αγάπη. Κάποιοι από εμάς ίσως χάσουμε κάτι λίγα, αν ποτέ υποστηρίξουμε το οφθαλμοφανές και το δίκαιο, θα κερδίσουμε όμως τόσα πολλά και πάνω από όλα αυτοεκτίμηση και χαρά γιατί κάναμε το σωστό. Ξέρετε άκουσα μία φορά σε έναν σύλλογο να λένε και μάλιστα τα μέλη του Δ.Σ. σε απλά μέλη, που ένα παραπάνω τα πρώτα θα έπρεπε να είναι υπεράνω, το εξής: εμείς είμαστε πιο παλιοί από εσάς, η δεν έχουμε και τα ίδια δικαιώματα με εσάς. Πως μπορεί λοιπόν πέστε μου, ένας τέτοιος χαρακτήρας συλλόγου να προσφέρει αγάπη. Μάλιστα όταν κάποιος προσπάθησε να υποστηρίξει ότι μεταξύ μελών, πρέπει να υπάρχει ισότητα και ότι καμία σχέση δεν πρέπει να έχουν γειτονικές αντιπαλότητες και προσωπικοί διαξιφισμοί μέσα σε έναν σύλλογο, παρά μόνο η αλήθεια, τότε του εκτόξευσαν λεκτικό θησαυρό, λέγοντας του χαρακτηριστικά: μα καλά είσαι με αυτούς; Η με εμάς; Λες και οι πρώτοι ήταν παρείσακτοι και παιδιά ενός άλλου θεού. Γι’ αυτό σας ξαναλέγω, αν πιάσουμε την πραγματική έννοια των πραγμάτων και γιατί αυτά έχουν λόγο και θέση ύπαρξης, ίσως να ξαναγεννηθούμε και να μπορούμε να δώσουμε ξανά. ΣΥΛΛΟΓΟΣ λοιπόν σημαίνει: ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ / ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΩ / ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΩ.
[Αφιερωμένο σε αυτούς που το έχουν ανάγκη]
ΤΑ ΞΑΝΑΛΕΜΕ
Πρωτίστως θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι όλα έχουν να κάνουν με το αν εμείς οι ίδιοι είμαστε πρωτεργάτες και πολέμιοι, ώστε να υποστηρίζουμε τα πράγματα με το αληθινό τους όνομα. Αυτό πολλές φορές αγαπητοί αναγνώστες πονάει. Πονάει απλά γιατί δυσαρεστεί εκείνους που δείχνουν λίγοι, εκείνους που μέσα από προσωπικά θέματα, δεν μπορούν να είναι καλοί, να είναι φιλόξενοι και να είναι μία ανοιχτή αγκαλιά στους άλλους, εκείνους που πραγματικά το έχουν ανάγκη. Μιλώ απ’ ότι και από τον τίτλο θα καταλάβατε, για την ύπαρξη και τον σκοπό, τον συλλόγων. Για όσους δεν γνωρίζουν, σύλλογος σημαίνει το νομικό πρόσωπο που λειτουργεί, επιδιώκοντας την επίτευξη κοινών στόχων, που καθορίζονται στο καταστατικό του. Για να επιτευχθεί όμως το παραπάνω, θα πρέπει να καταμεριστούν μικρότητες, αντιδικίες και ο σύλλογος σεβόμενος και το καταστατικό του, να είναι πραγματικά μία ανοιχτή αγκαλιά για ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ, αλλιώς ποιος ο σκοπός της ύπαρξης του; Αφού η λέξη και μόνο: ΣΥΛΛΟΓΟΣ προδίδει συλλογικότητα και αγάπη. Κάποιοι από εμάς ίσως χάσουμε κάτι λίγα, αν ποτέ υποστηρίξουμε το οφθαλμοφανές και το δίκαιο, θα κερδίσουμε όμως τόσα πολλά και πάνω από όλα αυτοεκτίμηση και χαρά γιατί κάναμε το σωστό. Ξέρετε άκουσα μία φορά σε έναν σύλλογο να λένε και μάλιστα τα μέλη του Δ.Σ. σε απλά μέλη, που ένα παραπάνω τα πρώτα θα έπρεπε να είναι υπεράνω, το εξής: εμείς είμαστε πιο παλιοί από εσάς, η δεν έχουμε και τα ίδια δικαιώματα με εσάς. Πως μπορεί λοιπόν πέστε μου, ένας τέτοιος χαρακτήρας συλλόγου να προσφέρει αγάπη. Μάλιστα όταν κάποιος προσπάθησε να υποστηρίξει ότι μεταξύ μελών, πρέπει να υπάρχει ισότητα και ότι καμία σχέση δεν πρέπει να έχουν γειτονικές αντιπαλότητες και προσωπικοί διαξιφισμοί μέσα σε έναν σύλλογο, παρά μόνο η αλήθεια, τότε του εκτόξευσαν λεκτικό θησαυρό, λέγοντας του χαρακτηριστικά: μα καλά είσαι με αυτούς; Η με εμάς; Λες και οι πρώτοι ήταν παρείσακτοι και παιδιά ενός άλλου θεού. Γι’ αυτό σας ξαναλέγω, αν πιάσουμε την πραγματική έννοια των πραγμάτων και γιατί αυτά έχουν λόγο και θέση ύπαρξης, ίσως να ξαναγεννηθούμε και να μπορούμε να δώσουμε ξανά. ΣΥΛΛΟΓΟΣ λοιπόν σημαίνει: ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ / ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΩ / ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΩ.
[Αφιερωμένο σε αυτούς που το έχουν ανάγκη]
ΤΑ ΞΑΝΑΛΕΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.