ΠΟΙΗΣΗ: ''ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ''!

Της Χρυσάνθης Καραούλη // *

Μένα με γέννησε η Θλίψη μια νύχτα που ‘βρεχε πολύ
σ’ ένα φτωχόσπιτο, μονάχη, έσταζε δάκρυα η σκεπή
πατέρας μου ήταν ο Πόνος μα είχε φύγει μακριά
δουλευταράς… για να σκοτώνει, κάθε ευαίσθητη καρδιά.

Βουβό το κλάμα μου-φοβόμουν- στης μάνας μου την αγκαλιά
πικρό το γάλα της θυμάμαι, στο στήθος μια λαβωματιά
την έκαιγε και την πονούσε έτρεχε αίμα απ’ την πληγή
ψιθυριστά μοιρολογούσε: «Είσαι του Πόνου το παιδί»

Τρεις μοίρες ήρθαν με τα δώρα μέσα στον άγριο χαλασμό
έξω ο βοριάς λυσσομανούσε: «που ‘ναι κυρά μου το μωρό;»
Τη μια την έλεγαν Αλήθεια και μ’ άγγιξε με ζεστασιά
η άλλη ήταν η Αγάπη είχε τ’ αγγέλου τη μιλιά.

Με κοίταξε βαθιά στα μάτια κι έφτασε μέχρι την ψυχή
κι όσο κι αν πέρασαν τα χρόνια μέσα μου πάντα κατοικεί.
Η τρίτη μου ‘δωσε ένα ρόδο, ήταν το χρώμα πορφυρό
δυο λόγια είπε κι εχάθη … «Γεννήθηκα για να πονώ»

25-11-14

* Η Χρυσάνθη Β Καραούλη γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει από μικρή ηλικία ποιήματα, παραμύθια και διηγήματα. Το παραπάνω ποίημα αποτελεί μέρος ανέκδοτης συλλογής.

Πηγή: https://www.fractalart.gr/