«ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΞΙΟΤΗΣ», ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ!

ΑΠΟ ΗΡΑ­ΚΛΗΣ ΚΑ­ΚΑ­ΒΑ­ΝΗΣ 

Εθνι­κή ανα­ξιό­της

(Ο Κε­ρα­μει­κός των Να­ζή­δων)

Σκύβε, ραγιά, κα­τά­χα­μα στη λάσπη

και ξύνε τ’ άρ­βυ­λά σου με τα νύχια.

Κι όσο βα­στάς, γενού μι­κρός. Και τρέμε,

σαν περ­νάς το μαρ­μά­ρι­νο κα­τώ­φλι.

Και πέτα την ψυχή σου στα σκου­πί­δια,

τ’ αχρεί­α­στο ράκος, αφού χρό­νια τώρα

την ατι­μά­ζουν οι προ­σκυ­νη­μέ­νοι.

Που μπαί­νει εδώ, ψυχή δεν πρέ­πει να ’χει!

Μπρο­στά σου η πιο πλα­τιά του κό­σμου πύλη

και μέσα οι δια­λε­μέ­νοι των κρι­μά­των.

Η Ελ­λά­δα τούς κου­νά­ει στην αγκα­λιά της,

γιατί χα­λά­σαν τα μισά παι­διά της.

Όξω μαύρα, γυμνά τα λίγα δέ­ντρα.

Μέσα λόγ­γος οι πρά­σι­νες οι δάφ­νες.

Όξω αλυ­σί­δες, θά­να­τος και νύχτα.

Μέσα φως, αρ­χο­ντιά κι αθα­να­σία.

Αν το χωριό σου κά­ψα­νε και βιά­σαν

πλάι στη σφαγ­μέ­νη μάνα το κο­ρά­σι

κι αν κρε­μά­σαν τ’ αγό­ρια σου απ’ το δέ­ντρο

και σένα σε κυ­νή­γη­σαν οι σφαί­ρες,

κα­λό­τυ­χε, που γλί­τω­σες! Και τώρα,

προ­σκύ­να τους, σιγά, μην τους ξυ­πνή­σεις.

Τους σά­ρω­σε η καρ­διά του παρ­τι­ζά­νου,

μα πίσω τούς ξα­νά­φε­ρε ο Γραι­κύ­λος.

Κοίτα! Η Δόξα μο­νά­χη περ­πα­τώ­ντας

«με­λε­τά­ει τα λα­μπρά τα πα­λι­κά­ρια»

και χα­ρά­ζει στην πλάκα τ’ όνομά τους.

Κι εσύ δεν έχεις όνομα και τάφο! …

Σ’ Ανα­το­λή και Δύση αίμα και φλό­γες

από Κα­λά­βρυ­τα ίσαμε Ντα­χά­ου,

και στην αι­μα­το­λά­σπη και στη στά­χτη

φτύ­νει και ξα­να­φτύ­ν’ η προ­δο­σία!

Κάν’ ένα βήμα πίσω! Σε ρω­τά­νε

τ’ αυ­τό­μα­τα: «ποιός είσαι;» Μην ξε­χά­σεις,

«Τούρ­κος» να πεις! Το πιο με­γά­λο κρίμα

να ’σαι Έλ­λη­νας στη σκλά­βα σου πα­τρί­δα.

Τρο­μά­ρα και ντρο­πή! Σε κυ­νη­γά­νε

οι νόμοι των θεών και των ολί­γων,

των κυ­ρί­ων τ’ ου­ρα­νού και γης κι αν­θρώ­πων

Και τιμή σου να ’σαι άτι­μος και δού­λος!

Και μάθε το καλά το μά­θη­μά σου,

με μά­λα­μα γραμ­μέ­νο στον πυ­λώ­να,

ύμνος χρυ­σός τ’ αθά­να­του Πιν­δά­ρου:

—«Τι­μά­τε οι σκο­τω­μέ­νοι τους φο­νιά­δες!

»Τι­μά­τε οι προ­δο­μέ­νοι τους προ­δό­τες!

»Τι­μά­τε τους χτη­νάν­θρω­πους οι αν­θρώ­ποι!

»Δι­πλα­ρώ­νε­τε κάθε ξένο αλήτη!

»Προ­δί­νε­τε με μάσκα ή χωρίς μάσκα·

»και σκο­τώ­νε­τε μ’ άρ­μα­τα δικά του

»όσους δεν τον αφή­νουν να ρι­ζώ­σει!»

Στη σα­πί­λα του «ελεύ­θε­ρου…υπο­κό­σμου»

οι κα­τα­σά­πιοι μο­να­χά πρω­τεύ­ουν!

(Το ποί­η­μα είναι από τη συλ­λο­γή «Ελεύ­θε­ρος Κό­σμος»)

Πηγή: https://atexnos.gr/