Τον κύριο Φαμπιέν Περιέ δεν τον γνώριζα, έως προχθές που διάβασα ένα άρθρο του. Ο ανταποκριτής του γαλλικού περιοδικού Marianne εκθέτει τους κινδύνους που απειλούν την ελευθερία του Τύπου στη χώρα μας. Έχει καταγράψει δηλώσεις συνδικαλιστών της ΕΡΤ και της ΕΣΗΕΑ, αγνώστων λοιπών στοιχείων, του Σταμάτη Κραουνάκη –«ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες», όπως τον χαρακτηρίζει– και δεν παραλείπει να σημειώσει την παραίτηση της έγκριτης Ελενας Ακρίτα από την εφημερίδα «Τα Νέα», που συγκλόνισε το πανελλήνιο. Είναι αυτό που λέμε ένα πρότυπο αντικειμενικής πληροφόρησης, που παρουσιάζει τη χώρα μας σαν μια δημοκρατία η οποία δεν απέχει και πολύ από την Ουγγαρία του Ορμπαν και τη Ρωσία του Πούτιν. Δεν αναφέρει τους λόγους για τους οποίους διώκεται ο ερευνητής δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης. Το καθήκον το έχουν αναλάβει οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ίδιοι που κατηγορούν την Ελλάδα για βίαιη απώθηση μεταναστών. Δεν χρειάζεται να προσθέσω ότι από το αντικειμενικό αυτό ρεπορτάζ δεν λείπουν η «λίστα Πέτσα», ο Γιώργος Κύρτσος και το «μαύρο» στην ΕΡΤ. Ο δαιμόνιος ρεπόρτερ δεν αναφέρει τίποτε για τους νεκρούς της ΕΡΤ, υποθέτω από σεβασμό στη μνήμη τους. Βέβαια, ένα τόσο εμβριθές ρεπορτάζ βοηθάει το κοινό του να εξηγήσει γιατί συμβαίνουν όλ’ αυτά τα αίσχη. Επειδή στην Ελλάδα κυβερνά η Δεξιά. Αυτό και μόνον θα αρκούσε. Το ρεπορτάζ είναι μετάφραση όσων έχουμε συνηθίσει να ακούμε και στα οποία δίνουμε όση σημασία δίνουμε και στη μαγκιά του Πολάκη. Για μπείτε, όμως, στη θέση του Γάλλου αναγνώστη, ο οποίος διαβάζει το Marianne – κάποτε ήμουν συνδρομητής. Δεν είναι η Liberation, το έγκυρο φύλλο των γερασμένων παιδιών του Μάη του ’68, που και αυτή δημοσίευσε μια αντίστοιχη μπούρδα. Ο Γάλλος αναγνώστης δεν είναι υποχρεωμένος να ξέρει ότι επί Αριστεράς κάποιος κύριος Παππάς αποπειράθηκε ανεπιτυχώς να ελέγξει το τηλεοπτικό τοπίο με διάφορα κόλπα επιπέδου στρατοπέδου νεοσυλλέκτων. Ο έγκριτος ρεπόρτερ δεν αναφέρει τίποτε γι’ αυτό.
Πέρυσι είχαμε την εκστρατεία των αισθητών που ωρύονταν για το «τσιμέντωμα» της Ακρόπολης. Δεν την είχαν επισκεφθεί ποτέ, όμως ενημέρωναν το κοινό τους από σοβαρά έντυπα. Πρόπερσι, όπως και φέτος, έχουμε την κακοποίηση των μεταναστών και τον έλεγχο του Τύπου. Του χρόνου βλέπουμε. Όχι τίποτε άλλο, αλλά να μη νομίζουμε ότι η δημοσιογραφία της παρέας είναι ελληνικό προνόμιο. Η τσαπατσουλιά που φοράει ιδεολογικό μανδύα είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα της σύγχρονης Ευρώπης. Και δεν χρειάζεται να είναι με το αζημίωτο. Φτάνει μια βραδιά κάπου στην Πλάκα για να γράψεις χίλιες λέξεις για το δράμα της Ελλάδας. Εξάλλου, η Ελλάδα πάντα πουλούσε με τη δυστυχία της.
Πηγή: https://www.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.