Νίκος Φιλιππίδης
Με ποια μέτρα μπορούμε να αναπτυχθούμε και να έχουμε μια σταθερότητα στη ζωή μας και με ποια μπορούμε να πάμε ξανά στα «βράχια»
Βρισκόμαστε ήδη στο εκλογικό 2023 και μετά τις περιπέτειες της δεκαετίας του 2000 και τα απατηλά όνειρα του 2015, κανείς δεν δικαιούται να λέει ότι δεν γνωρίζει, τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Με ποια μέτρα μπορούμε να αναπτυχθούμε και να έχουμε μια σταθερότητα στη ζωή μας και με ποια μπορούμε να πάμε ξανά στα «βράχια». Γνωρίζουμε όλοι άριστα και τα δύο. Δεν χρειάζεται να έχουμε οικονομικές γνώσεις. Εχουμε συσσωρευμένη εμπειρία πληρωμένη ακριβά, με μειώσεις εισοδήματος, ανεργία και απότομη υποβάθμιση του τρόπου ζωής.
Γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να ζούμε από επιδόματα. Μπορούν και πρέπει να βοηθιούνται αυτοί που βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία. Την περίοδο των μνημονίων δεν μπορούσαν ούτε αυτοί να βοηθηθούν επαρκώς. Πλέον οι οικονομικές μας δυνατότητες το επιτρέπουν, αλλά η όποια βοήθεια θα πρέπει να είναι στοχευμένη και για συγκεκριμένο διάστημα. Πρέπει να λαμβάνει υπόψη και δείκτες όπως αυτούς της φοροδιαφυγής, ώστε να μην προκαλούνται οι υπόλοιποι.
Γνωρίζουμε επίσης ότι δεν μπορούμε να διοριστούμε όλοι στο Δημόσιο και ας ξεπερνούν τους 100.000 οι συμπολίτες μας που πληρώνουν φροντιστήριο για τις 5.000 θέσεις του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ. Δεν μπορούμε γιατί πολύ απλά οι μισθοί πληρώνονται από το κοινό ταμείο και αυτό μπορεί να πληρώνει μόνο αν έχει από τα χρήματα που θα καταβάλουν οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Και σε κάθε περίπτωση οι αμοιβές θα υπολείπονται του ιδιωτικού τομέα.
Γνωρίζουμε ότι δεν μπορούν να ανέβουν απότομα και πολύ οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα. Γιατί πολύ απλά αν το κάνουμε, με τρόπο που θα προκαλέσει τρικυμία, τα παραγόμενα προϊόντα – ή οι υπηρεσίες – για τα οποία δουλεύουμε, θα γίνουν τόσο ακριβά, που δεν θα τα αγοράζει κανείς. Θα μειωθεί δηλαδή η ανταγωνιστικότητά τους. Η μείωση των πωλήσεων θα φέρει ζημιές στις εταιρείες, απολύσεις ή μικρότερους μισθούς στους εργαζόμενους και μειωμένα έσοδα στα δημόσια ταμεία, που δεν θα επαρκούν για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες μας.
Σε αντιδιαστολή με τα παραπάνω μπορούμε να περιμένουμε πολλά και μεγάλα. Λιγότερο δημοφιλή, αλλά πολύτιμα για τη ζωή μας. Μπορούμε για παράδειγμα να ανακτήσουμε την επενδυτική βαθμίδα των οίκων αξιολόγησης και να πάμε ακόμα παραπάνω, συγκρατώντας το κόστος δανεισμού, αυξάνοντας τους εν δυνάμει επενδυτές της χώρας. Περισσότεροι επενδυτές και φτηνότερο κόστος χρήματος από τους ανταγωνιστές, σημαίνει καλύτερες προοπτικές, περισσότερες δουλειές και καλύτερες αμοιβές. Οχι με απόφαση του «αναρμόδιου» κράτους. Αλλά αμοιβές που θα έχουν βγει από τις πραγματικές προοπτικές της αγοράς.
Θα χρειαστεί να βάλει και το κράτος το χεράκι του. Να εξασφαλίσει καλές υποδομές, οι οποίες κατά κανόνα όταν υπάρχουν μειώνουν τα κόστη και βελτιώνουν τη ζωή. Να πιέσει να γίνει το ίδιο όπου εμπλέκεται ιδιώτης. Δεν μπορεί να συνεχίζεται στην Ελλάδα του 2023 που διεκδικεί να γίνει περιφερειακό ψηφιακό κέντρο, η ντροπή να παραμένουμε ουραγοί στην Ευρώπη στο γρήγορο Internet. Η συνταγή για ένα καλό οικονομικά έτος, ξέρουμε όλοι ότι δεν είναι οι απατηλές και ανεδαφικές υποσχέσεις αλλά οι προσεκτικές και μελετημένες κινήσεις.
Πηγή: https://www.in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.