Το παρελθόν, αν κάποια στιγμή
το κάνουμε κάπως να μας μιλήσει,
ψιθυριστά ό,τι έχει πρέπει να μας πει,
πιο δυνατά δεν επιτρέπεται...
Επειδή στις μακροχρόνιες και βαθιές αξιακές κρίσεις δεν υπάρχουν αθώοι, σκέφτηκα να κατα-γράψω -με τη μορφή ερωτημάτων/αποριών- ορισμένες πτυχές του φαινομένου.
- έως πότε ορισμένοι θα "ντρέπονται" για την Ιστορία της Ελλάδας ή θα λοιδωρούν τη (χριστιανική) θρησκευτικότητα των Ελλήνων στο όνομα μιάς ανύπαρκτης (και καθόλου αμοιβαίας από άλλες χώρες) "αλληλεγγύης των λαών";
- έως πότε θα γοητευόμαστε (ως κοινωνία αλλά και ο κάθε πολίτης ξεχωριστά) με το Κακό και θα θαυμάζουμε τους κήρυκες της Γενικής Καταστροφολογίας, οι οποίοι όταν αποκτήσουν την εξουσία μεταβάλλονται σε Σωτήρες;
- έως πότε θα εκλαμβάνουμε τους πάσης φύσεως και μορφής ολοκληρωτισμούς σαν ένα πλαίσιο διεκδίκησης "ειδικών" δικαιωμάτων και έκφρασης της (εξατομικευμένης;) διαφορετικότητας;
- έως πότε θα ταυτίζουμε τα ανεξάρτητα κινήματα απελευθέρωσης από αναχρονιστικές "δουλείες" με τις λίστες προγραφών των διαφωνούντων, που απεργάζονται σκοτεινά κέντρα φανατικών;
- έως πότε θα γινόμαστε συνένοχοι εγκλημάτων κατά του ελεύθερου ανθρώπου, πολεμώντας τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, με τα όπλα του αντιρατσιστικού ρατσισμού;
- έως πότε θα καταβροχθίζουμε τις σάρκες της Δημοκρατίας, προφασιζόμενοι ότι η όποια υποχώρηση του Κράτους δικαίου "νομιμοποιεί" την καλή (αντι/στασιακή;) βία;
- έως πότε η δημοκρατική και ανθρωπιστική ανεκτικότητα σε ιδέες θα ενδύεται την αντιδημοκρατική κι απάνθρωπη ανοχή στις εγκληματικές πράξεις;
- έως πότε οι συλλογικότητες υποκειμενικών προσεγγίσεων της πραγματικότητας (sic) θα συνιστούν γνώμονα χάραξης πολιτικής για τη χώρα;
- έως πότε θα αναφέρονται κάποιοι σε "κόκκινες γραμμές" (εθνικής, πολιτικής, ηθικής οριοθέτησης), ενώ άπαντες γνωρίζουν ότι οι κάθε είδους "γραμμιτζήδες" έχουν μπλέξει (λόγω διαπλοκής) τις γραμμές τους;
- έως πότε θα εργαλειοποιείται η ιστορική μνήμη όταν αναφέρεται σε δικαιώματα, ενώ η δόλια αμνησία θα κυριαρχεί όταν μιλάμε για υποχρεώσεις;
Αυτά και θα επανέλθω...
ΥΓ.’ ’Όποιος νομίζει πως κρατά τα μυστικά του
....μ’ένα υπέρ, μ’ένα κατά, μ’ένα επί,
είτε το γράφει, είτε τ’όμιλεί,
κάνει μεγάλο λάθος’’ (Γιάννης Μεταξάς)
* Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη
Πηγή: https://www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.